(nadmierny)

См. также в других словарях:

• nadmierny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wychodzący poza ustaloną miarę, większy od czegoś przeciętnego; za duży : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jechać z nadmierną szybkością. Nadmierne ryzyko, obciążenie. Nadmierny wysiłek, tłok. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadmierny — «przekraczający miarę, zbyt wielki, za duży; ogromny» Nadmierny wzrost, wysiłek. Nadmierna praca. Nadmierne gorąco, wzruszenie. Aż płakała z nadmiernego szczęścia …   Słownik języka polskiego

• niepomierny — «nadmierny, zbytni; wielki, nadzwyczajny» Niepomierna radość, wesołość. Niepomierne zdumienie. Klejnot niepomiernej wartości …   Słownik języka polskiego

• egzaltacja — ż I, DCMs. egzaltacjacji, blm «przesada w wyrażaniu uczuć i myśli; nadmierny zapał, uniesienie» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• nadmiernie — przysłów. od nadmierny Nadmiernie zaczerwienione oczy. Być nadmiernie wrażliwym …   Słownik języka polskiego

• nieumiarkowany — nieumiarkowanyni 1. «nie zachowujący umiaru, nieopanowany, niepowściągliwy» Nieumiarkowany w gniewie. Nieumiarkowany w piciu. 2. «będący wyrazem, objawem czyjegoś braku umiaru; nadmierny, przesadny» Nieumiarkowane żądania, wymagania.… …   Słownik języka polskiego

• przesadny — przesadnyni «odznaczający się, nacechowany przesadą, przejaskrawiony, nadmierny; sztuczny, afektowany» Przesadna czułość, serdeczność, troskliwość. Przesadna dokładność, obowiązkowość. Przesadna elegancja. Przesadna uprzejmość. Przesadna… …   Słownik języka polskiego

• rozbuchać — dk I, rozbuchaćam, rozbuchaćasz, rozbuchaćają, rozbuchaćaj, rozbuchaćał, rozbuchaćany pot. «nadać czemuś nadmierną wagę, nadmierny rozgłos; przedstawić coś w przesadnie wielkich rozmiarach, w przesadnej formie; wyolbrzymić, rozdąć» Rozbuchać… …   Słownik języka polskiego

• rozdmuchać — dk I, rozdmuchaćam, rozdmuchaćasz, rozdmuchaćają, rozdmuchaćaj, rozdmuchaćał, rozdmuchaćany rozdmuchiwać ndk VIIIb, rozdmuchaćdmuchuję, rozdmuchaćdmuchujesz, rozdmuchaćdmuchuj, rozdmuchaćiwał, rozdmuchaćiwany 1. «dmuchając rozwiać, rozrzucić,… …   Słownik języka polskiego

• rozpasać — dk IX, rozpasaćpasze, rozpasaćał, rozpasaćany przestarz. dziś tylko w imiesłowie biernym «spowodować nadmierny rozrost czegoś, rozkiełznać, rozpętać; rozpuścić, rozbestwić» Rozpasane żywioły. Rozpasana żądza. rozpasać się książk. «nadmiernie się… …   Słownik języka polskiego

• sejmokracja — ż I, DCMs. sejmokracjacji iron. «nadmierny wpływ władzy ustawodawczej (np. sejmu) na rządy państwem» …   Słownik języka polskiego