(na+stanowisko)

См. также в других словарях:

• stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich …   Słownik języka polskiego

• Stanowisko, Podlaskie Voivodeship — Infobox Settlement name = Stanowisko settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Podlaskie subdivision type2 = County subdivision… …   Wikipedia

• stanowisko — Stać, stanąć na jakimś stanowisku, na stanowisku, że... «mieć swoje zdanie na jakiś temat, swój punkt widzenia; sądzić, uważać, że...»: Związek stoi na stanowisku, że spokój publiczny w kraju wymaga, by istniejące problemy rozstrzygane były… …   Słownik frazeologiczny

• usztywniać – usztywnić stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się mniej skłonnym do pójścia na ustępstwa, do kompromisowego załatwienia jakiejś sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waszyngton usztywnił (swoje) stanowisko w sprawie zniesienia wiz dla obywateli polskich. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «pracownik zajmujący się korespondencją, przyjmujący interesantów, załatwiający sprawy bieżące związane z działalnością instytucji lub jakiejś osoby» Osobisty, prywatny sekretarz. Sekretarz pisarza. 2. «stanowisko… …   Słownik języka polskiego

• Верхнелужицкий язык — Самоназвание: Hornjoserbšćina Страны: Германия …   Википедия

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś …   Słownik języka polskiego

• minister — m IV, DB. ministertra, Ms. ministertrze; lm M. ministertrowie, DB. ministertrów «członek rządu kierujący określonym działem administracji państwowej» Minister spraw zagranicznych. Minister oświaty i wychowania. Być, zostać ministrem. Mianować… …   Słownik języka polskiego

• nominacja — ż I, DCMs. nominacjacji; lm D. nominacjacji (nominacjacyj) 1. «mianowanie, powołanie na stanowisko; akt administracyjny, pismo powołujące na stanowisko» Nominacja na ambasadora, dyrektora, profesora. Nominacja na stanowisko kierownika, dyrektora …   Słownik języka polskiego