Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(morire)

  • 1 morire

    morire
    morire [mo'ri:re] <muoio, morii, morto>
       verbo intransitivo essere
     1 (cessare di vivere) sterben; (piante) eingehen; (animali) eingehen, sterben; morire ammazzato umgebracht werden; morire impiccato durch Erhängen sterben; morire di morte naturaleviolenta eines natürlichengewaltsamen Todes sterben
     2 figurato morire di famesete vor HungerDurst sterben; morire dal sonno todmüde sein; una fame da morire familiare ein Mordshunger Maskulin; una sete da morire familiare ein Mordsdurst Maskulin; più brutto di così si muore so etwas Hässliches habe ich noch nie gesehen
     3 (figurato: cessare di esistere) sterben; (luce) er-, verlöschen; (suono) ersterben, verhallen; (estinguersi) aussterben; (terminare) enden; (non riuscire) in die Brüche gehen

    Dizionario italiano-tedesco > morire

  • 2 morire affogato

    morire affogato
  • 3 morire ammazzato

    morire ammazzato
  • 4 morire dal sonno

    morire dal sonno
  • 5 morire di crepacuore

    morire di crepacuore
    an gebrochenem Herzen sterben

    Dizionario italiano-tedesco > morire di crepacuore

  • 6 morire di fame

    morire di fame
  • 7 morire di fame/sete

    morire di famesete
  • 8 morire di morte naturale/violenta

    morire di morte naturaleviolenta
    eines natürlichengewaltsamen Todes sterben

    Dizionario italiano-tedesco > morire di morte naturale/violenta

  • 9 morire di sonno

    morire di sonno
  • 10 morire impiccato

    morire impiccato
  • 11 a pagare e morire c'è sempre tempo

    a pagare e morire c'è sempre tempo
    proverbiale, proverbio mit dem Bezahlen und dem Sterben hat es keine Eile

    Dizionario italiano-tedesco > a pagare e morire c'è sempre tempo

  • 12 destinato a morire

    destinato a morire
  • 13 partire è un po' morire

    partire è un po' morire
    proverbiale, proverbio Scheiden tut weh

    Dizionario italiano-tedesco > partire è un po' morire

  • 14 una fame da morire

    una fame da morire
    familiare ein Mordshunger

    Dizionario italiano-tedesco > una fame da morire

  • 15 una paura da morire

    una paura da morire
  • 16 una sete da morire

    una sete da morire
  • 17 morior

    morior, mortuus sum, moritūrus, morī (wie mors von Wz. mor), sterben, I) eig., v. lebenden Wesen, sterben, v. Tieren auch = verrecken, krepieren, bes. vom Bilde = verenden, ii qui iam sunt mortui (Ggstz. ii qui vivunt), Cic.: moriendum est mihi, Sen. rhet.: cum mori coepisset, als er im Sterben lag, Vopisc.: murena in piscina domi suae mortua, Macr.: canis aeditui mortua, Iul. Obsequ.: morientia lumina, die gebrochenen Augen, Ov. (morientes oculi, Amm. 16, 12, 53): mori ab alqo = interfici ab alqo, Cic. ep.: m. ex vulnere, Liv., ex vulneribus, Pollio in Cic. ep.: morte suā, eines natürlichen Todes sterben, Sen.: inhonestā morte suspendio, sich hängen, Plaut.: ferro, Liv.: anginā acerrume (reißend dahinsterben, v. Schweinen), Plaut.: morbo, Nep.: hoc morbo, Cic.: fame, Cic.: veneno poto, Sen.: risu, Fest. fr.: frigore, Hor.: desiderio alcis, Cic.: inter medicorum manus, Augustin.: in armis, Sen. u. Verg.: in suo lectulo, Cic.: in mari, Cic.: in patria saepe servata, Liv. epit.: in quinto sulco (v. Pflugstier), Plaut.: huius domi, in dessen Hause, Cic.: propter alqm, Sen.: pro amico, Cic., pro patria, Cic.: repentino (plötzlich), Cic.: bene, in Ehren, Liv., ruhig, Plin. ep.: fortiter, Liv.: honeste, prudenter, fortiter, Sen.: aequo animo, Lact.: secundis suis rebus, Cic.: uxore gravidā relictā, Liv.: ego moriar stando, im Stehen, stehend, Amm.: mori intra paucos dies, Liv.: paucis post diebus, Sall.: octavā horā, occidente sole, Cic. – si mortuum tibi filium doles, Sen.: cum iam pro condemnato mortuoque esset, für tot galt, Cic. – voces morientes, eines Sterbenden, Cic.: u. so artus morientes, Ov. – moriar, si oder ni, ich will des Todes sein usw., Cic.: moriere, si vocem emiseris, Liv. – in studio dimetiendi caeli m., sich mit der Ausmessung des Himmels bis zum letzten Atemzuge beschäftigen, Cic. – Partiz. moritūrus, teils = im Begriffe zu sterben, Cic. Arch. 20 u.a. Liv. 4, 2, 8 u.a. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 585 u. 586), teils = bereit (entschlossen) zu sterben, Verg. Aen. 2, 511 u.a., teils = bestimmt zu sterben, der sterben muß, sterblich, Hor. carm. 1, 28, 6 u. 2, 3, 4. Sen. ep. 77, 12. Lucan. 2, 524. Vgl. Hildebr. Apul. met. 4, 30. p. 289, a. – II) übtr.: A) v. Pers., sterblich verliebt sein, ganz aufgelöst sein in Liebeslust, Prop. u. Ov.; vgl. Lachmann Prop. 2, 4, 2. – B) v. lebl. u. abstr. Subjj.: 1) im allg.: virgae in tergo meo morientur, werden ihren Tod finden (= zerhauen werden), Plaut. capt. 650. – 2) insbes., a) absterben, v. Pflanzen usw., rutam et hederas, res medicatissimas, ilico mori, Plin.: morientur herbae, Solin.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov.: exustus ager morientibus aestuat herbis, Verg. – v. den Gliedern u. dem Fleische des Leibes, morientes artus, digiti, manus, Ov.: morientia membra, Claud.: at hi (lacerti) mortui iam sunt, Cic.: id, quod supra vinculum est, moritur, Cels. – b) erlöschen, verschwinden, v. der Flamme usw., vidi (flammas) nullo concutiente mori, Ov. am. 1, 2, 12: aut validis tenues moriantur fontibus ignes, Sedul. 1, 247: v. Kometen, donec in exiguum moriens vanesceret ignem, Claud. b. Get. 248: dies quidem iam ad umbilicum est dimidiatus mortuos, erloschen, zu Ende, Plaut. Men. 155. – c) von Örtl. = sich verlieren, Manil. 4, 627. – d) v. Salben = die Kraft verlieren, Plin. 13, 20. – e) v. Abstr. = sein Ende nehmen, vergehen, erlöschen, ut iste interpositus sermo deliciarum desidiaeque moreretur, Cic.: suavissimi hominis memoria moritur, Cic.: meriti morietur gratia vestri, Ov.: antiquae sunt istae leges et mortuae, und erloschen (verschollen), Cic.: Caesar cum venisset mortuo plausu (wurde es totenstill, keine Spur mehr von Beifallklatschen), Curio filius est insecutus, Cic. – f) v. Wörtern, die sich aus dem Gebrauche verlieren, Quint. – / Archaist. nach der 4. Konjug., morīmur, Enn. ann. 392: Infin. morīrī, Plaut. asin. 121; capt. 732; Pseud. 1222; rud. 675 u. 684. Vidul. fr. X Stud. (b. Non. 138, 29). Ov. met. 14, 215. – aktive Nbf. morio, wovon Perf. moriēre, Ven. Fort. carm. 9, 2, 52: Fut. moriam, Itala (psalt. Veron.) psalm. 117, 17: Infin. morire, Capitul. reg. Franc. tom. 3. p. 331.

    Dav. PAdi. mortuus, a, um, tot, gestorben (Ggstz. vivus), a) eig., Cic. u.a.: mortuus concĭdisti, wie tot, Cic. – subst., mortuus, ī, m., der Tote, die Leiche, mortuum inferre in domum, Cic.: a mortuis excitare, von den Toten erwecken, Cic.: amandare alqm infra mortuos, ins Reich der Toten schicken, töten, Cic.: Ggstz., qui non tantum viventibus, sed etiam mortuis praemium potest virtutis exsolvere, Lact. – sprichw., verba fiunt mortuo, man redet zu einem Toten (= vergeblich), Ter. Phorm. 1015; vgl. Plaut. Poen. 840. – nihil mecum tibi, mortuos tibi sum, bin für dich tot, Plaut. cist. 646 sq. – b) übtr., gleichs. tot, abgestorben, flores, Plin.: mare, das Tote Meer, Iustin.

    lateinisch-deutsches > morior

  • 18 morior

    morior, mortuus sum, moritūrus, morī (wie mors von Wz. mor), sterben, I) eig., v. lebenden Wesen, sterben, v. Tieren auch = verrecken, krepieren, bes. vom Bilde = verenden, ii qui iam sunt mortui (Ggstz. ii qui vivunt), Cic.: moriendum est mihi, Sen. rhet.: cum mori coepisset, als er im Sterben lag, Vopisc.: murena in piscina domi suae mortua, Macr.: canis aeditui mortua, Iul. Obsequ.: morientia lumina, die gebrochenen Augen, Ov. (morientes oculi, Amm. 16, 12, 53): mori ab alqo = interfici ab alqo, Cic. ep.: m. ex vulnere, Liv., ex vulneribus, Pollio in Cic. ep.: morte suā, eines natürlichen Todes sterben, Sen.: inhonestā morte suspendio, sich hängen, Plaut.: ferro, Liv.: anginā acerrume (reißend dahinsterben, v. Schweinen), Plaut.: morbo, Nep.: hoc morbo, Cic.: fame, Cic.: veneno poto, Sen.: risu, Fest. fr.: frigore, Hor.: desiderio alcis, Cic.: inter medicorum manus, Augustin.: in armis, Sen. u. Verg.: in suo lectulo, Cic.: in mari, Cic.: in patria saepe servata, Liv. epit.: in quinto sulco (v. Pflugstier), Plaut.: huius domi, in dessen Hause, Cic.: propter alqm, Sen.: pro amico, Cic., pro patria, Cic.: repentino (plötzlich), Cic.: bene, in Ehren, Liv., ruhig, Plin. ep.: fortiter, Liv.: honeste, prudenter, fortiter, Sen.: aequo animo, Lact.: secundis suis rebus, Cic.: uxore gravidā relictā, Liv.: ego moriar stando, im Stehen, stehend, Amm.: mori
    ————
    intra paucos dies, Liv.: paucis post diebus, Sall.: octavā horā, occidente sole, Cic. – si mortuum tibi filium doles, Sen.: cum iam pro condemnato mortuoque esset, für tot galt, Cic. – voces morientes, eines Sterbenden, Cic.: u. so artus morientes, Ov. – moriar, si oder ni, ich will des Todes sein usw., Cic.: moriere, si vocem emiseris, Liv. – in studio dimetiendi caeli m., sich mit der Ausmessung des Himmels bis zum letzten Atemzuge beschäftigen, Cic. – Partiz. moritūrus, teils = im Begriffe zu sterben, Cic. Arch. 20 u.a. Liv. 4, 2, 8 u.a. (s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 585 u. 586), teils = bereit (entschlossen) zu sterben, Verg. Aen. 2, 511 u.a., teils = bestimmt zu sterben, der sterben muß, sterblich, Hor. carm. 1, 28, 6 u. 2, 3, 4. Sen. ep. 77, 12. Lucan. 2, 524. Vgl. Hildebr. Apul. met. 4, 30. p. 289, a. – II) übtr.: A) v. Pers., sterblich verliebt sein, ganz aufgelöst sein in Liebeslust, Prop. u. Ov.; vgl. Lachmann Prop. 2, 4, 2. – B) v. lebl. u. abstr. Subjj.: 1) im allg.: virgae in tergo meo morientur, werden ihren Tod finden (= zerhauen werden), Plaut. capt. 650. – 2) insbes., a) absterben, v. Pflanzen usw., rutam et hederas, res medicatissimas, ilico mori, Plin.: morientur herbae, Solin.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov.: exustus ager morientibus aestuat herbis, Verg. – v. den Gliedern u. dem Fleische des Leibes, morientes artus, digiti, manus, Ov.: morientia membra, Claud.:
    ————
    at hi (lacerti) mortui iam sunt, Cic.: id, quod supra vinculum est, moritur, Cels. – b) erlöschen, verschwinden, v. der Flamme usw., vidi (flammas) nullo concutiente mori, Ov. am. 1, 2, 12: aut validis tenues moriantur fontibus ignes, Sedul. 1, 247: v. Kometen, donec in exiguum moriens vanesceret ignem, Claud. b. Get. 248: dies quidem iam ad umbilicum est dimidiatus mortuos, erloschen, zu Ende, Plaut. Men. 155. – c) von Örtl. = sich verlieren, Manil. 4, 627. – d) v. Salben = die Kraft verlieren, Plin. 13, 20. – e) v. Abstr. = sein Ende nehmen, vergehen, erlöschen, ut iste interpositus sermo deliciarum desidiaeque moreretur, Cic.: suavissimi hominis memoria moritur, Cic.: meriti morietur gratia vestri, Ov.: antiquae sunt istae leges et mortuae, und erloschen (verschollen), Cic.: Caesar cum venisset mortuo plausu (wurde es totenstill, keine Spur mehr von Beifallklatschen), Curio filius est insecutus, Cic. – f) v. Wörtern, die sich aus dem Gebrauche verlieren, Quint. – Archaist. nach der 4. Konjug., morīmur, Enn. ann. 392: Infin. morīrī, Plaut. asin. 121; capt. 732; Pseud. 1222; rud. 675 u. 684. Vidul. fr. X Stud. (b. Non. 138, 29). Ov. met. 14, 215. – aktive Nbf. morio, wovon Perf. moriēre, Ven. Fort. carm. 9, 2, 52: Fut. moriam, Itala (psalt. Veron.) psalm. 117, 17: Infin. morire, Capitul. reg. Franc. tom. 3. p. 331.
    Dav. PAdi. mortuus, a, um, tot, gestorben (Ggstz.
    ————
    vivus), a) eig., Cic. u.a.: mortuus concĭdisti, wie tot, Cic. – subst., mortuus, ī, m., der Tote, die Leiche, mortuum inferre in domum, Cic.: a mortuis excitare, von den Toten erwecken, Cic.: amandare alqm infra mortuos, ins Reich der Toten schicken, töten, Cic.: Ggstz., qui non tantum viventibus, sed etiam mortuis praemium potest virtutis exsolvere, Lact. – sprichw., verba fiunt mortuo, man redet zu einem Toten (= vergeblich), Ter. Phorm. 1015; vgl. Plaut. Poen. 840. – nihil mecum tibi, mortuos tibi sum, bin für dich tot, Plaut. cist. 646 sq. – b) übtr., gleichs. tot, abgestorben, flores, Plin.: mare, das Tote Meer, Iustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > morior

  • 19 affogato

    affogato
    affogato , -a [affo'ga:to]
     aggettivo
     1 (annegato) ertrunken; morire affogato ertrinken
     2  gastronomia gelato affogato Eisbecher mit Likör; uova affogato-e verlorene Eier neutro plurale
     II sostantivo maschile, femminile
    Ertrunkene(r) Feminin(Maskulin)

    Dizionario italiano-tedesco > affogato

  • 20 chiudere

    chiudere
    chiudere ['kiu:dere] <chiudo, chiusi, chiuso>
     verbo transitivo
     1 (finestra, porta, valigia) schließen, zumachen; (libro, ombrello) zuklappen, -machen; (acqua, gas) abdrehen; (mano) schließen; (pugno) ballen; (strada, passaggio) (ver)sperren; (radio) abstellen; (buco, falla) zumachen; chiudere qualcosa sotto chiave etw unter Verschluss nehmen; chiudere la bocca den Mund zumachen; figurato den Mund halten; chiudere un occhio figurato ein Auge zudrücken; chiudere gli occhi (anche figurato: morire) die Augen schließen; non chiudere occhio tutta la notte die ganze Nacht kein Auge zutun (können); (comando) chiudi (computer) Beenden neutro
     2 (figurato: lettera, scuole) schließen, beenden; (fabbrica) stilllegen, auflassen austriaco; chiudere le scuole den Unterricht beenden; chiudere il corteo den Schluss eines Zuges bilden
     3 (rinchiudere) einsperren, -schließen
     II verbo intransitivo
     1 (porta, finestra) schließen, zugehen
     2 (scuola) schließen; (locale) schließen, auflassen austriaco; il negozio chiude alle otto das Geschäft schließt um acht
     3  commercio abschließen; chiudere in avanzoperdita mit GewinnVerlust abschließen
     III verbo riflessivo
    -rsi
     1 (scuola, locale) schließen
     2 (rinchiudersi) sich verschließen; chiudere-rsi in se stesso sich in sich selbst zurückziehen
     3 (cielo) sich bewölken, sich zuziehen

    Dizionario italiano-tedesco > chiudere

См. также в других словарях:

  • morire — [lat. mŏrĭre per il lat. class. mŏri ] (pres. io muòio, tu muòri, egli muòre, noi moriamo, voi morite, essi muòiono [pop. mòio, mòri, mòre..., mòiono ; ant. o dial. mòro..., mòrono ]; cong. pres. muòia..., moriamo, moriate, muòiano [pop. mòia …   Enciclopedia Italiana

  • morire — mo·rì·re v.intr., v.tr. (io muòio) FO I. v.intr. (essere) I 1a. cessare di vivere, decedere, perire: morire giovane, morire nel proprio letto, morire di colpo; morire come un cane, solo o senza conforto religioso; non vuol morire, di chi resiste… …   Dizionario italiano

  • morire — {{hw}}{{morire}}{{/hw}}v. intr.  (pres. io muoio , tu muori , egli muore , noi moriamo , voi morite , essi muoiono ; pass. rem. io morii , tu moristi ; fut. io morirò  o morrò ; pres. congiunt. io muoia , noi moriamo , voi moriate , essi… …   Enciclopedia di italiano

  • morire — v. intr. 1. cessare di vivere, spirare, mancare, decedere, perire, trapassare, soccombere, crepare (fam.), schiattare (fam.), dipartirsi (lett.) □ perdere la vita, andare all altro mondo, andare al Creatore, andare nel numero dei più, andarsene… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • L'Agnese va a morire — Título L Agnese va a morire Ficha técnica Dirección Giuliano Montaldo Guion Nicola Badalucco Giuliano Montaldo según la novela de Renata Viganò …   Wikipedia Español

  • Viviré y Moriré — Infobox Single Name = Viviré y Moriré Artist = Enrique Iglesias from Album = Vivir Released = April, 1998 Format = CD Promo single Recorded = 1996 Genre = Latin Length = 4:37 Label = Fonovisa Writer = Enrique Iglesias Producer = Rafael Pérez… …   Wikipedia

  • Un bel morire tutta la vita honora. — См. Конец венчает дело …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Una ragione per vivere, e una per morire —    Voir Une raison pour vivre, une raison pour mourir …   Dictionnaire mondial des Films

  • Andà al babbi — morire …   Mini Vocabolario milanese italiano

  • Crepà — morire …   Mini Vocabolario milanese italiano

  • mrì — morire, spegnersi, esaurirsi, tramontare …   Dizionario Materano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»