-
1 minister
I[΄ministə] n նախարար. դվնգ. դեսպա նորդ, դեսպանության խորհրդատու. cabinet minister կառավարության անդամ. Prime minister վար չապետ, պրեմիեր մինիստր. resident minister դիվանագիտական ներկայացուցիչ. minister of state պետնախարար. կրոն. քահանաII[΄ministə] v ծառայել, սպասարկել. minister to (the needs of) a sick man հիվանդին խնամել -
2 Minister
وزير -
3 Minister of the interior
وزير الداخلية -
4 Minister (government)
-
5 Vice-minister
نائب وزير -
6 DEFENCE MINISTER
-
7 Prime minister
-
8 access
[΄ækses] n մուտք, մոտենալու հնա րավո րություն, ներթափանցում. I have access to these documents Ես այս փաստաթղթերից օգտվելու հնարավորություն/իրավունք ունեմ. He has direct access to the minister Նա ան միջա կան մուտք ունի նախարարի մոտ. There is no access to this building Այս շենքին մոտենալու հնարավորություն չկա. the only access to this house շենքի միակ մուտքը. easy of access մատ չելի. difficult of access դժվար մատչելի. բժշկ. նոպա an access of coughing հազի նոպա. right of access մուտքի/անցնելու իրավունք. հմկրգ. access add ress դիմելու հասցե. access control հա սա նելիու թյան ղեկա վա րում. access method դիմելու/ ընտրման մեթոդ -
9 petition
I[pi΄tiʃn] n խնդրանք, խնդրագիր. present a petition խնդրագիր ներկայացնել. petition for mercy իրավ. ներման խնդրագիր. file a petition for divorce ապահարզանի դիմում տալII[pi΄tiʃn] v խնդրել, միջնորդել, խնդրա գիր ներկայացնել. petition a minister for smth դիմել նախարարին որևէ հարցով -
10 prime
I[praim] n ծաղկում, փթթում. in one’s prime, in the prime of life ուժերի ծաղկման շրջանում. (սկիզբ, այգաբաց) the prime of the year փխբ. գարունII[praim] a հիմնական, կարևոր. the prime reason հիմնական/գլխավոր պատճառը. a prime advantage հիմնական առավելություն. prime number մաթ. հասարակ/պարզ թիվ. prime minister վարչապետ. (լավագույն) prime beef բարձրա կարգ միս. a prime example փայլուն օրինակ. in prime condition գերազանց վիճակում[praim] v նախաներկել, պաստառաներ կել. prime walls պատերը նախաներկել. prime canvas պաստառաներկել. well primed լավ նախապատրաստված. (լցնել) prime with drink խմեցնել
См. также в других словарях:
Minister(in) — Minister(in) … Deutsch Wörterbuch
Minister — • Even before the Reformation the word minister was occasionally used in English to describe those of the clergy actually taking part in a function, or the celebrant as distinguished from the assistants, but it was not then used sine addito to… … Catholic encyclopedia
minister — min‧is‧ter [ˈmɪnstə ǁ ər] noun [countable] in Britain and some other countries, a politician who is a member of the government and is either in charge of or has an important job in a government department: • a meeting of EU finance ministers •… … Financial and business terms
minister — MINISTÉR, ministere, s.n. 1. Organ central al administraţiei de stat care conduce o anumită ramură a activităţii statului şi care este condus de un ministru; instituţia respectivă; p. ext. clădirea în care îşi are sediul această instituţie. 2.… … Dicționar Român
Minister — can mean several things: Minister (Christianity), a Christian who ministers in some way Minister (diplomacy), the rank of diplomat directly below ambassador Minister (government), a politician who heads a ministry (government department) Shadow… … Wikipedia
Minister — Sm std. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. minister Diener , zu l. minor kleiner, geringer . Die Bedeutung Regierungsmitglied im 17. Jh. aus frz. ministre desselben Ursprungs (in merowingischer Zeit war das ministerium der Haus und Hofdienst… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
minister to — ˈminister to [transitive] [present tense I/you/we/they minister to he/she/it ministers to present participle ministering to past tense ministered to … Useful english dictionary
Minister — Min is*ter, n. [OE. ministre, F. ministre, fr. L. minister, orig. a double comparative from the root of minor less, and hence meaning, an inferior, a servant. See 1st {Minor}, and cf. {Master}, {Minstrel}.] [1913 Webster] 1. A servant; a… … The Collaborative International Dictionary of English
Minister — Min is*ter, v. i. 1. To act as a servant, attendant, or agent; to attend and serve; to perform service in any office, sacred or secular. [1913 Webster] The Son of man came not to be ministered unto, but to minister. Matt. xx. 28. [1913 Webster] 2 … The Collaborative International Dictionary of English
Minister — Minister: Die Bezeichnung für »oberster ‹Verwaltungs›beamter des Staates; Mitglied der Regierung« wurde im 17. Jh. aus gleichbed. frz. ministre (eigentlich »Diener«, dann etwa »Diener des Staates; mit einem politischen Amt Beauftragter«) entlehnt … Das Herkunftswörterbuch
minister — [n1] person in charge of church abbot, archbishop, archdeacon, bishop, chaplain, clergy, clergyperson, cleric, clerical, clerk, confessor, curate, deacon, dean, diocesan, divine, ecclesiastic, lecturer, missionary, monk, parson, pastor, preacher … New thesaurus
