-
1 miernota
сущ.• заурядность• посредственность* * *♀ 1. (o kimś) посредственность;2. (о czymś) заурядное произведение, заурядная пьеса etc.; ● \miernota umysłu заурядный ум+1. mierność 2. marnota, lichota
* * *ж1) ( o kimś) посре́дственность2) ( o czymś) зауря́дное произведе́ние, зауря́дная пье́са и т. п.•Syn:mierność 1), marnota, lichota 2) -
2 miernota umysłu
зауря́дный ум
См. также в других словарях:
miernota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. miernotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, także rzecz, zjawisko itp. niewysokiej wartości, jakości; mniej niż przeciętny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Występowały same miernoty. Nie da się czytać – zupełna miernota.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miernota — ż IV, CMs. miernotaocie; lm D. miernotaot «człowiek mierny, nie wyróżniający się niczym dodatnim, nie wybijający się ponad przeciętność; także rzecz małowartościowa, przeciętna, licha» Miernoty odpadły przy egzaminach konkursowych. Na wystawie… … Słownik języka polskiego
miernota — Ktoś przeciętny lub mało znaczący Eng. Someone or something mediocre or of little value or significance; a mediocrity … Słownik Polskiego slangu
