-
1 kosmyk
m 1. (włosów) lock a. strand of hair 2. Myślis. scut, hare’s tail* * *wisp, strand* * *miGen. -a1. (= lok) wisp, strand; kosmyk włosów wisp of hair.2. myśl. hare's tail.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kosmyk
-
2 kosmyk
kosmyk m (-a; -i) (Haar)Strähne f -
3 kosmyk
kosmyk [kɔsmɨk] mSträhne f -
4 kosmyk
-
5 kosmyk
1. flocon2. mèche3. toupet -
6 kosmyk
1 glas 2 greadtóir 3 tointe 4 tréad -
7 kosmyk
ч пасмо -
8 kosmyk
Topete -
9 kosmyk
جعيت ; رمه ; قفل ; گردامدن ; گروه ; گله -
10 kosmyk wełny
• flock -
11 czarny kosmyk
чёрная прядьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czarny kosmyk
-
12 mokry kosmyk
мокрая прядьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > mokry kosmyk
-
13 niesforny kosmyk
непокорная прядьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > niesforny kosmyk
-
14 siwy kosmyk
седая прядьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > siwy kosmyk
-
15 flock
kosmyk wełny -
16 wicher
сущ.• буря• ветер• взрыв• вихрь• смерч• шторм* * *вихрь, устар. вихорьkosmyk вихор* * *wich|er♂, Р. \wicherru 1. сильный ветер, вихрь;pędzić jak \wicher мчаться вихрем; \wicher dziejowy вихрь событий;
2. (kosmyk włosów) вихор+1. wichura
* * *м, P wichru1) си́льный ве́тер, вихрьpędzić jak wicher — мча́ться ви́хрем
wicher dziejowy — вихрь собы́тий
2) ( kosmyk włosów) вихо́рSyn:wichura 1) -
17 вихор
-
18 прядь
сущ.• kosmek• kosmyk* * *(воло́с) kosmyk, (włosów, przędzy itp.) pasmo -
19 kogutek
сущ.• петушок* * *kogut|ek♂, Р. \kogutekka 1. петушок;2. (kosmyk włosów) хохолок+* * *м, Р kogutka1) петушо́к2) ( kosmyk włosów) хохоло́кSyn: -
20 strand
[strænd]n* * *I [strænd] II [strænd] noun(a thin thread, eg one of those twisted together to form rope, string, knitting-wool etc, or a long thin lock of hair: She pushed the strands of hair back from her face.) włókno, kosmyk
См. также в других словарях:
kosmyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} luźno zwisające pasmo włosów, rzadziej długiej sierści zwierzęcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opadające kosmyki włosów. Łysina z rzadkimi kosmykami. Odgarnąć niesforny kosmyk z czoła. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kosmyk — m III, D. a, N. kosmykkiem; lm M. i 1. «pasemko włosów swobodnie opadające, zwisające» Kosmyk włosów. 2. łow. «ogon zająca; omyk, osmyk» … Słownik języka polskiego
List of World Beer Cup awards — The World Beer Cup, known as The Olympics of Beer Competition [1], is one of several major international beer competitions.[2] It was founded by Association of Brewers President Charlie Papazian. The World Beer Cup is held every two years. The… … Wikipedia
kogutek — m III, DB. kogutektka, N. kogutektkiem; lm M. kogutektki 1. «mały, młody kogut ptak» Do nóg jej biegło ptastwo: stąd kury szurpate toczą się kłębkiem, stamtąd kogutki czubate. (Mickiewicz) 2. «jakikolwiek przedmiot w kształcie koguta, np.… … Słownik języka polskiego
kosmyczek — m III, D. kosmyczekczka, N. kosmyczekczkiem; lm M. kosmyczekczki zdr. od kosmyk (zwykle w zn. 1) Jasne kosmyczki … Słownik języka polskiego
niesforny — niesfornyni, niesfornyniejszy «nie dający się ująć w karby; nie chcący się podporządkować; niezdyscyplinowany, nieposłuszny, buntowniczy» Niesforne dzieci. Niesforna gromada chłopców. przen. Niesforny kosmyk włosów … Słownik języka polskiego
omyk — m III, D. a, N. omykkiem; lm M. i łow. «ogon zająca; kosmyk» … Słownik języka polskiego
osełedec — m II, D. osełedecdca; lm M. osełedecdce, D. osełedecdców «kosmyk włosów na czubku ogolonej głowy noszony przez dawnych Kozaków zaporoskich» ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
promień — m I, D. promieńenia; lm M. promieńenie, D. promieńeni 1. «wiązka świetlna, smuga świetlna wydobywająca się ze źródła światła, ze świecącego przedmiotu» Blady, jasny, srebrny, złoty promień. Zimne promienie księżyca. Ogród skąpany w promieniach… … Słownik języka polskiego
wicherek — m III, D. wicherekrka a. wicherekrku, N. wicherekrkiem; lm M. wicherekrki 1. «lekki, łagodny wiatr; wietrzyk» Zawiał wicherek. 2. «kosmyk włosów sterczący na głowie; kogutek» Niesforny wicherek … Słownik języka polskiego
kępka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kępkapce; lm D. kępkapek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. kępa: Kępki mchu, jagód, kaczeńców. Teren był bagnisty, gdzieniegdzie widać było kępki. Małe kępki zieleniły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień