-
21 еда
сущ.• jadło• jedzenie• konsumpcja• mączka• odżywianie• odżywka• pokarm• posiłek• potrawa• pożywienie• strawa• utrzymanie• wyżywienie• żer• żywność* * *jadło, jedzenie, posiłek, pożywienie, strawa -
22 пища
сущ.• dieta• dożywianie• jadło• jedzenie• karma• karmienie• obrok• odżywianie• odżywka• pastwa• pasza• pokarm• potrawa• pożywienie• strawa• utrzymanie• wikt• wyżywienie• żer• żywienie• żywność* * *jadło, jedzenie, pastwa, pokarm, posiłek, pożywienie, strawa, wyżywienie, żer перен., żywność -
23 junk food
n* * *noun (food such as potato chips, sweets and doughnuts, which is mass-produced and is of low nutritional value.) niezdrowe jedzenie -
24 корм
сущ.• furaż• jadło• jedzenie• karma• karmienie• obrok• odżywka• pasza• pokarm• potrawa• pożywienie• strawa• wyżywienie• żer• żywność* * *karm, obrok, pastwa, pasza, ( zwierząt) pożywienie, żarcie, ( диких животных) żer -
25 кушанье
сущ.• danie• jadło• jedzenie• misa• naczynie• pokarm• posiłek• potrawa• pożywienie• półmisek• strawa• talerz• wanienka• wyżywienie• żer• żywność* * *danie, potrawa -
26 питание
сущ.• alimentacja• dieta• dietetyk• dożywianie• jadło• jedzenie• karma• karmienie• mączka• odżywianie• odżywienie• pasza• pokarm• posiłek• potrawa• pożywienie• strawa• utrzymanie• wikt• wyżywienie• zaopatrywanie• zasilanie• żer• żywienie• żywność* * *( pożywienie) wyżywienie, żywienie -
27 продовольствие
сущ.• jadło• jedzenie• pokarm• potrawa• pożywienie• prowiant• strawa• wyżywienie• zaopatrywanie• zaopatrzenie• żer• żywność* * *( artykuły spożywcze) aprowizacja разг., prowiant, prowizja, żywność -
28 пропитание
сущ.• jadło• jedzenie• odżywka• pokarm• potrawa• pożywienie• przepojenie• strawa• utrzymanie• wyżywienie• żer• żywność* * *pożywienie, wyżywienie, życie -
29 їда
jidaж.pokarm, jedzenie -
30 їжа
jiżaж.jedzenie, posiłek -
31 страва
strawaж.1) posiłek2) danieперша / друга страва — pierwsze / drugie danie
3) jedzenie, strawa (харчі, їжа)вегетаріанська / м'ясна страва —... jarskie / mięsne
страви з борошна — potrawy mączne кулінар.
-
32 харчі
harcziмн.wyżywienie, żywność, jedzenie -
33 anrichten
vt1) przygotow(yw)ać, przyrządzać (jedzenie)2) ( verursachen) spowodowaćeinen Schaden ánrichten — wyrządzać szkodę
-
34 aufstoßen
-
35 billig
-
36 Essen
n -s, -jedzenie n; posiłek m -
37 fertig
das Essen ist schon fértig — jedzenie jest już gotowe
fértig bringen — skończyć
fértig machen — a) skończyć, dokończyć b) wykończyć (kogoś)
-
38 Speise
-
39 üppig
bujny (kształty); obfity (jedzenie) -
40 Verpflegung
f -zaopatrzenie n (w żywność); ( Ernährung) wyżywienie n, jedzenie n
См. также в других словарях:
jedzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. jeść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się spożywa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobre, złe, domowe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jedzenie — n I, blm 1. rzecz. od jeść Jedzenie mięsa, ryb. 2. «to, co się je; pokarm» Smaczne, obfite jedzenie. Częstować jedzeniem. Zastawiać stół jedzeniem … Słownik języka polskiego
jedzenie — Nie dotykać jedzenia zob. dotknąć 2 … Słownik frazeologiczny
papu — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
wałówa — Jedzenie przynoszone gdzieś, zwłaszcza dla chorego lub jako jako prezent Eng. Food brought with someone somewhere, especially intended as a gift or given to a sick person … Słownik Polskiego slangu
wałówka — Jedzenie przynoszone gdzieś, zwłaszcza dla chorego lub jako jako prezent Eng. Food brought with someone somewhere, especially intended as a gift or given to a sick person … Słownik Polskiego slangu
wyżerka — Jedzenie ulubionej potrawy lub ulubiona potrawa Eng. An act of eating up delicious food or delicious food itself … Słownik Polskiego slangu
żarcie — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
żarło — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… … Słownik języka polskiego
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny