-
1 irritating
Ⅰirritating [ˊɪrɪteɪtɪŋ]2. a раздража́ющий, вызыва́ющий раздраже́ниеⅡ -
2 irritating
-
3 irritating
-
4 irritating
irritating ['ɪrɪteɪtɪŋ](a) (annoying) irritant, contrariant, énervant -
5 irritating
adjective* * *adjective She has an irritating voice.) irritierend* * *ir·ri·tat·ing[ˈɪrɪteɪtɪŋ, AM -t̬-]\irritating affair/incident ärgerliche Sache/ärgerlicher Vorfall\irritating conflicts unangenehme Konflikte\irritating indifference aufreizende Gleichgültigkeit\irritating problems/questions lästige Probleme/Fragen* * *['IrIteItɪŋ]adjärgerlich; cough lästigI find his jokes most irritating — seine Witze regen mich wirklich auf
you really are the most irritating person — du kannst einem wirklich auf die Nerven gehen
the irritating thing is that... —
she has an irritating habit of snapping her fingers — sie hat die ärgerliche Angewohnheit, mit den Fingern zu schnipsen
* * *irritating adj (adv irritatingly)1. ärgerlich, irritierend2. → academic.ru/39431/irritant">irritant A* * *adjective* * *adj.irritierend adj.ärgernd adj. -
6 irritating
adjective She has an irritating voice.) irritanteirritating adj irritante / molestotr['ɪrɪteɪtɪŋ]1 (annoying) irritante, molesto,-a, fastidioso,-a, pesado,-a2 SMALLMEDICINE/SMALL irritanteirritating ['ɪrə.teɪt̬ɪŋ] adj: irritanteadj.• enojoso, -a adj.• irritante adj.• molesto, -a adj.'ɪrəteɪtɪŋ, 'ɪrɪteɪtɪŋadjective irritante, molesto['ɪrɪteɪtɪŋ]ADJ1) (=annoying) [person, habit] irritante2) (to skin, eyes) [substance] irritante* * *['ɪrəteɪtɪŋ, 'ɪrɪteɪtɪŋ]adjective irritante, molesto -
7 irritating
-
8 irritating
IRRITABLE, IRRITATINGIrritable [ʹɪrɪtəbl] означает 'раздражительный': irritable man. Irritating имеет значение 'раздражающий': irritating sound, irritating habit.Difficulties of the English language (lexical reference) English-Russian dictionary > irritating
-
9 irritating
-
10 irritating
The English-Russian dictionary general scientific > irritating
-
11 irritating
-
12 irritating
['ɪrɪteɪtɪŋ]aggettivo irritante, fastidioso (anche med.)* * *adjective She has an irritating voice.) irritante* * *irritating /ˈɪrɪteɪtɪŋ/a.irritatingly avv.* * *['ɪrɪteɪtɪŋ]aggettivo irritante, fastidioso (anche med.) -
13 irritating
-
14 irritating
[΄iriteitiŋ] a զայրացուցիչ, բարկացնող, an irritating habit զայրացնող/բարկացնող սո վորություն. find smn very irritating խիստ զայրաց նող համարել/գտնել -
15 irritating
-
16 irritating
adjective She has an irritating voice.) pirrandi -
17 irritating
adjective She has an irritating voice.) idegesítő -
18 irritating
Adj1. उत्तेजनशीलShe has an irritating habit. -
19 irritating
adjective She has an irritating voice.) irritante* * *ir.ri.tat.ing['iriteitiŋ] adj irritante, perturbador. -
20 irritating
{'iriteitiŋ}
1. физиол. дразнещ, възбуждащ
2. прен. който нервира/безпокои/изважда от търпение, досаден* * *{'iriteitin} а 1. физиол. дразнещ, възбуждащ; 2. прен. кой* * *възбуждащ; досаден; дразнещ;* * *1. прен. който нервира/безпокои/изважда от търпение, досаден 2. физиол. дразнещ, възбуждащ* * *irritating[´iriteitiʃ] adj дразнещ, възбуждащ; прен. който нервира, безпокои, изважда от търпение; досаден; FONT face=Times_Deutsch◊ adv irritatingly.
См. также в других словарях:
irritating — adj. 1. causing annoyance. Syn: annoying, galling, chafing, nettlesome, pesky, pestiferous, pestilent, plaguy, plaguey, teasing, vexatious, vexing. [WordNet 1.5 +PJC] 2. causing irritation of living tissue; used of physical stimuli. Syn: irritant … The Collaborative International Dictionary of English
irritating — index caustic, irksome, loathsome, offensive (offending), painful, provocative, vexatious Burton s … Law dictionary
irritating — adj. 1) irritating to + inf. (it s irritating to see them waste so much time) 2) irritating that + clause (it s irritating that he got off so easy) * * * irritating that + clause (it s irritating that he got off so easy) irritating to + inf. (it… … Combinatory dictionary
irritating — adj. VERBS ▪ be ▪ The sheer number of tourists can be irritating. ▪ become, get ▪ The song gets a bit irritating after a while. ▪ find sth … Collocations dictionary
irritating — ir|ri|tat|ing [ˈırıteıtıŋ] adj an irritating habit, situation etc keeps annoying you ▪ He s the most irritating man I ve ever met. ▪ He was smiling in a way I found very irritating . irritating habit/characteristics/mannerisms ▪ She has an… … Dictionary of contemporary English
irritating — [[t]ɪ̱rɪteɪtɪŋ[/t]] 1) ADJ GRADED Something that is irritating keeps annoying you. They also have the irritating habit of interrupting. Syn: annoying Derived words: irritatingly ADV GRADED usu ADV adj, also ADV with cl They can be irritatingly… … English dictionary
irritating — adjective an irritating habit, situation etc is annoying: She has an irritating habit of interrupting everything you say. irritatingly adverb … Longman dictionary of contemporary English
irritating — adjective 1. causing irritation or annoyance (Freq. 1) tapping an annoying rhythm on his glass with his fork aircraft noise is particularly bothersome near the airport found it galling to have to ask permission an irritating delay nettlesome… … Useful english dictionary
Irritating — Irritate Ir ri*tate, v. t. [imp. & p. p. {Irritated}; p. pr. & vb. n. {Irritating}.] [L. irritatus, p. p. of irritare. Of doubtful origin.] [1913 Webster] 1. To increase the action or violence of; to heighten excitement in; to intensify; to… … The Collaborative International Dictionary of English
irritating — irritatingly, adv. /ir i tay ting/, adj. causing irritation; annoying; provoking: irritating questions. [1700 10; IRRITATE + ING2] * * * … Universalium
irritating — ir|ri|tat|ing [ ırı,teıtıŋ ] adjective * making you feel annoyed or impatient: He had an irritating habit of cracking his knuckles. ╾ ir|ri|tat|ing|ly adverb … Usage of the words and phrases in modern English