-
121 particular
[pə'tikjulə]1) (of a single definite person, thing etc thought of separately from all others: this particular man/problem.) específico2) (more than ordinary: Please take particular care of this letter.) especial3) (difficult to please: He is very particular about his food.) exigente•- particulars
- in particular* * *par.tic.u.lar[pət'ikjulə] n 1 particular, indivíduo qualquer. 2 particularidade, pormenor. 3 pormenores, detalhes. 4 sl peculiaridade, característico. • adj 1 particular, específico, próprio. 2 privado, reservado. 3 minucioso, detalhista. don’t be too particular about it / não seja tão detalhista a respeito. 4 detalhado. a full and particular account / um informe completo e detalhado. 5 especial, extraordinário. 6 estranho, singular. a particular way / modos singulares. for further particulars apply to para maiores detalhes dirija-se a. he is very particular in his eating and drinking ele é difícil de contentar em matéria de comida e bebida. I have not heard this particular lesson não ouvi a conferência em questão. in general and in particular em geral e em particular. in particular a) especialmente, particularmente. b) detalhadamente, pormenorizadamente. they are not particular to a week uma semana não lhes faz diferença. to enter into particulars entrar em detalhes. you must be particular not to... você deve ser cauteloso para não... -
122 party
plural - parties; noun1) (a meeting of guests for entertainment, celebration etc: a birthday party; She's giving/having a party tonight; ( also adjective) a party dress.) festa2) (a group of people with a particular purpose: a party of tourists.) grupo3) (a group of people with the same ideas and purposes, especially political: a political party.) partido* * *par.ty[p'a:ti] n 1 partido, grupo, facção. 2 Mil destacamento. 3 festa, recepção social. 4 participantes de uma reunião social. 5 partícipe, interessado, parte. 6 litigante. 7 fam pessoa, indivíduo. • vi 1 dar festas. 2 participar de festas. 3 divertir-se. • adj partidário. contracting party contraente. I’ll be no party to não quero ter parte nisso. stag party despedida de solteiro. the parties concerned os interessados. the parties entitled as partes autorizadas. the party over there coll aquela pessoa ali. third party insurance seguro contra responsabilidade civil. -
123 peoplehood
peo.ple.hood[p'i:pəlhud] n 1 qualidade ou estado de constituir um povo. 2 consciência da unidade que faz do indivíduo parte de um povo. -
124 person
['pə:sn]plural - people; noun1) (a human being: There's a person outside who wants to speak to you.) pessoa2) (a person's body: He never carried money on his person (= with him; in his pockets etc).) pessoa•- personal- personality
- personally
- personal computer
- personal pronoun
- personal stereo
- personal watercraft
- in person* * *per.son -
125 pervert
1. [pə'və:t] verb1) (to change (something) from what is normal or right: to pervert the course of justice.) perverter2) (to lead (someone) to crime or to evil or immoral (especially sexually immoral) acts.) perverter2. ['pə:və:t] noun(a person who does perverted (especially sexually immoral) acts.) pervertido- perverted* * *per.vert[p'ə:və:t] n 1 Rel pessoa transviada. 2 indivíduo pervertido. • [pəv'ə:t] vt 1 deturpar, desvirtuar. 2 perverter, corromper, depravar. -
126 polyp
pol.yp[p'ɔlip] n Zool, Med pólipo: 1 Path neoformação pediculada que surge de membrana mucosa. 2 indivíduo de uma colônia de celenterados. -
127 practician
prac.ti.cian[prækt'iʃən] n indivíduo prático. -
128 private member’s bill
private member’s billlei proposta por um membro do parlamento como indivíduo e não como membro do seu partido político.
См. также в других словарях:
individuo — /indi vidwo/ [dal lat. individuus indiviso, indivisibile , der. di dividuus diviso , col pref. in in 2 , che traduce il gr. átomos ]. ■ agg., lett. 1. [che non si può dividere in parti: unità i. ] ▶◀ e ◀▶ [➨ indivisibile (1)]. 2. [che concerne l… … Enciclopedia Italiana
indivíduo — s. m. 1. Qualquer ser. 2. Sujeito, pessoa (ex.: ele é um indivíduo pouco falador). 3. Ser humano. 4. Homem indeterminado (ex.: o crime foi cometido por um indivíduo com cerca de 30 anos). 5. Organismo único pertencente a um grupo. 6. Exemplar. •… … Dicionário da Língua Portuguesa
individuo — individuo, dua (Del lat. individŭus). 1. adj. individual. 2. Que no puede ser dividido. 3. m. y f. coloq. Persona cuyo nombre y condición se ignoran o no se quieren decir. 4. m. Cada ser organizado, sea animal o vegetal, respecto de la especie a… … Diccionario de la lengua española
individuo — individuo, dua sustantivo masculino,f. 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: peyorativo. Persona desconocida o a la que no se quiere identificar: Una individua me pidió dinero por la calle. Sinónimo: tipo. 2 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Individuo — El término individuo etimológicamente proviene de indiviso: que no se puede dividir.[1] Puede referirse a: Una unidad independiente, frente a otras unidades. Una unidad elemental de un sistema mayor o más complejo.[2] Algunas veces significa ser … Wikipedia Español
Individuo — (Derivado del lat. dividuus, divisible.) ► sustantivo 1 despectivo Persona cuyo nombre y condición se ignoran o no se quieren decir: ■ un individuo sospechoso pasea por la calle. SINÓNIMO sujeto tipo ► sustantivo masculino 2 Cada uno de los seres … Enciclopedia Universal
individuo — in·di·vì·du·o s.m., agg. 1. s.m. AU singolo organismo vivente considerato distintamente da ogni altro della stessa specie | TS biol. ogni organismo animale o vegetale che non può essere suddiviso senza che ne vadano perdute le caratteristiche… … Dizionario italiano
individuo — {{#}}{{LM I21634}}{{〓}} {{SynI22184}} {{[}}individuo{{]}}, {{[}}individua{{]}} ‹in·di·vi·duo, dua› {{《}}▍ s.{{》}} {{<}}1{{>}} Persona cuya identidad se ignora o no se quiere decir: • Cuatro individuos encapuchados atracaron la sucursal de este… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
individuo — s. persona innominada. ❙ «m. y f. fam. Persona cuyo nombre y condición se ignoran o no se quieren decir.» DRAE. ❙ «Sale con un individuo al que no soporto.» CL. ❙ «Dos individuos salieron del coche y se liaron a tiros con la bofia.» DCB. ❙… … Diccionario del Argot "El Sohez"
individuo — sustantivo masculino persona, sujeto, tipo, fulano, socio, cristiano (coloquial), alma viviente, bicho viviente, prójimo, chorbo (malsonante). Persona alude a la entidad de cada ser humano en particular; individuo es la persona en cuanto forma… … Diccionario de sinónimos y antónimos
individuo — s m 1 cada miembro o elemento de una clase, particularmente cuando se trata de personas, animales o plantas 2 Miembro de alguna agrupación: individuo de la Academia 3Persona, generalmente de sexo masculino: Un individuo lo asaltó … Español en México