-
61 var-nagli
a, m., better varr-nagli, with a double r, [for it does not come from vara, to beware, the pun in Fas. i. 15 being a poetical conceit; the word is rather derived from varra or vörr, q. v.]:—the bung for the hole in a boat’s bottom; chiefly in the metaph. phrase, slá varnagla við e-u, to take precaution against a future leakage, a future emergency. -
62 VEKJA
* * *(vek; vakta; vakiðr, vaktr, vakinn), v.1) to waken, rouse from sleep (þorði engi at v. hann);2) to stir, rouse (gør þú eigi þat, son minn, at þú vekir þá, er þeir hafa áðr frá horfit);3) to cause, begin (v. víg, styrjöld);4) v. upp, to waken, rouse (H. vakti upp alla heimamenn sína); fig., hann vakti upp tvá boða mikla;5) to start (broach) a question (E. vakti þat mál við Þórólf); v. til e-s (or v. til um e-t) við e-n, to raise the question, introduce the mention of a thing with one (S. konungr vakti þá til um eyrendi sitt við Sigurð jarl);6) to make to flow; v. sér blóð, to make one’s blood flow, open a vein (nú vekja þeir sér blóð ok láta renna saman dreyra sinn); verjum hendr várar, ef þeir vekja fyrri við oss, if they be the first to quarrel with us.* * *vek, poët. vakði, later vakti; subj. vekði (vekti); part. vakiðr, Post. 236, l. 8, vaktr, vakinn: with neg. suff. vekk-at ek, I wake (you) not, Bm. 1: [Goth. wakjan; A. S. weccean; Engl. waken; Germ. wecken; Dan. vække]:—to waken, rouse from sleep; hón gat varla vakit þá, Fms. i. 9; vöktu konurnar hann, ix. 24; var hann vakinn, Ld. 214; þorði engi at vekja hann, Ó. H. 72, 122; konungi þótti heldr snemt at v. herinn, … þá vaknaði liðit, 207; þá vakði Finnr konung, 210; hann bannar þat hverjum manni, at hann se vaktr, Fms. iv. 274; Jesús Kristr vekr þik, rís þú upp, 623. 14.2. vekja upp, þeir vöktu þá upp konung, Eg. 282; hann vakði upp alla heima-menn sína, Nj. 35: metaph., hann vakti upp tvá boða mikla, Fms. x. 324 (of a wizard): to raise a ghost, vekja troll upp, N. G. L. i. 19 (see troll); v. upp draug, Ísl. Þjóðs. (uppvakningr).II. metaph. to stir, rouse; gör þú eigi þat, son minn, at þú vekir þá er þeir hafa áðr frá horfit, Nj. 115; ek vakða opt reiði þina, 623. 27; ilmr þinn vakði fýsn mína, 28; þá tók ek at vekja kláða á fæti honum, Fms. x. 331.2. to cause, begin; vekja víg, N. G. L. ii. 54; sigr-vænlig heill, er konungr hefir svá röskliga vakit víg fyrstr manna, Al. 37; hverr mun þá víg vekja nema þú ok þínir menn, Stj. 597; hann samnaði her miklum ok vakði styrjöld, 623. 25; eigi vil ek vekja láta ór mínum flokki orða-lag né áhlaup, Sturl. i. 157 C.3. to start a question, hint at a thing, of a request; Egill vakði þat mál ( started it) við Þórólf, Eg. 194; hann vekr þetta mál við konung, Fms. vi. 54; ok vökðu bónorðit, Nj. 17; v. til um e-t, Hárekr vekr til mjök opt við konunginn um stafnbúann, Fbr. 119; Sigtryggr konungr vakði þá til um eyrendi sitt við Sigurð jarl, Nj. 271; vekja þeir þá til við Gizur um bónorðit, id.; þá vakði Njáll til um bónorðit, 40; hann vakti til ok spurði, Fms. vii. 106; vekr Hákon jarl (til) við Eirík konung, at hann fái honum …, x. 220.B. [Perhaps a different word, akin to vekka, vekvi, q. v.; cp. also vök = a hole in the ice; the pres. vækkir, N. G. L. i. 352, favours this derivation]:—to make to flow; vekja sér blóð, to make one’s blood flow, open a vein, let blood; þeir vöktu sér blóð í lófum, Fas. ii. 445; Eystein setti dreyrrauðan svá at honum mátti nær einum fingri dreyra vekja, Fms. vii. 145; nú vekja þeir sér blóð ok láta renna saman dreyra sinn, Gísl. 11; (vökva þeir sér blóð, 93, l. c.); en ef blóð vekkir með öfund í kirkju-garði, þá skal sá láta vigja kirkjugarð með sínu fé er blóð vakti, N. G. L. i. 387, 388; ef menn berjask í kirkjugarði … sá er blóð vekkir (vækkir), … sá skal víging kaupa er blóð vakti, 352. -
63 ÆS
(pl. -ar), f. thread-hole in a shoe.* * *f., pl. æsar; [prob. a contr. form; cp. A. S. efese; cp. efsa; Swed. ofsing]:—the outer border, edge, esp. of a shoe or skin; rifjaði hann saman varrarnar ok sleit ór æsunum. Edda 71; freq. in mod. usage, but only of shoes, and in the phrase, spyrja einn út í allar æsar, to ask one questions most minutely; or also, kunna, vita út í æsar, to know all about a thing. -
64 bráðahola
f. a hole where the wild beasts, carry their prey (bráð). -
65 fjötrarbora
-
66 fjötrarrauf
-
67 hurðarbora
-
68 húnbora
f. the hole in the mast-head through which the halyard went; vinda segl við húnboru, to hoist the sail. -
69 jarðhola
f. earth-hole. -
70 kvernarauga
-
71 lokugat
-
72 nafarsrauf
f. gimlet-hole. -
73 raufarsteinn
m. a stone with a hole in it (r. var bundinn við hálsinn). -
74 smásmugall
a. creeping through the smallest hole; fig. minute, subtle. -
75 torfgröf
f. peat-hole. -
76 vakar
-
77 (bréfa)hólf
-
78 gægjugat
-
79 kytra
См. также в других словарях:
Hole — or Holes may refer to: * a confined lack of structure in some part of an object * an individual section of a golf course * Black hole, an object with an immense gravitational field ** White hole, the time reversal of a black hole * Electron hole … Wikipedia
Hole — actuando en Brooklyn en marzo de 2010. Datos generales Origen Los Angeles, California, Estados U … Wikipedia Español
hole — [hōl] n. [ME < OE hol, orig. neut. of adj. holh, hollow, akin to Ger hohl < IE base * kaul , *kul , hollow, hollow stalk > L caulis, Gr kaulos, stalk] 1. a hollow or hollowed out place; cavity; specif., a) an excavation or pit ☆ b) a… … English World dictionary
Hole — (h[=o]l), n. [OE. hol, hole, AS. hol, hole, cavern, from hol, a., hollow; akin to D. hol, OHG. hol, G. hohl, Dan. huul hollow, hul hole, Sw. h[*a]l, Icel. hola; prob. from the root of AS. helan to conceal. See {Hele}, {Hell}, and cf. {Hold} of a… … The Collaborative International Dictionary of English
Hole — Pays d’origine États Unis Genre musical Grunge Rock alternatif Années d activité de 1989 à … Wikipédia en Français
hole — ► NOUN 1) a hollow space in a solid object or surface. 2) an opening or gap in or passing through something. 3) a cavity on a golf course into which the ball is directed. 4) informal a small, awkward, or unpleasant place or situation. ► VERB 1)… … English terms dictionary
Hole — steht für eine Grunge Band, siehe Hole (Band) die norwegische Kommune Hole, siehe Hole (Norwegen) Hole ist der Familienname folgender Personen: Dave Hole (* 1948), australischer Slide Gitarrist Lois Hole (1933–2005), kanadische Politikerin und… … Deutsch Wikipedia
Hole — Основная информация Жанры Гранж Альтернативный рок … Википедия
hole — UK US /həʊl/ noun ► [C] a loss or an amount that cannot be explained: »He s a fund manager who has fashioned a career by finding the holes in financial statements. »The company has revealed a £20m hole in its pension fund because of collapsing… … Financial and business terms
Hole — Hole, v. t. [AS. holian. See {Hole}, n.] 1. To cut, dig, or bore a hole or holes in; as, to hole a post for the insertion of rails or bars. Chapman. [1913 Webster] 2. To drive into a hole, as an animal, or a billiard ball. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
hole — n Hole, hollow, cavity, pocket, void, vacuum are comparable when they mean an open or unfilled space in a thing. Hole may apply to an opening in a solid body that is or that suggests a depression or an excavation {those holes where eyes did once… … New Dictionary of Synonyms
