-
1 Hals
m (1*) 1. boyun; 2. boğaz; j-m um den \Hals fallen kiminsə boynuna sarılmaq; mit bloßem \Hals gehen* boğazıaçıq gəzmək; sich etw. auf den \Hals laden* məc. (öz) işini çətinləşdirmək, özünü işə salmaq; es kann ihm den \Hals kosten məc. bu ona həyatı bahasına başa gələ bilər; ◊ einen langen \Hals machen maraq göstərmək; bis an den \Hals məc. boğaza qədər; sich (D) etw. vom \Halse schaffen məc. nədənsə canını qurtarmaq, nəyisə başdan rədd eləmək; bleib mir damit vom \Hals! məc. zəhləmi tökmə! \Hals über Kopf çox cəld, çaparaq; aus vollem \Halse lachen bərkdən gülmək, ürəkdən gülmək; zum \Halse herauswachsen* nifrət oyatmaq, zəhlə tökmək; 3. tex. boyuncuq, boyun; 4. qol (tarda, kamançada) -
2 Wag(e)hals
m qoçaq, igid, cəsur -
3 brechen
I vt 1. sındırmaq, qırmaq; sein Wort \brechen sözünün üstündə durmamaq; sözünə xilaf çıxmaq; 2. fiz. sınmaq (işıq şüası); ◊ einen Streit vom Zaun \brechen səbəb olmadan savaşa girişmək; eine Lanze für j-n \brechen kimisə müdafiə etmək, kiminsə tərəfini saxlamaq; eine Lanze mit j-m \brechen kimləsə mübahisə etmək; eine Sache übers Knie \brechen işi başdansovdu görmək; II vi 1. (s) sınmaq, çatlamaq (buz); 2. (s) məc. sönmək (baxış); kəsilmək, susmaq (səs); die Geduld bricht mir səbrim tükənir; 3. (h) (mit D) kimləsə əlaqəni kəsmək/qırmaq; III sich \brechen özünü sındırmaq; sınmaq; sich (D) Bahn \brechen məc. özünə yol açmaq; sich den Hals \brechen məc. dan. müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq, güdaza getmək -
4 fallen
I vi (s) 1. düşmək; dağılmaq; 2. məhv olmaq, tələf olmaq; 3. qırılmaq (malqara); 4. alçalmaq, enmək (qiymət və s.); azalmaq; in Ohnmacht \fallen ürəyi getmək; 5. həlak olmaq, ölmək (döyüşdə); 6. guruldamaq; ein Schuß fällt atəş eşidilir; 7. doğulmaq (heyvanlarda); ◊ er ist nicht auf den Kopf gefallen o, axmaq deyil; aus allen Himmeln \fallen, aus den Wolken \fallen peşman olmaq, həddindən artıq təəccüblənmək; aus der Rolle \fallen çaşmaq, karıxmaq; j-m um den Hals \fallen kiminsə boynuna sarılmaq; ins Auge \fallen gözə çarpmaq; auf einen freien Tag \fallen boş günə düşmək, istirahət gününə düşmək; das Lernen fällt ihm leicht oxumaq ona çətin gəlir; j-m ins Wort \fallen kiminsə sözünü kəsmək; j-m zur Last \fallen kiməsə yük olmaq; mit der Tür ins Haus \fallen qəflətən/gözlənilmədən nə haqdasa danışmaq; \fallen lassen* əldən salmaq; ein Thema \fallen lassen* mövzudan imtina etmək; II sich \fallen: sich lahm \fallen yıxılıb çolaq olmaq -
5 fluchen
vi 1. (D, über / auf A) lənətləndirmək, lənət oxumaq (kiməsə, nəyəsə); 2. söyüş söymək; j-m alles Böse an den Hals \fluchen kiməsə ən pis şeyləri arzulamaq -
6 hängen
I vi (h, s) asılmaq; ◊ er hängt an ihm məc. o ona çox bağlıdır; \hängen / \hängenbleiben* 1) (an D) ilişmək, sallanıb qalmaq (nədənsə, kimdənsə); 2) məc. ləngimək, yubanmaq; \hängen / \hängenlassen* 1) asmaq; 2) məc. endirmək, sallamaq; II vt (an A) asmaq (nəyəsə); um den Hals \hängen boynuna asmaq (taxmaq); den Kopf \hängenlassen* başını aşağı sallamaq; ◊ etw. an den Nagel \hängen məc. nədənsə boyun qaçırmaq (imtina etmək); j-m den Brotkorb höher \hängen məc. kiminsə maaşını (gəlirini) azaltmaq; der Mantel nach dem Winde \hängen dövrün damarın tutmaq (zəmanəyə uyğunlaşmaq); alles, was drum und dran hängt bununla əlaqədar olan hər şey -
7 Kopf
m (1*) 1. baş; den \Kopf oben behalten* 1) başını dik tutmaq; 2) məc. ruhdan düşməmək; den \Kopf hängen lassen* məc. ruhdan düşmək; er weiß nicht, wo ihm der \Kopf steht o, başını itirib; ◊ das will ihm nicht in den \Kopf məc. bu onun başına girmir; er ist nicht auf den \Kopf gefallen məc. o, axmaq deyil; der \Kopf steht ihm nicht recht məc. o özündə deyil; j-m den \Kopf warm machen məc. kimisə qızışdırmaq; j-m den \Kopf waschen* kimisə danlaqdan keçirmək; j-m etw. auf den \Kopf zusagen məc. kimisə təqsirləndirmək; j-m über den \Kopf wachsen* məc. kimisə ötüb keçmək (birlikdə); j-m den \Kopf zurechtrücken məc. kiminsə başına ağıl qoymaq; die Köpfe zusammenstecken məc. pıçıldaşmaq; alles auf den \Kopf stellen hər şeyi alt-üst etmək; sich (D) die Augen aus dem \Kopfe sehen məc. gözlərini xarab etmək (çox işləməkdən); mit bloßem \Kopfe açıq başla, başıaçıq; Hals über \Kopf çox iti, çox cəld; die Hände über dem \Kopfe zusammenschlagen* əllərini başı üstündə çarpazlamaq; 2. ağıl, zehin, dərrakə, idrak; ein klarer \Kopf ağıllı baş, aydın fikirləşən; im \Kopf(e) fikrində, ağlında; die führenden / leitenden Köpfe einer Idee hansısa ideyanın baniləri; er hat einen offenen \Kopf o, aydın fikirləşən adamdır; den \Kopf verlieren* məc. başını itirmək; çaşmaq; aus dem \Kopfe əzbər, əzbərdən; etw. im \Kopfe behalten* nəyisə yadda saxlamaq; er ist nicht richtig im \Kopfe onun ağılı özündə deyil; etw. geht mir durch den \Kopf ağlıma bir şey gəldi, yadıma bir şey düşdü; 3. baş, həyat; seinen \Kopf aufs Spiel setzen həyatı ilə risk etmək; \Kopf und Kragen kosten məc. baha başa gəlmək, baha oturmaq; es gilt den \Kopf, es geht an \Kopf und Kragen burada başınla (həyatınla) risk edirsən; den \Kopf hergeben müssen* cəfasını çəkmək; başını qurban vermək; 4. bot. papaq (göbələkdə); baş (kələm); 5.: \Kopf einer Zeituug məc. başlıq (qəzetdə); ◊ j-m eine Beleidigung an den \Kopf werfen* kimisə təhqir etmək, ; etw. auf seinen eigenen \Kopf tun* nəyisə özbaşına etmək; auf seinem \Kopf(e) bestehen* / beharren / verbleiben* dediyindən dönməmək, inad etmək; sich (D) etw. in den \Kopf setzen məc. beyninə yerləşdirmək (özünün); bei meinem \Kopf! başıma and olsun!, başım haqqı!; j-n vor den \Kopf stoßen* kiminsə xətrinə dəymək; kimisə bərk həyəcanlandırmaq; kimisə itələmək; ein Brett vor dem \Kopfe haben dan. dardüşüncəli (axmaq) olmaq -
8 kosten
I vt 1. dadmaq, dadına baxmaq (xörəyin); 2. zövq almaq, nəşələnməkII vi başa gəlmək, dəyəri olmaq, qiyməti olmaq; Mühe \kosten zəhmətinə dəymək; das wird ihm das Leben / den Hals \kosten bu ona həyatı bahasına başa gələcək; es wird ja nicht gleich den Kopf \kosten! dan. bunun üçün adamı asmazlar ki!; es koste, was es wolle neçəyə olur olsun; nəyin bahasına olursa olsun -
9 laufen
I vi (s, h) 1. qaçmaq; über Hals und Kopf \laufen bərk qaçmaq, götürülmək; um die Wette \laufen ötüşmək, yarışmaq (qaçışda); 2. hərlənmək, fırlanmaq (çarx); die Maschine läuft maşın işləyir; leer \laufen boşboşuna işləmək; 3. axmaq (maye); das Blut läuft durch die Adern qan damarlardan keçir; das Faß läuft çəllək axıdır; 4. qabağa qaçmaq (saat); 5. dəniz. getmək, çıxmaq; das Schiff läuft aus dem Hafen gəmi limandan çıxır; 6. ötmək, keçmək (vaxt); die Zeit läuft vaxt ötür (keçir); 7. məc. qüvvədə olmaq; der Wechsel läuft drei Monate veksel üç ay qüvvədədir; 8. getmək, keçmək; der Weg läuft des Waldes yol meşədən keçir; 9. hərlənmək, dövr etmək (planet); 10.: eine Runde \laufen qaçaraq dövrə vurmaq; ein Rennen \laufen qaçışda iştirak etmək; ◊ Spießruten \laufen tar. cərgə arasından keçmək; Sturm \laufen wider etw. (A) hücuma keçmək; Wege \laufen für j-n kiminsə tapşırığını yerinə yetirmək; auf dem Eis \laufen, Schlittschuh \laufen xizək sürmək; 11. der Film läuft kino (tamaşa) gedir; \laufen lassen buraxmaq, azad etmək; 12. Gefahr \laufen təhlükəyə uğramaq; ins Geld \laufen qəpik-quruşla keçinmək; alles läuft durcheinender hamısı/hər şey dolaşdırılıb; auf den Grund \laufen batmaq (suyun dibinə); II sich \laufen: sich außer Atem \laufen qaçmaqdan nəfəsi kəsilmək; sich müde \laufen yüyürməkdən yorulmaq; sich warm \laufen 1) qaçmaqdan qızışmaq; 2) tex. sürtünmədən qızmaq; sich (D) die Füße wund \laufen ayaqdan düşənə qədər qaçmaq; II vimp: es läuft sich hier schlecht burada qaçmaq çətindir; es läuft mir kalt über den Rücken dan. canıma vicvicə düşür (qorxudan) -
10 Mühlgang
m qoşa dəyirman daşı; \Mühlgangrad n dəyirman pəri; \Mühlgangstein m dəyirman daşı; ◊ j-m einen \Mühlgangstein um den Hals hängen kiminsə boynuna böyük bir təqsir yıxmaq, kimisə böyük bir zəhmətə salmaq -
11 steif
a 1. bərk; tarım, gərgin, sərt; \steif werden taxtaya dönmək, keyimək, donub qalmaq; 2. qurumuş, donmuş, keyləşmiş; 3. məc. inadkar, inadcıl; 4. kobud; 5. ifrat dərəcədə ciddi, rəsmiyyətcil; ◊ etw. \steif und fest behaupten dediyinin üstündə durmaq, dediyindən dönməmək; halten Sie die Ohren \steif! ayıq olun!, sayıq olun! \steifer Hals tib. qatmış boyun
См. также в других словарях:
HALS (F.) — Frans Hals, ou l’un des noms symboliques, avec ceux de Rembrandt et de Vermeer de Delft, de toute la peinture néerlandaise, Frans Hals est en fait, en dépit de toutes les apparences contraires, un artiste difficile, mal connu, mal compris. Depuis … Encyclopédie Universelle
Hals — Hals. Der Hals (anat.: Collum) ist das Körperteil eines Lebewesens, das Kopf und Rumpf miteinander verbindet. Er ist mit seinen verschiedenen zu erfüllenden Funktionen ein komplexes Gebilde, das auch eine gefährdete Engstelle darstellt.… … Deutsch Wikipedia
Hals — Hals: Der Hals ist als »Dreher ‹des Kopfes›« benannt. Die gemeingerm. Körperteilbezeichnung mhd., ahd., got. hals, aengl. heals, schwed. hals, der genau lat. collus (klass. lat. collum) »Hals« (2↑ Kollier) entspricht, gehört zu der idg. Wurzel… … Das Herkunftswörterbuch
Hals — Sm std. (8. Jh.), mhd. hals, ahd. hals, as. hals Stammwort. Aus g. * halsa m. Hals , auch in gt. hals, anord. hals, ae. h(e)als, afr. hals. Zunächst zu l. collum n., auch collus m. Hals ; als gemeinsame Ausgangsform wird angenommen (ig.) * kwolso … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Hals — or HALS may refer to:* Hals Municipality, Aalborg, Region Nordjylland, Denmark * Historic American Landscapes Survey, a program of the United States National Park ServicePeople with the surname Hals:* Dirck Hals (1591–1656), Dutch painter * Frans … Wikipedia
Hals — (h[add]ls), n. [AS. heals; akin to D., G., & Goth. hals. See {Collar}.] The neck or throat. [Obs.] [1913 Webster] Do me hangen by the hals. Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Hals [4] — Hals, 1) Frans, holländ. Maler, geboren bald nach 1580 als Sohn Haarlemer Eltern in Antwerpen, gestorben Ende August 1666 in Haarlem, kam um 1604 nach Haarlem und wurde hier Schüler Karel van Manders. Sein erstes datiertes Gemälde ist ein Porträt … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hals [1] — Hals (Collum), der Teil des Körpers zwischen Kopf und Brust. Ein eigentlicher H. ist bei vielen Tieren (z. B. den Fischen) gar nicht oder kaum vorhanden, bei andern oft zu großer Länge ausgedehnt (Schwan, Giraffe etc.). Bei den Wirbeltieren… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hals [2] — Hals eines Segels, die vordere untere Nock eines Schratsegels; bei Raasegel liegen die unteren Nocken je nach dem Brassen der Raa abwechselnd vorne oder hinten; die vordere Nock heißt dann jedesmal Hals, die hintere Schote. Nach der Stellung der… … Lexikon der gesamten Technik
Hals — (izg. hȁls), Frans (o.1580 1666) DEFINICIJA nizozemski slikar, smatra se pretečom impresionista (Gozba časnika družine St. Jorisa, Autoportret, Kavalir, Upraviteljice staračke ubožnice) … Hrvatski jezični portal
hals — hals; ring·hals; … English syllables
