-
1 uciec
ucie|c\uciecknę, \uciecknie, \ucieckł сов. сбежать, убежать, бежать;● \uciec spod nosa уйти из-под (самого) носа; \uciec od życia отрешиться от мира, уединиться; \ucieckł mu pociąg он опоздал на поезд; он отстал от поезда
+ zbiec, umknąć* * *ucieknę, ucieknie, uciekł сов.сбежа́ть, убежа́ть, бежа́ть- uciec od życia
- uciekł mu pociągSyn: -
2 uciec się
сов. do kogo-czegoприбе́гнуть, обрати́ться к кому-чемуuciec się się do drastycznych środków — прибе́гнуть к реши́тельным ме́рам
uciec się się do kierownictwa — обрати́ться к нача́льству
Syn: -
3 uciec\ się
сов. do kogo-czego прибегнуть, обратиться к кому-чему;\uciec\ się się do drastycznych środków прибегнуть к решительным мерам; \uciec\ się się do kierownictwa обратиться к начальству
+ chwycić się;udać się, zwrócić się -
4 uciec od życia
отреши́ться от ми́ра, уедини́ться -
5 uciec spod nosa
уйти́ из-под (са́мого) но́са -
6 niepodobieństwo
сущ.• невозможность• несходство* * *niepodobieństw|o☼ невозможность ž;uciec było \niepodobieństwoem убежать было невозможно, не было никакой возможности бежать
+ niemożliwość* * *сневозмо́жность żuciec było niepodobieństwem — убежа́ть бы́ло невозмо́жно, не́ было никако́й возмо́жности бежа́ть
Syn: -
7 uciekać się
-
8 uciekać\ się
несов. do kogo-czego прибегать, обращаться к кому-чему; ср. uciec się+chwytać się;
udawać się, zwracać się
См. также в других словарях:
uciec — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}sprzed nosa {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uciec, zbiec komuś w sytuacji, kiedy niemal pewne było schwytanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złodziej uciekł policji sprzed nosa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciec (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. uciekać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać się – uciec się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} korzystać z czegoś, posunąć się do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciekać się do starych, sprawdzonych metod. Uciec się do podłości, kłamstwa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać – uciec oczami [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} okazywać skrępowanie, zakłopotanie, lęk itp., szybko, ukradkiem przenosząc spojrzenie na coś innego, odwracając wzrok od kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za każdym razem, gdy ktoś go o coś spytał, uciekał wzrokiem. Uciec oczami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać – uciec [i syn.], gdzie pieprz rośnie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uciekać bardzo daleko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś ucieka (zmyka, wieje), gdzie pieprz rośnie. Zwiał, uciekł przed nimi, gdzie pieprz rośnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciekać — → uciec … Słownik języka polskiego
uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny
uciekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uciekaćam, uciekaća, uciekaćają {{/stl 8}}– uciec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ucieknę, ucieknie, ucieknij, uciekł, uciekła, uciekli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuszczając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny