Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(filia)

  • 1 filia

    fĭlĭa, ae, f. une fille, une enfant.    - gén. sing. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16; dat. et abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; filiis, Enn. d. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2.    - filia familias (filiafamilias): fille de famille (fille qui a son père).    - pinus, silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12: le pin, noble enfant de la forêt. --- cf. Mart. 14, 90.    - Massilia Graium filia, P. Nol. Carm. 21, 305: Marseille, fille des Grecs.    - o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1: ô fille plus belle que ta mère, pourtant belle.
    * * *
    fĭlĭa, ae, f. une fille, une enfant.    - gén. sing. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16; dat. et abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; filiis, Enn. d. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2.    - filia familias (filiafamilias): fille de famille (fille qui a son père).    - pinus, silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12: le pin, noble enfant de la forêt. --- cf. Mart. 14, 90.    - Massilia Graium filia, P. Nol. Carm. 21, 305: Marseille, fille des Grecs.    - o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1: ô fille plus belle que ta mère, pourtant belle.
    * * *
        Filia, filiae, Fille.
    \
        Filia iam matura viro. Virg. Bonne à marier.
    \
        Nubilis. Ouid. Idem. Mariable.

    Dictionarium latinogallicum > filia

  • 2 filia

    fīlĭa, ae ( gen. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16 al.; dat. and abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17 fin.; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; and filiis, Enn. ap. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2 Drak.; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 22), f. [filius], a daughter:

    tua reconcilietur uxor, mea necetur filia, Enn. ap. Ruf. § 37 (Trag. v. 267 ed. Vahl.): Numae Pompilii nepos ex filia rex a populo est Ancus Marcius constitutus,

    Cic. Rep. 2, 18:

    o matre pulchra filia pulchrior,

    Hor. C. 1, 16, 1.—In apposition:

    cum Decimus quidam Verginius virginem filiam... in foro sua manu interemisset,

    Cic. Rep. 2, 37:

    virgo,

    Ter. Ad. 3, 4, 20; Quint. 9, 2, 70:

    eam quae nobis adoptione filiae loco esse coeperit,

    Gai. Inst. 1, 59.—
    A.
    In partic.: filia familias, or, in one word, filiafamilias, v. familia. —
    B.
    Transf., female offspring, offshoot ( poet.):

    Pontica pinus, Silvae filia nobilis,

    Hor. C. 1, 14, 12; Mart. 14, 90:

    filiae Picenae porcae,

    id. 13, 35:

    Massilia Graium filia,

    Paul. Nol. Carm. 21, 305.

    Lewis & Short latin dictionary > filia

  • 3 filia

    fīlia, ae, f. (filius), die Tochter (Ggstz. filius, pater, mater), Cic. u.a.: virgo f., Cic.: fratris filia, Nichte, Liv. u.a., sororis filia, Sen.: filia familias, s. familia. – urbs filia, Tochterstadt, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3. – poet. übtr., Massilia Graiûm filia, Abkömmling, Sprößling von Griechen, Catull. – / Dat. u. Abl. Plur. filiis u. filiabus, letzteres bes. neben filiis (v. filius); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 41 f. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 278. – Nbf. α) feilia, Corp. inscr. Lat. 1, 1008 u. 1030. Plaut. Poen. 1239. – b) fīleia, Corp. inscr. Lat. 14, 2863; arch. Dat. fileai, Corp. inscr. Lat. 14, 4112.

    lateinisch-deutsches > filia

  • 4 filia

    fīlia, ae, f. (filius), die Tochter (Ggstz. filius, pater, mater), Cic. u.a.: virgo f., Cic.: fratris filia, Nichte, Liv. u.a., sororis filia, Sen.: filia familias, s. familia. – urbs filia, Tochterstadt, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3. – poet. übtr., Massilia Graiûm filia, Abkömmling, Sprößling von Griechen, Catull. – Dat. u. Abl. Plur. filiis u. filiabus, letzteres bes. neben filiis (v. filius); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 41 f. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 278. – Nbf. α) feilia, Corp. inscr. Lat. 1, 1008 u. 1030. Plaut. Poen. 1239. – b) fīleia, Corp. inscr. Lat. 14, 2863; arch. Dat. fileai, Corp. inscr. Lat. 14, 4112.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > filia

  • 5 fīlia

        fīlia ae (dat. and abl plur. filiābus, or filiīs), f    [FE-], a daughter: fratris: conlocatio filiae: matre filia pulchrior, H.: virgo filia: auctus est filiā, Ta.: pinus, Silvae filia, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > fīlia

  • 6 filia

    filia filia, ae f дочь

    Латинско-русский словарь > filia

  • 7 filia

    fīlia, ae (dat. и abl. pl. is или ābus) f.
    дочь Pl etc.

    Латинско-русский словарь > filia

  • 8 -filia

    -philia

    Spanish-English dictionary > -filia

  • 9 filia

    filia, ae, f., daughter.

    English-Latin new dictionary > filia

  • 10 filia

    -i; -e; gen pl; -i; f
    * * *
    f.
    Gen. -ii branch (office).

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > filia

  • 11 filia

    filia f ( GDL -ii; -e) Filiale f, Zweigstelle f

    Słownik polsko-niemiecki > filia

  • 12 filia

    filia [filja] < gen -ii> f
    banku, uniwersytetu Filiale f; firmy [Zweig]Niederlassung f

    Nowy słownik polsko-niemiecki > filia

  • 13 Filia

    Fi|lia ['fiːlia]
    f -, Filiae
    ['fiːliɛ] (hum) daughter, offspring (hum)
    * * *
    Fi·lia
    <-, -s>
    [ˈfi:li̯a]

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Filia

  • 14 filia

    сущ.
    • отдел
    • отделение
    • отрасль
    • подразделение
    • филиал
    * * *
    филиал
    * * *
    ж
    филиа́л m

    Słownik polsko-rosyjski > filia

  • 15 filia

    Welsh-English dictionary > filia

  • 16 Filia

    Fi·lia <-, -s> [ʼfi:li̭a] f
    ( hum)
    Filius

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > Filia

  • 17 filia

    • branch office

    Słownik polsko-angielski dla inżynierów > filia

  • 18 filia

    1. filiale
    2. succursale

    Słownik Polsko-Francuski > filia

  • 19 filia

    1 craobh 2 cúntach 3 gníomhaireacht 4 sochaí

    Słownik Polsko-Irlandzki > filia

  • 20 filia

    degë

    Słownik Polsko-Albański > filia

См. также в других словарях:

  • Filia — Saltar a navegación, búsqueda Las filias, en psicología, son atracciones a determinadas realidades o situaciones. Significan lo contrario que las fobias que hacen referencia a los miedos. Contenido 1 Composición 2 Formas 3 …   Wikipedia Español

  • FILIA — unicum Matris votum, in Amazonum gente. Apud Romanos, supplicationes, et vota Veneri, uti Τριτοπάτοοσι , seu Θεοῖς μενεθλίοις, apud Athenienses, pacique, magis pro filiis, quam siliabus, concepta: interim sine ullo sexus discrimine, et Puerpera… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Filĭa — (lat.), Tochter, wie Filĭus, Sohn; daher Filial, 1) im Verhältniß der Kinder zu den Eltern; 2) von einem Andern abgezweigt, demselben untergeordnet u. von ihm abhängig; so Filialkirche (Tochterkirche, Filia ecclesia), Kirche, welche keinen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • filia — (cult.) f. Afición o simpatía hacia algo: ‘Filias y fobias’. * * * filia. (Del gr. φιλία). f. Afición o amor a algo …   Enciclopedia Universal

  • filia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. filialii {{/stl 8}}{{stl 7}} oddział przedsiębiorstwa, instytucji, wyższej uczelni, zwykle znajdujący się w innej miejscowości, powiązany organizacyjnie i zależny od instytucji głównej; ekspozytura, agencja,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • filia — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Amor o afición hacia una persona, animal o cosa: Siente filia por los animales. Conozco muy bien sus filias y sus fobias. Antónimo: fobia …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Filia — (lat.), Tochter …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Filia — Filĭa (lat.), Tochter; filiāl, im Kindesverhältnis stehend; von einem andern abgezweigt, demselben untergeordnet (Filiāle, Filialinstitut); so bes. Filialkirche, Tochterkirche, Kirche, die dem Geistlichen einer andern Kirche (Mutterkirche) zur… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • -filia — {{hw}}{{ filia}}{{/hw}} secondo elemento: in parole composte significa ‘amore’, ‘tendenza’ e sim.: anglofilia, bibliofilia …   Enciclopedia di italiano

  • -filia — [dal gr. philía amore, amicizia ]. Secondo elemento compositivo di vocaboli derivati dal greco o formati modernamente, in cui indica amicizia, simpatia, favore , o anche tendenza, affinità e sim …   Enciclopedia Italiana

  • Filia — Assez rare, ce nom italien est surtout porté dans la moitié nord de la Sardaigne. Il devrait avoir le sens de fille (matronyme) …   Noms de famille

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»