-
1 filia
fĭlĭa, ae, f. une fille, une enfant. - gén. sing. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16; dat. et abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; filiis, Enn. d. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2. - filia familias (filiafamilias): fille de famille (fille qui a son père). - pinus, silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12: le pin, noble enfant de la forêt. --- cf. Mart. 14, 90. - Massilia Graium filia, P. Nol. Carm. 21, 305: Marseille, fille des Grecs. - o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1: ô fille plus belle que ta mère, pourtant belle.* * *fĭlĭa, ae, f. une fille, une enfant. - gén. sing. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16; dat. et abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; filiis, Enn. d. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2. - filia familias (filiafamilias): fille de famille (fille qui a son père). - pinus, silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12: le pin, noble enfant de la forêt. --- cf. Mart. 14, 90. - Massilia Graium filia, P. Nol. Carm. 21, 305: Marseille, fille des Grecs. - o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1: ô fille plus belle que ta mère, pourtant belle.* * *Filia, filiae, Fille.\Filia iam matura viro. Virg. Bonne à marier.\Nubilis. Ouid. Idem. Mariable. -
2 filia
fīlĭa, ae ( gen. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16 al.; dat. and abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17 fin.; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; and filiis, Enn. ap. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2 Drak.; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 22), f. [filius], a daughter:A.tua reconcilietur uxor, mea necetur filia, Enn. ap. Ruf. § 37 (Trag. v. 267 ed. Vahl.): Numae Pompilii nepos ex filia rex a populo est Ancus Marcius constitutus,
Cic. Rep. 2, 18:o matre pulchra filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1.—In apposition:cum Decimus quidam Verginius virginem filiam... in foro sua manu interemisset,
Cic. Rep. 2, 37:virgo,
Ter. Ad. 3, 4, 20; Quint. 9, 2, 70:eam quae nobis adoptione filiae loco esse coeperit,
Gai. Inst. 1, 59.—In partic.: filia familias, or, in one word, filiafamilias, v. familia. —B.Transf., female offspring, offshoot ( poet.):Pontica pinus, Silvae filia nobilis,
Hor. C. 1, 14, 12; Mart. 14, 90:filiae Picenae porcae,
id. 13, 35:Massilia Graium filia,
Paul. Nol. Carm. 21, 305. -
3 filia
fīlia, ae, f. (filius), die Tochter (Ggstz. filius, pater, mater), Cic. u.a.: virgo f., Cic.: fratris filia, Nichte, Liv. u.a., sororis filia, Sen.: filia familias, s. familia. – urbs filia, Tochterstadt, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3. – poet. übtr., Massilia Graiûm filia, Abkömmling, Sprößling von Griechen, Catull. – / Dat. u. Abl. Plur. filiis u. filiabus, letzteres bes. neben filiis (v. filius); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 41 f. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 278. – Nbf. α) feilia, Corp. inscr. Lat. 1, 1008 u. 1030. Plaut. Poen. 1239. – b) fīleia, Corp. inscr. Lat. 14, 2863; arch. Dat. fileai, Corp. inscr. Lat. 14, 4112.
-
4 filia
fīlia, ae, f. (filius), die Tochter (Ggstz. filius, pater, mater), Cic. u.a.: virgo f., Cic.: fratris filia, Nichte, Liv. u.a., sororis filia, Sen.: filia familias, s. familia. – urbs filia, Tochterstadt, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3. – poet. übtr., Massilia Graiûm filia, Abkömmling, Sprößling von Griechen, Catull. – ⇒ Dat. u. Abl. Plur. filiis u. filiabus, letzteres bes. neben filiis (v. filius); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 41 f. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 278. – Nbf. α) feilia, Corp. inscr. Lat. 1, 1008 u. 1030. Plaut. Poen. 1239. – b) fīleia, Corp. inscr. Lat. 14, 2863; arch. Dat. fileai, Corp. inscr. Lat. 14, 4112. -
5 fīlia
fīlia ae (dat. and abl plur. filiābus, or filiīs), f [FE-], a daughter: fratris: conlocatio filiae: matre filia pulchrior, H.: virgo filia: auctus est filiā, Ta.: pinus, Silvae filia, H.* * * -
6 filia
filia filia, ae f дочь -
7 filia
fīlia, ae (dat. и abl. pl. is или ābus) f.дочь Pl etc. -
8 -filia
-
9 filia
filia, ae, f., daughter. -
10 filia
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > filia
-
11 filia
-
12 filia
-
13 Filia
Fi|lia ['fiːlia]f -, Filiae['fiːliɛ] (hum) daughter, offspring (hum)* * *Fi·lia<-, -s>[ˈfi:li̯a] -
14 filia
сущ.• отдел• отделение• отрасль• подразделение• филиал* * *♀ филиал ♂* * *жфилиа́л m -
15 filia
-
16 Filia
-
17 filia
• branch office -
18 filia
1. filiale2. succursale -
19 filia
1 craobh 2 cúntach 3 gníomhaireacht 4 sochaí -
20 filia
degë
См. также в других словарях:
Filia — Saltar a navegación, búsqueda Las filias, en psicología, son atracciones a determinadas realidades o situaciones. Significan lo contrario que las fobias que hacen referencia a los miedos. Contenido 1 Composición 2 Formas 3 … Wikipedia Español
FILIA — unicum Matris votum, in Amazonum gente. Apud Romanos, supplicationes, et vota Veneri, uti Τριτοπάτοοσι , seu Θεοῖς μενεθλίοις, apud Athenienses, pacique, magis pro filiis, quam siliabus, concepta: interim sine ullo sexus discrimine, et Puerpera… … Hofmann J. Lexicon universale
Filĭa — (lat.), Tochter, wie Filĭus, Sohn; daher Filial, 1) im Verhältniß der Kinder zu den Eltern; 2) von einem Andern abgezweigt, demselben untergeordnet u. von ihm abhängig; so Filialkirche (Tochterkirche, Filia ecclesia), Kirche, welche keinen… … Pierer's Universal-Lexikon
filia — (cult.) f. Afición o simpatía hacia algo: ‘Filias y fobias’. * * * filia. (Del gr. φιλία). f. Afición o amor a algo … Enciclopedia Universal
filia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. filialii {{/stl 8}}{{stl 7}} oddział przedsiębiorstwa, instytucji, wyższej uczelni, zwykle znajdujący się w innej miejscowości, powiązany organizacyjnie i zależny od instytucji głównej; ekspozytura, agencja,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
filia — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Amor o afición hacia una persona, animal o cosa: Siente filia por los animales. Conozco muy bien sus filias y sus fobias. Antónimo: fobia … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Filia — (lat.), Tochter … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Filia — Filĭa (lat.), Tochter; filiāl, im Kindesverhältnis stehend; von einem andern abgezweigt, demselben untergeordnet (Filiāle, Filialinstitut); so bes. Filialkirche, Tochterkirche, Kirche, die dem Geistlichen einer andern Kirche (Mutterkirche) zur… … Kleines Konversations-Lexikon
-filia — {{hw}}{{ filia}}{{/hw}} secondo elemento: in parole composte significa ‘amore’, ‘tendenza’ e sim.: anglofilia, bibliofilia … Enciclopedia di italiano
-filia — [dal gr. philía amore, amicizia ]. Secondo elemento compositivo di vocaboli derivati dal greco o formati modernamente, in cui indica amicizia, simpatia, favore , o anche tendenza, affinità e sim … Enciclopedia Italiana
Filia — Assez rare, ce nom italien est surtout porté dans la moitié nord de la Sardaigne. Il devrait avoir le sens de fille (matronyme) … Noms de famille