-
1 ejercer
• provádět* * *• podat (žalobu)• provozovat (obchod, praxi)• spravovat (úřad)• vykonávat (vliv, právo aj.)• zastávat (úřad) -
2 ejercer amplio dominio del campo
• suverénně ovládat hřištěDiccionario español-checo > ejercer amplio dominio del campo
-
3 ejercer atracción sobre u.p.
• přitahovat koho• působit na koho -
4 ejercer coerción sobre u.p.
• vykonávat na koho nátlak -
5 ejercer como maestro
• být učitelem• věnovat se učitelství -
6 ejercer control
• provádět kontrolu -
7 ejercer de diplomático
• působit jako diplomat -
8 ejercer de médico
• provozovat lékařskou praxi -
9 ejercer efecto en u.p.
• mít vliv na koho• mít účinek na koho -
10 ejercer el dominio de su volutnad
• ovládnout svou vůliDiccionario español-checo > ejercer el dominio de su volutnad
-
11 ejercer el magistero
• být učitelem• věnovat se učitelství -
12 ejercer el mando
• mít velení• velet -
13 ejercer feudal
• robota -
14 ejercer funciones
• zastávat úřad -
15 ejercer gran demanda sobre u.c.
• klást velké požadavky na co -
16 ejercer influencia sobre u.c.
• mít vliv na co -
17 ejercer la cátedra
• být profesorem• zastávat profesuru -
18 ejercer la docencia
• vyučovat -
19 ejercer la dominación
• ovládat -
20 ejercer la enseñanza
• vyučovat
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ejercer — Se conjuga como: mecer Infinitivo: Gerundio: Participio: ejercer ejerciendo ejercido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. ejerzo ejerces ejerce ejercemos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
ejercer — verbo transitivo,intr. 1. Practicar (una persona) [una profesión o un oficio]: Ejerce como abogada. Estudió la carrera de periodismo, pero no ejerce. verbo transitivo 1 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ejercer — (Del lat. exercēre). 1. tr. Practicar los actos propios de un oficio, facultad o profesión. U. t. c. intr. Es abogado, pero no ejerce. 2. Hacer uso de un derecho, capacidad o virtud. Ejerce sus cualidades de orador. 3. Realizar sobre alguien o… … Diccionario de la lengua española
ejercer — v tr (Se conjuga como comer) 1 Producir algo o alguien un efecto sobre una persona o una cosa: ejercer influencia, ejercer atracción 2 Hacer actuar algo que uno tiene, llevarlo a la práctica: ejercer un derecho, ejercer un dominio 3 Practicar… … Español en México
ejercer — (Del lat. exercere, agitar, hacer trabajar sin descanso.) ► verbo transitivo/ intransitivo 1 Realizar las actividades propias de una profesión: ■ es médico, pero no ejerce. SE CONJUGA COMO mecer SINÓNIMO desempeñar desplegar ejercitar ► … Enciclopedia Universal
ejercer — transitivo 1) realizar, producir. Ejercer se refiere a realizar o producir una acción o a una influencia sobre algo o alguien. Ejemplo: su madre ejerce una influencia considerable en el desarrollo de sus estudios. 2) practicar, ejercitar,… … Diccionario de sinónimos y antónimos
ejercer — {{#}}{{LM E14291}}{{〓}} {{ConjE14291}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynE14630}} {{[}}ejercer{{]}} ‹e·jer·cer› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a una profesión,{{♀}} practicarla o desempeñar las funciones que le son propias: • Ejerce la medicina… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
ejercer — (v) (Básico) dedicarse a algo, desempeñar un oficio o una profesión Ejemplos: Soy médica, pero no ejerzo mi profesión. Ejerce de abogado desde hace 10 años. Sinónimos: profesar … Español Extremo Basic and Intermediate
ejercer — tr. Practicar un oficio, profesión, cargo, etc … Diccionario Castellano
ejercer una buena o mala influencia sobre alguien — ► locución Orientar sus acciones, su comportamiento o ideas de manera negativa o positiva: ■ sus hermanos han ejercido sobre ella una buena influencia … Enciclopedia Universal
tomar las riendas — Ejercer el control. Las riendas son las correas que sirven para controlar la marcha de las caballerías. (Ver) … Diccionario de dichos y refranes