Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(educare)

  • 121 gallina

    gallīna, ae, f. (1. gallus), die Henne, das Huhn (Ggstz. gallus), gall. altilis, eine Poularde, Petron.: villatica, rustica, Varro: Africana od. Numidica, Perlhuhn, Varro u. Publil. Syr. com. fr.: gallinae adeps, Scrib.: caro gallinarum, Cael. Aur.: gallinas educare, Pallad.: anatum ova gallinis supponere, Cic.: villa abundat agno, gallinā (kollekt. = gallinis), Cic.: gallina pipat, Varro fr.: gallina cecinit, eine H. hat gekräht, als ein Anzeichen, Ter. Phorm. 708: scherzh., an, obsecro hercle, habent quas gallinae manus? nam has (litteras) quidem gallina scripsit (vgl. unser »Krähenfüße«), Plaut. Pseud. 29 sq.: sprichw., albae gallinae filius, ein Glückskind, Iuven. 13, 141: als Liebkosungswort, Plaut. asin. 666: zur Bezeichnung einer Örtl., ad gallinas, ein Landhaus bei Rom, Plin. 15, 137. Suet. Galb. 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gallina

  • 122 laus

    1. laus, laudis, f., das Lob, die Anerkennung, Achtung, die der Verdienstvolle genießt, der Ruhm, die Verherrlichung (Ggstz. vituperatio, maledictum [üble Nachrede], reprehensio, crimen, culpa), Plur. laudes, Lob, Lobsprüche, Lobeserhebungen, Lobreden, Loblieder (Ggstz. vituperationes), I) eig. u. meton.: A) eig.: bellica laus, bellicae laudes, Cic.: blandae laudes magistri, Verg.: laus debita, Quint.: falsa, Cic.: imperatoria, Cic.: inanis et infructuosa, Tac. dial.: insignis, Quint.: insolita, Quint.: iucunda, Cic.: maior, Quint.: maxima, Cic.: laudes maximae, Cic.: laus modica, Quint.: nascens, Cic.: laus Pompeiana, Verherrlichung des Pompejus, Cic.: popularis, Quint.: praecipua, Nep.: pulcherrima, Quint.: laus solida, Val. Max.: laus summa, Quint.: laudes summae, Cic.: laus vera, Ter. u. Quint.: laudes funebres, Liv.: laudes meritae, Liv.: laudes verae, Cic. – abundans bellicis laudibus, Cic.: laudis avidus, Cic. u. Sall.: laudis cupidus, Cic.: lande dignus, Cic. u. Hor.: laudibus indignus, Hieron. – m. subj. Genet., laus doctorum, vulgi, Quint. – m. obj. Genet., laus Pompei, Quint.: iuris periti viri, militaris viri, Quint.: continentiae, Cic.: eloquentiae, Quint.: ingenii, Quint.: legum, Quint.: rei militaris, Nep.: virtutis, Quint.: liberatarum Thebarum, Nep.: patriae in libertatem vindicandae, Cic.: dicendi, Cic.: venandi et equitandi,
    ————
    Cic. – omnes tui ad laudem impetus, Cic. – te praepropera festinatio abducet a tantis laudibus, Cic.: cum et illi cives optimi sint et ego ab ista laude non absim, und auch mir dieser Ruhm nicht abgesprochen werden dürfte, Cic.: cum aliquantum ex provincia atque ex imperio laudis accesserit, Cic.: laudem patriae in libertatem vindicandae adamasse, Cic.: adhortari alqm ad certam laudem (Ggstz. a dimicatione deterrere), Cic.: adipisci laudem, Cic., in Sempronio (in der Sache des S.) maximam ab omnibus laudem, Cic.: afferre alci tantam laudem, Verg.: ceterorum laudibus obscuritatem afferre (v. jmds. Taten), Cic.: laude affici, Lob ernten, Cic.: affingere alci falsam laudem, Cic.: agere laudes, Naev. fr.: agere alci laudes gratesque, Plaut., laudes gratiasque, Liv. u. Eutr.: agnoscere Augusti laudes, darin des Au. Lob erkennen, Hor.: asciscendae laudis causā, Cic.: ascribere alqm socium alcis laudibus, Cic.: assequi (erreichen) alcis laudes (Ggstz. exsuperare), Liv.: tua laus pariter cum re publica cecĭdit (ist dahingesunken), Cic.: canere laudem victorum, Phaedr., laudes regum, Curt.: canere suas et imperatoris laudes (v. Soldaten beim Triumph), Liv.: canere ad tibiam clarorum virorum laudes, Cic., laudes heroum ac deorom ad citharam, Quint.: capere (ernten) ex hac una re maximam laudem, Cic. (u. so quantam et quam veram laudem capiet Parmeno! Ter.): loquendi laude carere, Cic.: lande suā non care-
    ————
    re (v. einer Sache), Quint.: celebrare alcis laudes, Cic.: celebrare alqd laudibus, Lact., alqd super omnia laudibus, aliquid miris laudibus, Plin.: quantis laudibus suum erum collaudavit, Plaut.: colligere undique omnium laudem, Cic.: communicare bellicas laudes cum multis, vielen einen Anteil am Kriegsruhm zugestehen, Cic.: concedere alci summam dicendi laudem, Cic.: conferre laudem in medium, alle an dem eigenen Ruhm teilnehmen lassen (Ggstz. laudem ex communi ad se trahere), Liv.: consequi laudem, s. consequor no. II, 2, a, α (Bd. I. S. 1517): cumulare alqm omni laude, Cic., alqm certatim laude, Plin. ep., alqm apud alqm tantis laudibus, Plin. ep.: dare alqd alci laudi, Cic., non laudi, sed vitio, Cic. (u. so si Fabio laudi datum esset, quod [daß er] pingeret, Cic.): debere alci laudem illam, Cic.: deesse alcis laudibus, sich jmds. Belobung entziehen, Cic.: delectari hāc laude dicendi (v. den Athenern), Cic.: non de laude alcis delibare quicquam, Cic.: deterrere alqm a laude, von der Bahn des Ruhmes zurückschrecken, Plin. pan.: vera laus detrahitur (wird geschmälert) alci oratione alcis, Cic.: alci dicere laudes, jmdm. lobsingen, jmds. Lob anstimmen, Ov.: dicere (besingen) laudes alcis, Verg. (vgl. quid prius dicam solitis Parentis laudibus, Hor.): dicere laudes de Caesare, Gell.: ista omnia numquam in culpam, sed in laudem dicuntur, Gell.: o Cn. Pompei sic late longeque diffusa laus, ut
    ————
    etc., Cic.: dolere alienā laude, Cic.: eam laudem hic ducit maximam, das hält er für das gr. L., Ter.: tu nunc id tibi laudi ducis, quod tum fecisti inopiā? Ter.: laudi ducitur (es gereicht zum L.) adulescentulis quam plurimos habuisse amatores, Nep.: efferre alqm laudibus u. summis laudibus ad caelum, Cic.: ferre alqm laudibus in caelum, Nep.: ferre alqd laudibus u. maximis laudibus, Cic., alqm summis laudibus, Nep.: eripere huius generis laudem iam languenti Graeciae et transferre in hanc urbem, Cic.: brevitas laus est interdum in aliqua parte dicendi, Cic.: est ea laus eloquentiae certe maxima, Cic.: principibus placuisse viris non ultima (geringste) laus est, Hor.: quos (pueros) laus formandos est tibi magna datos, Ov.: at illa laus est, magno in genere et in divitiis liberos hominem educare, Plaut.: id facere laus est quod decet, non quod licet, Sen. poët.: laudis est purum tenuisse ferrum, Sen. poët.: apud Graecos in summa laude esse, in hohen Ehren stehen (v. Pers.), Nep.: magnis in laudibus totā fere fuit Graeciā victorem Olympiae citari, wurde es für eine hohe Ehre gehalten, Nep.: haec in Graecia magnae laudi erant, Nep.: ut sempiternae laudi tibi sit iste tribunatus, Cic.: ut coniunctionem amicitiamque nostram utrique: nostrûm laudi sperem fore, Cic.: cum populo Romano et in laude et in gratia esse, bei dem röm. V. Ruhm und Gunst erlangen, Cic.: excellere eodem in genere laudis, Cic.,
    ————
    omni genere laudis, Cic.: excipere (ernten) laudem ex eo, quod (daß) etc., Cic.: laudes alcis od. alcis rei exsequi, sich über jmds. L. verbreiten, Liv. fr. u. Plin.: exsuperare alcis laudes (Ggstz. assequi), Liv.: bellicas laudes extenuare verbis easque detrahere ducibus, Cic.: extollere alqm in caelum suis laudibus, Cic.: laudi facere modum, seinem Ehrgeize ein Ziel setzen, Curt.: favere alcis laudi, alcis nascenti laudi, Cic.: faveo quoque laudibus istis, dein Lob ist mir selbst erfreulich, Ov.: ferre alqm laudibus in od. ad caelum, Cic. u. Liv.: ferre alqm od. alqd laudibus, Cic. u. Liv., alqm laudibus miris, Apul., alqm summis laudibus, Nep., alqm tantis laudibus, ut etc., Tac., alqd magnis laudibus, Plin.: ferri praecipuā laude (v. Pers.), Nep.: ferre carmine laudes Herculeas et facta, in Lobliedern die Taten des Herkules preisen, Verg.: florere laudibus, Cic. u. Lucr.: qua in familia laus aliqua forte floruerit, Cic.: brevitas in universa eloquentia laudem non habet, Cic.: quorum neuter summi oratoris habuit laudem, Cic.: Macrochir praecipuam habet laudem amplissimae pulcherrimaeque corporis formae, Nep.: quod omnes laudes habet, id est optimum, Cic.: laudem de me nullus adulter habet, kein Buhler hat noch Ruhm sich geholt an mir, Ov.: cotidianae assiduaeque laudes (Lobreden) ab alqo de nobis habentur, Cic.: alci laudes gratiasque habere maximas, Plaut.: eodem e fonte se hausturum intelle-
    ————
    git laudes suas, e quo sit aspersus, Cic.: suo maledicto laudem alcis illustrare, Cic.: imminuere alcis laudem, Cic.: alci tantum impertire laudis, quantum forti viro et sapienti homini debetur, Cic.: implere populares meritis laudibus, unter den Landsleuten das verdiente Lob verbreiten, Liv.: incumbere toto pectore ad laudem, Cic.: invidere laudi alcis, Cic.: ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: laudemus igitur prius legem ipsam veris et propriis generis sui laudibus, Cic.: libare suo nomini ex aliorum laboribus laudem, Cornif. rhet.: minuere laudem alcis, Cic. u. Liv.: etiam in vulneris dolore cum laude mori, Cic.: obterere invidiā laudem virtutis, Nep.: obteritur laus imperatoria criminibus avaritiae, Cic.: obtrectare alcis laudibus, Liv.: maledicto (üble Nachrede) quidem idcirco nihil in hisce rebus loci est, quod omnia laus occupavit, Cic.: onerare alqm multis laudibus, Phaedr., alqm eximiis laudibus, Liv.: alqm laudibus haud immeritis, Cic.: ornare alqm non solum suis laudibus, sed etiam alienis, Cic.: ornare alqm veris laudibus, Cic.: ornare res alcis divinis laudibus, Cic.: sibi parĕre maximam laudem ex illa accusatione nobili et gloriosa, Cic.: alcis laus perfertur ad nos nec obscuro nec vario sermone, sed et clarissimā et unā omnium voce, Cic.: petere laudes fucosas, Porcius poët. bei Suet.: quae est ista laus, quae possit e macello peti, Cic.: neque ego hoc in tua laude pono, rechne ich dir als
    ————
    Lob an, Cic.: ipsum Latine loqui est illud quidem in magna laude ponendum, Cic.: praedicare alqd miris laudibus, Plin.: praeripere aliis eam laudem, Cic.: alci praeripere desponsam iam et destinatam laudem, Cic.: dicendi non ita multum laude processisse, Cic.: quaeritur in re domestica continentiae laus, in publica dignitatis, Cic.: referre (erneuern) veterem Valeriae gentis in liberanda patria laudem, Cic.: scribere laudem victori cuidam pyctae, ein Lobgedicht schreiben, Phaedr.: scribere de Alexandri laudibus, Gell.: servire in eo magis suae quam vestrae laudi existimationique, Cic.: alqm aliqua ex parte in societatem laudum suarum venire pati, teilnehmen lassen an usw., Cic.: suffragari alcis laudi et in senatu et ceteris rebus, Cic.: subvenire alcis laudi, Cic.: omnes suas laudes transfundere ad alqm (Ggstz. exhaurire aliquam partem ex alcis laudibus), Cic.: tribuere alci laudem suam, Cic., alci rei summam laudem, Cic.: laudem ex communi ad se trahere (Ggstz. laudem conferre in medium), Liv.: venari laudem modestiae in ea re, Cic.: viget apud eos venandi et equitandi laus, Cic.: laudem eorum iam prope senescentem ab oblivione hominum atque a silentio vindicare, Cic.: vivere in laude, fort u. fort nichts als Lob ernten, Cic.
    B) meton.: a) die löbliche Handlung od. Tat, das Verdienst, die ruhmvolle Wirksamkeit, laus Thesea, Ov.: hae tantae summis in rebus laudes. so r. W.,
    ————
    Cic.: aberat tertia laus, Cic.: cuius laudis ut memoria maneret, Nep.: sunt hic etiam sua praemia laudi, Verg. – b) Plur. laudes = löbliche, rühmliche Eigenschaften, Vorzüge, conferre se alcis laudibus, Phaedr. 4, 24 (23), 4: quarum laudum gloriam adamaris, quibus artibus eae laudes comparantur, in iis esse laborandum, Cic. ep. 2, 4, 2: Ggstz., est enim (signum Corinthium) nudum nec aut vitia, si qua sunt, celat aut laudes parum ostentat, Plin. ep. 3, 6, 2: quorum operum et laudes et culpae (Mängel, Gebrechen) aeternae solent permanere, Vitr. 3, 1, 4.
    II) übtr., der Wert einer Sache, coccum in laude est, Plin.: Cois amphoris laus maxima, Plin.: Creticae cotes diu maximam laudem habuere, Plin. – Genet. Plur. gew. laudum; doch auch laudium, wie Cic. Phil. 2, 28 cod. Vat. Sidon. carm. 23, 31. Itin. Alex. 53 (119).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laus

  • 123 liberaliter

    līberāliter, Adv. (liberalis), dem Freien geziemend, anständig, mit Anstand, I) im allg.: educatus, eruditus, Cic.: servire, Ter.: vivere, Cic.: obire officia, Liv.: alqm liberalius educare, Sen. – II) insbes.: a) gütig, mit verbindlicher Höflichkeit, freundlich, Cic. u.a.: liberaliter habiti cultique, Liv.: liberalissime erat pollicitus tuis omnibus, Cic. – b) gütig, freigebig, nec potui accipi liberalius, Cic. – c) reichlich, instructus, Caes.: vivo paulo liberalius, quam solebam, ich lebe auf etw. vornehmerem Fuße, Cic.: indulgere sibi liberalius, sich seinen Neigungen allzusehr hingeben, Nep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > liberaliter

  • 124 Phaëthon

    Phaëthōn, ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Φαέθων, der Leuchtende), I) Beiwort des Helios (der Sonne), Verg. Aen. 5, 105. Sil. 6, 3. – II) Sohn des Helios und der Klymene. Er erhielt von seinem Vater die Erlaubnis, den Sonnenwagen zu lenken. Aber da der schwache Jüngling nicht die Zügel zu führen vermochte, kam er der Erde zu nahe und steckte sie beinahe in Brand. Zur Strafe wurde er von Zeus mit dem Blitzstrahl erschlagen und fiel in den Eridanus, Cic. de nat. deor. 3, 76; de off. 3, 94. Ov. met. 2, 47 sqq. u. 342 (wo Akk. -onta). Caes. German. phaen. 363 (wo Akk. -onta): dah. Phaëthontem orbi terrarum educare, einen ungeschickten, der ganzen Welt verderblichen Herrscher, Suet. Cal. 11. – Genet. Phaëthontos, Mart. Cap. 9. § 914. – Dav.: A) Phaëthontēus, a, um (Φαεθόντειος), phaëthontisch, ignes, Ov.: umbra, Pappelbaum (s. im folg.), Mart. – B) Phaëthontias, adis (Φαεθοντιάς), phaëthontisch, subst., Phaëthontiades, um, Akk. as, f., die Phaëthontiaden, Schwestern des Phaëthon, beweinten ihren Bruder so, daß sie in Pappelbäume oder nach anderen in Erlen und ihre Tränen in Bernstein verwandelt wurden (vgl. Ov. met. 2, 340 sqq.), Verg. ecl. 6, 62. Sen. Herc. Oet. 188. Sidon. epist. 1, 5, 3. – C) Phaëthontis, idis, f. (Φαεθοντίς), eine Schwester des Phaëthon, Avien. phaenom. 793. – attrib., phaë-
    ————
    thontisch, gutta, Bernstein, Mart. 4, 32, 1. – Plur. subst., Phaëthontides = Phaëthontiades (s. vorher), Caes. German. phaen. 366. – D) Phaëthontius, a, um (Φαεθόντιος), phaëthontisch, Sil.: ora, die Sonnenscheibe, Sil.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Phaëthon

  • 125 ēducō

        ēducō āvī, ātus, āre    [DVC-], to bring up, rear, train, educate: unā a pueris educti, T.: apud alquem: illum primis cunis, O.: ars dicendi ea educat, develops: educata huius nutrimentis eloquentia.— To produce, support, raise: quod pontus, quod terra educat, O.: herbas, O.: Tractus uter lepores educet, H.
    * * *
    I
    educare, educavi, educatus V
    bring up; train; educate; rear
    II
    educere, eduxi, eductus V
    lead out; draw up; bring up; rear

    Latin-English dictionary > ēducō

  • 126 abituare il cane a dormire fuori

    abituare il cane a dormire fuori
    to get one's dog used to sleeping outside; (educare)
    \
    →  abituare

    Dizionario Italiano-Inglese > abituare il cane a dormire fuori

  • 127 disciplina

    f discipline
    * * *
    1 discipline: disciplina ferrea, iron discipline; disciplina militare, military discipline; disciplina mentale, mental discipline; imporre la disciplina, to impose discipline; non sa tenere, mantenere la disciplina, he cannot keep discipline; in tutte le cose ci vuole una certa disciplina, a certain discipline is required in all things; educare i figli con disciplina, to bring up one's children strictly
    2 ( regolamentazione) regulation; control: disciplina dei prezzi, price control; disciplina dei cambi, foreign exchange control; disciplina delle vendite, delle importazioni, regulations governing sales, imports // gli atleti dovettero sottoporsi a una severa disciplina alimentare, the athletes had to submit themselves to a strict dietary regime
    3 ( materia di studio) discipline, subject, branch of learning: discipline filosofiche, branches of philosophy; discipline giuridiche, branches of law
    4 (letter.) ( insegnamento) teaching.
    * * *
    [diʃʃi'plina]
    sostantivo femminile
    1) (complesso di norme) discipline, order

    mantenere la disciplina — [ insegnante] to keep order

    2) (specialità) discipline

    le -e artistiche — the artistic disciplines, the arts

    3) scol. (materia) subject
    4) sport sport
    * * *
    disciplina
    /di∫∫i'plina/
    sostantivo f.
     1 (complesso di norme) discipline, order; mantenere la disciplina [ insegnante] to keep order
     2 (specialità) discipline; le -e artistiche the artistic disciplines, the arts
     3 scol. (materia) subject
     4 sport sport; disciplina olimpica Olympic sport.

    Dizionario Italiano-Inglese > disciplina

  • 128 istruire

    educate, teach
    (dare istruzioni a, addestrare) instruct
    * * *
    istruire v.tr.
    1 to teach*, to instruct; (educare) to educate; (addestrare) to train: istruire qlcu. nel canto, to teach s.o. singing (o to instruct s.o. in singing); istruire la gioventù, il popolo, to educate young people, the people
    2 (addestrare un animale) to train, to school: istruire un cavallo, to school a horse
    3 (dare istruzioni a) to give* instructions to, to instruct: istruire i passeggeri su come si devono comportare in caso di emergenza, to instruct (o to give instructions to) the passengers on how to behave in case of emergency // ti hanno istruito bene!, (fam. iron.) they've primed you well!
    4 (dir.) to institute: istruire un processo, to prepare a case for trial (o to institute proceedings) // istruire la giuria, to instruct the jury // istruire una pratica, to get a file ready (o to prepare documentation).
    istruirsi v.rifl.
    1 to educate oneself, to teach* oneself, to improve one's mind: istruire leggendo, to educate oneself by reading
    2 (informarsi) to find* out, to get* information: devo istruirmi sulle ultime disposizioni, I must find out about the latest regulations.
    * * *
    1. [istru'ire]
    vb irreg vt
    1) (dare un'istruzione a) to educate, Mil to drill
    2)

    (dare istruzioni a) istruire qn sul da farsi — to instruct o tell sb what to do

    3) Dir

    istruire una causa o un processo — to prepare a case

    * * *
    [istru'ire] 1.
    verbo transitivo
    1) (formare) to instruct, to educate, to form, to teach* [bambino, giovani]; (addestrare) to train [ soldati]

    istruire qcn. in qcs. — to instruct sb. in sth., to give sb. instruction in sth

    2) dir.
    3) (dare istruzioni) to give* instructions to, to instruct
    2.
    verbo pronominale istruirsi (imparare) to educate oneself, to learn*
    * * *
    istruire
    /istru'ire/ [102]
     1 (formare) to instruct, to educate, to form, to teach* [bambino, giovani]; (addestrare) to train [ soldati]; istruire qcn. in qcs. to instruct sb. in sth., to give sb. instruction in sth.
     2 dir. istruire una causa to prepare a case for judgement
     3 (dare istruzioni) to give* instructions to, to instruct
    II istruirsi verbo pronominale
      (imparare) to educate oneself, to learn*.

    Dizionario Italiano-Inglese > istruire

См. также в других словарях:

  • educare — EDUCÁRE s.f. Acţiunea de a educa şi rezultatul ei; cultivare, instruire. – v. educa. Trimis de RACAI, 21.11.2003. Sursa: DEX 98  EDUCÁRE s. creştere, cultivare, educaţie, formare, (înv.) pedeapsă. (educare tinerei generaţii.) Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • educare — v. tr. [dal lat. educare, intens. di educĕre trar fuori, allevare ] (io èduco, tu èduchi, ecc.; ant. o poet. edùco, ecc.). 1. a. [promuovere con l insegnamento e con l esempio lo sviluppo intellettuale e fisico di una persona, spec. di giovane… …   Enciclopedia Italiana

  • educare — index develop, educate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • educare — e·du·cà·re v.tr. (io èduco) 1. FO guidare nella crescita intellettuale e morale: la scuola deve educare i giovani; allevare: educare un bambino | addestrare: educare un animale Sinonimi: 1allevare, erudire, formare, guidare, istruire, plasmare |… …   Dizionario italiano

  • educare — {{hw}}{{educare}}{{/hw}}v. tr.  (io educo , tu educhi ) 1 Guidare e formare qlcu., spec. giovani, affinandone e sviluppandone le facoltà intellettuali e le qualità morali in base a determinati principi. 2 Abituare con l esercizio, con la pratica… …   Enciclopedia di italiano

  • educare — v. tr. 1. formare, ammaestrare, istruire, erudire, indirizzare, guidare, insegnare, tirar su, allevare, crescere □ abituare, avvezzare, allenare, esercitare CONTR. diseducare, corrompere, guastare, viziare, pervertire □ disabituare, disavvezzare… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • eduCARE Hotel — (Треффен,Австрия) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: Eichrainweg 7 9, 9521 Т …   Каталог отелей

  • Educare alla legalita — განათლება კანონიერებისთვის ტერმინი, რომელიც უმნიშვნელოვანეს ისტორიულ მონაკვეთში იშვა და უშუალოდ უკავშირდება იტალიის ეპისკოპოსთა 1991 წლის 4 ოქტომბრის კონფრერენციის ჩანაწერებს. სიტყვათა ეს შეთანხმება აქტუალურია დღესაც და ჩვენ, იტალიელებს,… …   Georgian encyclopedia

  • Yangon International Educare Center — Infobox University name = Yangon International Educare Center(YIEC) motto = We believe children are the world s most important resource established = Founded 1998 type = Private director = Timothy Travers city = Yangon country = MYA faculty = 222 …   Wikipedia

  • Pensjonat Educare — (Сверадув Здруй,Польша) Категория отеля: Адрес: Wolimierz 155, 59 820 Сверадув Зд …   Каталог отелей

  • addìquè — educare, insegnare …   Dizionario Materano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»