(eşya)

См. также в других словарях:

• eşya — is., ç., Ar. eşyāˀ Türlü amaçlarla kullanılan, insan yapısı, taşınabilir cansız nesnelerin bütünü Güçlük, ev bulmak ve eşyayı taşımak derdiyle başlar. B. Felek Birleşik Sözler beyaz eşya ev eşyası sandık eşyası …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• EŞYA — (Şey. C.) (Bu kelime, Türkçede müfret gibi kullanılır.) Ev döşemeye mahsus halı, dolap v.s. * Elbise, yatak, çamaşır gibi malzemeler. * Yük, yük eşyası …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• EŞYÂ' — (Şia. C.) Bölükler, bölümler, kısımlar, neviler, fırkalar, tabakalar, cinsler, çeşitler. Cemaatler, cemiyetler, topluluklar. * Yardımcılar …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• beyaz eşya — is. Buzdolabı, çamaşır makinesi, bulaşık makinesi vb. ev aletlerine verilen genel ad …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• FENN-İ HİKMET-ÜL EŞYA — Tabiat bilgisi. Eşyadaki intizam, mükemmellik ve insanlara olan faydaları ve onlardan faydalanmak hakkında bilgi veren ilim kolu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• HİKMET-ÜL EŞYA — Eşyanın hikmetleri. Fizik, kimya, botanik gibi ilimler …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• hurdası çıkmak — eşya, kullanılmayacak duruma gelmek, eskimek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• toka — eşya, esbab; at kolanı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• HEYBE — Eşya koymaya mahsus iki taraflı küçük torba …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• KIMATR — Eşya veya kitab saklanan yer. Kitaplık …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MASAN — Eşya saklanacak yer …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük