-
41 driving
[΄draiviŋ] n վարում, վարելը. careless driving անզգույշ/անհոգ վարում. drunken driving անսթափ վիճակում մեքենա վարելը. take driving lessons վարորդական դասեր վերցնել. driving test վա րորդական/մեքենավարման քննություն. driving license վարորդական իրավունք -
42 driving
I n1) катання, їзда2) водіння ( автомобіля)backseat driving — тиск з боку помічників /радників/
3) гоньба, гони, гонитва4) мop. дрейф5) тex. передача, привод; приведення в дію, запускpush-pull driving — двотактний запуск; керування, управління
6) гipн. проходка штрекуII a1) який жене2) рушійний, який приводить у рух; який характеризується рухом3) сильний, шалений (ураган, дощ)4) тex. ведучийdriving machine — двигун, рушій; привідний
-
43 driving
-
44 driving
-
45 driving
------------------------------------------------------------[English Word] driving[Swahili Word] kuendesha[Part of Speech] noun[Derived Word] enda V[Swahili Example] kuendesha motokaa [Rec]------------------------------------------------------------[English Word] driving[Swahili Word] uendeshaji[Part of Speech] noun[Class] 14[Derived Word] enda V------------------------------------------------------------[English Word] driving a motor vehicle (act of)[Swahili Word] udereva[Part of Speech] noun------------------------------------------------------------ -
46 driving in
-
47 driving in
1. забивание2. забивающийThe English-Russian dictionary general scientific > driving in
-
48 driving
проходка
Совокупность производственных процессов, осуществляемых для образования горных выработок
[Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]Тематики
EN
DE
FR
раскачка
возбуждение
привод
запуск
приведение в действие
—
[Л.Г.Суменко. Англо-русский словарь по информационным технологиям. М.: ГП ЦНИИС, 2003.]Тематики
Синонимы
EN
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > driving
-
49 driving
n. машин жолоодох. adj. хүчтэй. \driving rain хүчтэй бороо. driving school n. жолооны сургууль. -
50 driving
-
51 driving
1. present participle of drive 2.2. noun1) катание; езда2) вождение автомобиля3) tech. передача, привод4) = drive 1. 10)5) mining проходка штрека6) naut. дрейф3. adjective1) сильный, имеющий большую силу; driving storm сильная буря; driving rain проливной дождь2) движущий, приводящий в движение3) tech. приводной* * *(n) вождение; катание* * ** * *[driv·ing || 'draɪvɪŋ] adj. движущий, приводящий в движение, сильный, имеющий большую силу, приводной n. вождение, катание, езда, вождение автомобиля; дрейф; передача; привод; проходка штрека* * *ведениеведениягонящийезда* * *1. сущ. 1) езда 2) вождение автомобиля 3) тех. передача 2. прил. 1) движущий, приводящий в движение 2) а) сильный б) быстро движущийся (особ. гонимый ветром) -
52 driving
-
53 driving
1. передача; 2. привод; 3. ведущий @driving of shuttle прокидка челнока @tear driving раздвижка (порок ткани) @ -
54 driving
1. передача; 2. привод; 3. ведущий @driving of shuttle прокидка челнока @tear driving раздвижка (порок ткани) @ -
55 driving
запуск; приведение в действиеdriving age — стремительный век, бурная эпоха
-
56 driving
subst. (veibygging) working, driving -
57 driving
-
58 driving
передача, привод, приведение в действиеАнгло-русский словарь по полиграфии и издательскому делу > driving
-
59 driving
-
60 driving
См. также в других словарях:
Driving — Driv ing, a. 1. Having great force of impulse; as, a driving wind or storm. [1913 Webster] 2. Communicating force; impelling; as, a driving shaft. [1913 Webster] {Driving axle}, the axle of a driving wheel, as in a locomotive. {Driving box}… … The Collaborative International Dictionary of English
driving — ► ADJECTIVE 1) having a controlling influence: the driving force behind the plan. 2) being blown by the wind with great force: driving rain. ● in the driving seat Cf. ↑in the driving seat … English terms dictionary
driving — [drī′viŋ] adj. 1. transmitting force or motion 2. moving with force and violence [a driving rain] 3. vigorous; energetic [a driving jazz solo] n. the way one drives an automobile, etc … English World dictionary
Driving — Driv ing, n. 1. The act of forcing or urging something along; the act of pressing or moving on furiously. [1913 Webster] 2. Tendency; drift. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
driving — index compelling, important (urgent), impulsive (impelling), insistent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
driving — [adj] forceful active, compelling, dynamic, energetic, enterprising, galvanic, impellent, lively, propulsive, sweeping, urging, vigorous, violent; concept 540 Ant. unforceful, weak, wimpy … New thesaurus
Driving — For other uses, see Driving (disambiguation). Driving is the controlled operation and movement of a land vehicle, such as a car, truck or bus. Although direct operation of a bicycle and a mounted animal are commonly referred to as riding, such… … Wikipedia
driving — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun ADJECTIVE ▪ good, safe ▪ a new campaign to promote safe driving ▪ aggressive, bad, careless, dangerous, erratic … Collocations dictionary
driving — driv|ing1 [ˈdraıvıŋ] n [U] the activity of driving a car, truck etc ▪ driving lessons ▪ He was charged with causing death by dangerous driving . ▪ hazardous driving conditions (=weather that makes driving dangerous) →in the driving seat at ↑seat1 … Dictionary of contemporary English
driving — /ˈdraɪvɪŋ / (say druyving) verb 1. present participle of drive. –adjective 2. energetic or active: a driving personality. 3. violent; having tremendous force: a driving storm. 4. relaying or transmitting power: the driving engine. 5. rhythmic;… …
driving — adjective Date: 14th century 1. a. communicating force < a driving wheel > b. exerting pressure < a driving influence > 2. a. having great force < a driving rain > < a … New Collegiate Dictionary