-
1 шофиране
driving* * *шофѝране,ср., само ед. driving; \шофиране в нетрезво състояние driving while intoxicated; \шофиране с превишена скорост speeding.* * *driving -
2 задвижващ ремък
driving beltdriving beltsdriving strapdriving strapsБългарски-Angleščina политехнически речник > задвижващ ремък
-
3 каране
-
4 кормуване
driving* * *корму̀ване,ср., само ед. driving.* * *driving -
5 водещ барабан (на съединител)
driving drumdriving drumsБългарски-Angleščina политехнически речник > водещ барабан (на съединител)
-
6 водещ винт
driving screwdriving screwsengaging screwengaging screwssaddle lead screwsaddle lead screwsscrew shaftscrew shafts -
7 водещ клон
driving sidedriving sidesstretched sidestretched sides -
8 водещ щифт на сърце
driving pindriving pinsБългарски-Angleščina политехнически речник > водещ щифт на сърце
-
9 водеща ос
driving axledriving axlesguiding axleguiding axlesleading axleleading axles -
10 водеща шийка
driving pindriving pins -
11 водеща шпонка
driving keydriving keys -
12 водещо верижно зъбно колело
driving sprocketdriving sprocketsБългарски-Angleščina политехнически речник > водещо верижно зъбно колело
-
13 водещо звено
driving mediumdriving mediums -
14 въртящ момент
driving momentdriving momentsleveragemoment of rotationmoments of rotationrotative momentrotative momentsавто.torqueturning coupleturning couplesturning momentturning moments -
15 длето за дълбаене
driving chiseldriving chiselsБългарски-Angleščina политехнически речник > длето за дълбаене
-
16 дълга светлина
driving lightdriving lightsавто.high beamавто.high beamsавто.long-distance beamавто.long-distance beams -
17 задвижващ конус
driving conedriving conesБългарски-Angleščina политехнически речник > задвижващ конус
-
18 задвижващ край
driving enddriving ends -
19 задвижваща верига
driving chaindriving chainsБългарски-Angleščina политехнически речник > задвижваща верига
-
20 задвижващо звено
driving linkdriving linksinput linkinput linksБългарски-Angleščina политехнически речник > задвижващо звено
См. также в других словарях:
Driving — Driv ing, a. 1. Having great force of impulse; as, a driving wind or storm. [1913 Webster] 2. Communicating force; impelling; as, a driving shaft. [1913 Webster] {Driving axle}, the axle of a driving wheel, as in a locomotive. {Driving box}… … The Collaborative International Dictionary of English
driving — ► ADJECTIVE 1) having a controlling influence: the driving force behind the plan. 2) being blown by the wind with great force: driving rain. ● in the driving seat Cf. ↑in the driving seat … English terms dictionary
driving — [drī′viŋ] adj. 1. transmitting force or motion 2. moving with force and violence [a driving rain] 3. vigorous; energetic [a driving jazz solo] n. the way one drives an automobile, etc … English World dictionary
Driving — Driv ing, n. 1. The act of forcing or urging something along; the act of pressing or moving on furiously. [1913 Webster] 2. Tendency; drift. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
driving — index compelling, important (urgent), impulsive (impelling), insistent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
driving — [adj] forceful active, compelling, dynamic, energetic, enterprising, galvanic, impellent, lively, propulsive, sweeping, urging, vigorous, violent; concept 540 Ant. unforceful, weak, wimpy … New thesaurus
Driving — For other uses, see Driving (disambiguation). Driving is the controlled operation and movement of a land vehicle, such as a car, truck or bus. Although direct operation of a bicycle and a mounted animal are commonly referred to as riding, such… … Wikipedia
driving — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun ADJECTIVE ▪ good, safe ▪ a new campaign to promote safe driving ▪ aggressive, bad, careless, dangerous, erratic … Collocations dictionary
driving — driv|ing1 [ˈdraıvıŋ] n [U] the activity of driving a car, truck etc ▪ driving lessons ▪ He was charged with causing death by dangerous driving . ▪ hazardous driving conditions (=weather that makes driving dangerous) →in the driving seat at ↑seat1 … Dictionary of contemporary English
driving — /ˈdraɪvɪŋ / (say druyving) verb 1. present participle of drive. –adjective 2. energetic or active: a driving personality. 3. violent; having tremendous force: a driving storm. 4. relaying or transmitting power: the driving engine. 5. rhythmic;… …
driving — adjective Date: 14th century 1. a. communicating force < a driving wheel > b. exerting pressure < a driving influence > 2. a. having great force < a driving rain > < a … New Collegiate Dictionary