-
121 docierać
I. vt\docierać do czegoś zu etw gelangen [ lub vordringen]\docierać do kogoś ( przen) jdm bewusst werden, zu jds Bewusstsein kommenIII. vr1) ( zostać dotartym) samochód: eingefahren werden2) (pot: dopasować się) sich +akk [aneinander] anpassen -
122 dolatywać
vi1) ( dotrzeć)\dolatywać ptak: hinfliegen; samolot: anfliegen2) ( być słyszalnym) dźwięk: zu hören sein, dringen; ( być wyczuwalnym) zapach: zu riechen sein, dringen3) (pot: dobiegać) -
123 dotarł
-
124 zaczerpnąć
zaczerpnąć [zaʧ̑ɛrpnɔɲʨ̑] <-nie; imp -nij> -
125 durchmarschieren
durch|marschieren * ['dʊrçmarʃi:rən]vi sein[durch die Stadt] \durchmarschieren przemaszerować [przez miasto][bis zum Ziel] \durchmarschieren dotrzeć [do celu] -
126 einfahren
ein|fahren1) ( hineingelangen)[in etw ( akk) ] \einfahren Rennfahrer: wjechać [w coś]in den Bahnhof/Hafen \einfahren wjechać na dworzec/do portu2) bergb[in etw ( akk) ] \einfahren zjechać [do czegoś]III. vrsich \einfahren wprawiać się w jeździe2) (fam: zur Gewohnheit werden)das hat sich bei uns so eingefahren tak się u nas utarło -
127 einlaufen
ein|laufen1) ( kleiner werden) Pullover: zbiegnąć się2) ( hineinströmen) Badewasser: nalecieć3) ( hineinlaufen)ins Stadion \einlaufen wbiec na stadionin die Zielgerade \einlaufen przekroczyć linię mety4) ( einfahren)in den Hafen \einlaufen zawinąć do portuSchuhe \einlaufen rozchodzić buty ( pot)III. vrsich \einlaufen Sprinter: rozgrzać się; Maschine: dotrzeć się -
128 einspielen
ein|spielenI. vr1) ( üblich werden)sich \einspielen Regelung, Zusammenarbeit, Methode: przyjąć się2) ( sich aneinander gewöhnen)sich aufeinander \einspielen Beziehungspartner: dotrzeć się ( pot); Kollegen: zgrać się ze sobą ( pot); s. a. eingespieltsich \einspielen Spieler, Pianist: wprawić się w grze; Mannschaft: rozgrzać się; Schauspieler opanować rolęII. vt
См. также в других словарях:
dotrzeć — dk XI, dotrzećtrę, dotrzećtrzesz, dotrzećtrzyj, dotrzećtarł, dotrzećtarty docierać ndk I, dotrzećam, dotrzećasz, dotrzećają, dotrzećaj, dotrzećał, dotrzećany 1. «utrzeć dodatkową ilość czegoś, utrzeć coś do końca» Trzeba dotrzeć chrzanu, bo… … Słownik języka polskiego
dotrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. docierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
docierać się – dotrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o maszynie, urządzeniu technicznym: dopasowywać wzajemnie swoje współpracujące części : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mechanizm jeszcze się nie dotarł. Silnik już się dotarł. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
docierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, docieraćam, docieraća, docieraćają, docieraćany {{/stl 8}}– dotrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, docieraćtrę, docieraćtrze, docieraćtrzyj, docieraćtarł, docieraćtarli, docieraćtarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zalecieć — dk VIIa, zaleciećcę, zaleciećcisz, zaleciećleć, zaleciećciał, zaleciećcieli zalatywać ndk VIIIa, zaleciećtuję, zaleciećtujesz, zaleciećtuj, zaleciećywał 1. «lecąc, unosząc się w powietrzu dotrzeć gdzieś, osiągnąć jakiś cel, kres; dolecieć»… … Słownik języka polskiego
strzecha — Trafić, zbłądzić, dotrzeć itp. pod strzechy «zwykle o książce lub idei: dotrzeć do bardzo wielu ludzi, także prostych i niewykształconych»: Oryginalne dzieła sztuki zdobiły nie tylko domy bogatych mieszczan, ale masowo trafiały także pod strzechy … Słownik frazeologiczny
dobiec — + rzad. dobiegnąć dk Vc, dobiecbiegnę, dobiecbiegniesz, dobiecbiegnij, dobiecbiegł, dobiecbiegli, dobiecbiegłszy dobiegać ndk I, dobiecam, dobiecasz, dobiecają, dobiecaj, dobiecał 1. «biegnąc osiągnąć jakiś cel, dotrzeć do kogoś a. do czegoś»… … Słownik języka polskiego
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
dolecieć — dk VIIa, doleciećcę, doleciećcisz, doleciećleć, doleciećciał, doleciećcieli dolatywać ndk VIIIa, doleciećtuję, doleciećtujesz, doleciećtuj, doleciećywał 1. «lecąc osiągnąć jakiś cel, kres; dotrzeć» a) «o locie powietrznym» Ptaki dolatują do… … Słownik języka polskiego
nadbiec — a. nadbiegnąć dk Vc, nadbiecbiegnę, nadbiecbiegniesz, nadbiecbiegnij, nadbiecbiegł, nadbiecbiegła, nadbiecbiegli, nadbiecbiegłszy nadbiegać ndk I, nadbiecam, nadbiecasz, nadbiecają, nadbiecaj, nadbiecał 1. «przybyć biegiem w odpowiednim momencie … Słownik języka polskiego
przyjść — dk, przyjdę, przyjdziesz, przyjdź, przyszedł, przyszła, przyszli, przyszedłszy przychodzić ndk VIa, przyjśćdzę, przyjśćdzisz, przyjśćchodź, przyjśćdził 1. «o ludziach i zwierzętach: idąc przybyć dokądś, do kogoś» Przyjść do biura, do domu.… … Słownik języka polskiego