-
1 domagać się
domagać się [dɔmagaʨ̑ ɕɛ]vr1) ( żądać)\domagać się czegoś etw fordern, etw verlangen2) ( potrzebować)\domagać się czegoś nach etw verlangen, etw brauchen -
2 domagać się
-
3 Recht
Recht <-[e]s, -e> ntsein \Recht fordern domagać się swoich prawzu \Recht [behaupten/verlangen] słusznie [twierdzić/domagać się]2) (\Rechtsordnung) prawo ntbürgerliches/öffentliches \Recht prawo cywilne/publiczne3) das ist sein/dein/... gutes \Recht ma/masz... do tego pełne prawojdm \Recht geben przyznawać [ perf przyznać] komuś rację\Recht haben mieć słuszność -
4 dochodzić
vi1) ( dotrzeć)\dochodzić do celu sich +akk dem Ziel näherndojść do celu ans Ziel kommen [ lub gelangen]2) ( dojeżdżać) pociąg: ankommen4) ( wpłynąć) list: eintreffen, ankommen5) ( stać się wiadomym)\dochodzić do kogoś pogłoski, słuchy: jdm zu Ohren kommen6) ( sięgać)droga dochodzi do rzeki der Weg geht bis zum Fluss7) ( zbliżać się)\dochodzić do czterdziestki sich +akk den Vierzig näherndochodzi czwarta/północ es ist bald vier/Mitternacht\dochodzić do pięciu tysięcy [die Zahl von] fünf Tausend erreichen, an die [Zahl von] fünf Tausend reichen9) ( ustalać)\dochodzić prawdy die Wahrheit erfahren\dochodzić sedna sprawy einer Sache auf den Grund gehen ( fig)10) ( wydarzyć się)doszło do awantury/kłótni es kam zu einer Auseinandersetzung/zu einem Streit12) dojść z kimś do ładu mit jdm auskommendojść do wniosku zu dem Schluss kommen\dochodzić do siebie ( wyzdrowieć) wieder gesund werden, genesen ( geh) ( odzyskiwać przytomność) das Bewusstsein wiedererlangen, wieder zu sich kommen -
5 natarczywie
natarczywie [natarʧ̑ɨvjɛ] advdomagać się aufdringlich; przyglądać się zudringlich -
6 natrętnie
domagać się aufdringlich; przyglądać się zudringlich -
7 nachalnie
-
8 nastawać
vi1) (pot: domagać się usilnie)\nastawać na kogoś, by coś zrobił auf jdn dringen [ lub jdn drängen], damit er etw tut2) ( zagrażać)\nastawać na czyjeś życie jds Leben bedrohen -
9 piłować
-
10 wołać
wołać [vɔwaʨ̑]vt1) ( wzywać) rufen\wołać kogoś na kolację jdn zum Abendessen rufen2) ( krzyczeć)\wołać coś do kogoś jdm etw zurufen3) ( domagać się)\wołać o coś nach etw schreiendzieci wołają jeść die Kinder schreien nach Essen\wołać o pomoc um Hilfe schreien -
11 wymagać
wymagać [vɨmagaʨ̑]vt1) ( domagać się)\wymagać czegoś [od kogoś] etw [von jdm] fordern [ lub verlangen]\wymagać od kogoś, żeby coś zrobił von jdm verlangen [ lub fordern], etw zu tun2) ( potrzebować)\wymagać czegoś etw erfordern, einer S. +gen bedürfen ( geh) -
12 wzywać
vt1) (książk: domagać się)\wzywać pomocy nach Hilfe rufen\wzywać kogoś do sądu jdn vor Gericht laden\wzywać kogoś na świadka jdn als Zeugen [vor]laden4) (oficj: apelować)\wzywać kogoś do zrobienia czegoś jdn aufrufen, etw zu tun -
13 fordern
fordern ['fɔrdɐn]I. vt1) ( verlangen)etw \fordern Person, Gewerkschaft, Rechte: żądać [o domagać się] czegoś2) ( abverlangen) wymóc [coś/na kimś]viel von jdm \fordern Person: być wobec kogoś wymagającym; Sache: wiele od kogoś wymagać3) ( kosten)zehn Menschenleben \fordern pochłonąć dziesięć ofiar śmiertelnychII. vi\fordern[, dass...] wymagać[, aby...] -
14 rufen
rufen ['ru:fən] <rief, gerufen>nach jdm \rufen wołać [ perf za-] kogośnach etw \rufen domagać się czegośII. vt1) (aus\rufen) wykrzykiwaćHilfe \rufen wzywać pomocy2) ( herbestellen)jdn/ein Taxi \rufen dzwonić [ perf za-] po kogoś/po taksówkę3) du kommst mir wie ge\rufen przychodzisz w samą porę -
15 unerbittlich
unerbittlich [ʊn?ɛɐ'bɪtlɪç]II. advauf etw \unerbittlich bestehen uparcie domagać się czegoś\unerbittlich auf jdn einschlagen bezlitośnie kogoś pobić -
16 verlangen
verlangen *I. vtetw von jdm \verlangen wymagać czegoś od kogoś3) ( zu sprechen wünschen)etw \verlangen żądać [ perf za-] czegoś4) ( erfordern)Mut \verlangen wymagać odwagi5) das ist ein bisschen viel verlangt! tego już trochę za wiele!nach jdm/etw \verlangen pragnąć kogoś/czegoś -
17 beanspruchen
beanspruchen * [bə'?anʃprʊxən]vt1) ( fordern)etw \beanspruchen Schadenersatz domagać [ perf domóc], się czegoś, żądać czegośein Territorium [für sich] \beanspruchen rościć [sobie] prawo do terytoriumjds Gastfreundschaft \beanspruchen korzystać [ perf s-] z czyjejś gościnności4) ( strapazieren)beruflich sehr beansprucht sein być zawodowo bardzo obciążonym [o zajętym]
См. также в других словарях:
domagać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domagać sięam się, domagać sięa się, domagać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żądać, dopominać się, wymagać czegoś; usilnie zabiegać o coś, wysuwać roszczenia, żądania … Langenscheidt Polski wyjaśnień
domagać się — czyjejś głowy «otwarcie żądać ukarania kogoś»: Pańskiej głowy domagała się też opinia publiczna. P. Pytlakowski, Czekając … Słownik frazeologiczny
domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś … Słownik języka polskiego
dopominać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopominać sięam się, dopominać sięa się, dopominać sięają się {{/stl 8}}– dopomnieć się {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. dk VIb, dopominać sięnę się, dopominać sięni się, dopominać sięniał się, dopominać sięnieli się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upominać się – upomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypominając, prosić o coś, żądać, domagać się czegoś, sygnalizować potrzebę czegoś; dopominać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robotnicy coraz częściej upominali się o zaległą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naprzykrzać się — ndk I, naprzykrzać sięam się, naprzykrzać sięasz się, naprzykrzać sięają się, naprzykrzać sięaj się, naprzykrzać sięał się «narzucać się komuś, uporczywie domagać się czegoś; nachodzić, niepokoić kogoś» Naprzykrzał mu się od wielu dni. Dziecko… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę … Słownik języka polskiego