-
21 Dokument
n; -(e)s, -e* * *das Dokumentrecord; paper; instrument; document* * *Do|ku|mẹnt [doku'mɛnt]nt -(e)s, -edocument; (fig = Zeugnis) record* * *(a written statement giving information, proof, evidence etc: She signed several legal documents relating to the sale of her house.) document* * *Do·ku·ment<-[e]s, -e>[dokuˈmɛnt]nt4. FIN\Dokumente gegen Akzept documents against acceptance, D/A\Dokumente gegen Bezahlung documents against payment, D/P* * *das; Dokument[e]s, Dokumente document* * *2. fig:* * *das; Dokument[e]s, Dokumente document* * *-e n.document n.scripture n. -
22 Dokument
n -(e)s, -e1) документ; письменное свидетельствоDokumente anbei (сокр. D/A) — документы приложеныDokumente präsentieren ( vorlegen) — предъявлять документыsich mit einem Dokument ausweisen — предъявить удостоверение личностиaudiovisuelles Dokument — аудиовизуальный документdatiertes Dokument — датированный документ; научный документ -
23 Dokument
n документ м.; документ м. (самостоятельный источник входной информации)Neue große deutsch-russische Wörterbuch Polytechnic > Dokument
-
24 dokument
сущ.• акт• действие• деяние• документ• поступок* * *♂, Р. \dokumentu документ;\dokument ściśle tajny совершенно секретный документ
* * *м, P dokumentuдокуме́нтdokument ściśle tajny — соверше́нно секре́тный докуме́нт
-
25 Dokument
nдокумент; официальная бумага; письменное свидетельство (см. тж Dokumente)- vertrauliches DokumentDeutsch-Russisch Wörterbuch für Finanzen und Wirtschaft > Dokument
-
26 Dokument
-
27 dokument
Dokumént n, -e 1. документ (паспорт и др.); 2. документ, свидетелство (за епоха и др.); Ein Dokument vorlegen Представям документ; Ein historisches Dokument Исторически документ, свидетелство от (за) историята.* * *das -e F документ. -
28 dokument
-
29 dokument
-
30 dokument
substantiv1. dokument, officielt papir, sagsakt eller lign. der fx har juridisk gyldighed -
31 dokument
dokument [dukө'mɛnt] (-et; -) Dokument n, Urkunde f -
32 Dokument
-
33 dokument
dokument [doku'mɛnˀd] <-et; -er> Dokument n, Urkunde f, Aktenstück n -
34 Dokument
Dokument n dokument n; papper, handlingar -
35 Dokument
-
36 dokument
-
37 dokument
-
38 Dokument
Dokument [doku'mɛnt] <-[e]s, -e> nt -
39 Dokument
Doku'ment n <Dokument(e)s; Dokumente> dokument m, doklad m -
40 dokument
См. также в других словарях:
Dokument — (lat. documentum ‚beweisende Urkunde‘; aus docere ‚lehren‘) bezeichnet: Schriftstück im Allgemeinen Urkunde im Speziellen Amtliches Dokument, eine Beleg zu einer öffentlichen oder behördlichen Angelegenheit Dokumentarische Bezugseinheit, ein… … Deutsch Wikipedia
dokument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dokumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy przedmiot (akt prawny, pismo, protokół zeznań, rzecz itp.), który może być wykorzys tany jako… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Dokument — Live album by Pips, Chips Videoclips Released 6 December 2005 Recorded 17 December 2004 … Wikipedia
Dokument — Sn std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ml. documentum, dieses aus l. documentum Beweis, eigentlich wodurch man etwas lehren, woraus man etwas schließen kann , zu l. docēre (doctum) lehren, unterrichten, nachweisen . Verb: dokumentieren;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Dokument — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Urkunde • Schriftstück Bsp.: • Ein Reisepass ist ein wichtiges Dokument … Deutsch Wörterbuch
Dokument — (lat.), im weitern Sinn alles, was dazu dienen kann, eine Tatsache zu beweisen; im engern Sinne soviel wie Urkunde (s. d.), beweisendes Schriftstück; daher dokumentieren, beurkunden, rechtsgültig beweisen; dokumentarisch, urkundlich beglaubigt … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dokumént — (lat.), Urkunde, zum Beweis einer Tatsache dienendes Schriftstück; dokumentārisch, urkundlich beglaubigt; dokumentieren, beurkunden, rechtsgültig beweisen … Kleines Konversations-Lexikon
dokùment — m 〈G mn nātā〉 1. {{001f}}a. {{001f}}pov. isprava, povelja (ob. se čuva u arhivu) b. {{001f}}službeni papir koji se može koristiti kao dokaz ili informacija 2. {{001f}}inform. spis pohranjen na kompjuterskom hard disku u obliku jednog fajla ✧… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
dokument — dokùment m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. a. pov. isprava, povelja (ob. se čuva u arhivu) b. službeni papir koji se može koristiti kao dokaz ili informacija 2. inform. spis pohranjen na kompjuterskom hard disku u obliku jednog fajla ETIMOLOGIJA… … Hrvatski jezični portal
Dokument — »Urkunde, Schriftstück; Beweis«: Das Substantiv wurde im 16. Jh. aus lat. documentum »Beweis« (zu lat. docere »‹be›lehren«; vgl. ↑ dozieren) in dessen mlat. Bedeutung »beweisende Urkunde« entlehnt. Die eigentliche Bedeutung von lat. documentum… … Das Herkunftswörterbuch
Dokument — Manuskript; Schriftstück; Archivale (bei Archiven); Beleg; Unterlage; Urkunde * * * Do|ku|ment [doku mɛnt], das; [e]s, e: 1. amtliches Schriftstück: Dokumente einsehen, einreichen; ein wichtiges Dokument für den Prozess. Syn.: ↑ … Universal-Lexikon