-
1 disciplina
disciplina -
2 disciplina
disciplina -
3 disciplina
disciplina, ae, f. [st2]1 [-] action de s'instruire, instruction, enseignement, éducation. [st2]2 [-] science, connaissance, savoir. [st2]3 [-] discipline, ordre, système, école, doctrine. [st2]4 [-] principes de morale, règle de vie, les traditions. - prima aetas dedita disciplinis, Cic. Cael. 30.72: jeune âge consacré aux études. - alienam disciplinam contemnere, Cato R. R. 1, 4: mépriser l'expérience des autres. - ruris disciplina, Col. 1, 1, 6: l'agriculture. - rei publicae (civitatis) disciplina: régime politique, constitution.* * *disciplina, ae, f. [st2]1 [-] action de s'instruire, instruction, enseignement, éducation. [st2]2 [-] science, connaissance, savoir. [st2]3 [-] discipline, ordre, système, école, doctrine. [st2]4 [-] principes de morale, règle de vie, les traditions. - prima aetas dedita disciplinis, Cic. Cael. 30.72: jeune âge consacré aux études. - alienam disciplinam contemnere, Cato R. R. 1, 4: mépriser l'expérience des autres. - ruris disciplina, Col. 1, 1, 6: l'agriculture. - rei publicae (civitatis) disciplina: régime politique, constitution.* * *Disciplina, disciplinae, penul. prod. Plaut. Enseignement et discipline, Ce qu'un disciple apprend de son maistre, Doctrine, Instruction.\Disciplina. Plaut. Reiglement et ancienne observance, Louable coustume.\Militaris disciplina. Valer. Max. Discipline militaire, L'art et science de bien gouverner gensdarmes, La bonne reigle et maniere de faire et vivre que gensdarmes doibvent garder, tenir, et observer.\Disciplina temporum. Cic. Un bon reiglement et observance.\Disciplina. Plaut. Exemple de bien vivre.\Res quarum est disciplina. Cic. Qu'on apprend par maistre.\Naualis. Cic. Art et science de bien naviguer sur mer.\Accipere disciplinam ab aliquo. Cic. Apprendre d'aucun, Estre endoctriné par aucun.\Seuera patris disciplina eductus. Tacit. Nourri et eslevé soubs la discipline et gouvernement de son pere.\Ad ciuitatis disciplinam aliquem erudire. Cic. Selon l'ancienne et louable coustume de la ville.\Formare disciplinam filii. Quintil. Faconner.\Illud totum habuit e disciplina, instrumenta naturae deerant. Cic. Tout ce qu'il scavoit, il avoit apprins soubs les maistres, et ne le scavoit point de nature, ne de soymesme.\Suescere disciplina et imperiis. Tacit. Accoustumer à, etc.\Tenere disciplinam. Cic. Retenir ce qu'on nous a apprins. -
4 disciplina
disciplīna, ae, f. (discipulus), die Schule, I) im engern Sinne, die Lehre, der Unterricht, die Unterweisung, Bildung, Schule, 1) eig., absol., verb. educatio et disc., Quint.: litterae reliquaeque res, quarum est disciplina, für die es einen Unterricht gibt, die gelernt werden, Cic.: omnis disciplina memoriā constat (beruht auf dem G.), Quint.: haec est ergo tua disciplina? sic tu instituis adulescentes? Cic.: novum alqm alci in disciplinam tradere, Cic.: ab alqo disciplinam accipere, Cic.: nec disciplinam (Unterweisung, Theorie) modo, sed exemplum (Beispiel, Praxis) a me petere, Liv.: alci eam disciplinam adhibere (angedeihen lassen), Liv.: disciplinae esse aliis, andern zum Muster dienen, Plaut. – m. subj. Genet., disc. magorum, Cic.: furis atque divisoris, Cic.: caelestium praeceptorum, Vell.: parentum, Iustin. – pueritiae disciplinae, Unterrichtszweige des Knabenalters, Knabenunterricht, Cic. – m. obj. Genet. (in), disc. dicendi, rednerische Schulbildung, Cic.: virtutis, Cic.: litterarum disciplina (das Erlernen) agitari coepit, Cels. – 2) meton.: a) der Gegenstand der Lehre, die Wissenschaft, Kunst, das System, und wie unser Schule = die daraus hervorgehenden Kenntnisse, Fertigkeiten, Bildung, α) übh., absol., Corinthus disciplinis erudita, Cornif. rhet.: animum disciplinis meliorem fieri, Quint.: corpus periculis aut animum disciplinis exercuit, Vell. – m. Adjj., disciplinae Graecae, nostrae, Quint.: disciplinae liberales (Dichtkunst, Beredsamkeit, Jurisprudenz), Vell.: quaedam insitiva disc., aus der Fremde eingeführte Bildung, Cic.: disc. Etrusca, Cic.: bellica, Kriegskunst, Cic.: militaris, Kriegskunst, Nep.: navalis, theoretische Kenntnisse im Seewesen, Cic.: medicinae disciplinae libri, Werke über Medizin, medizinische Schriften, Gell.: architecti est scientia plurimis disciplinis (Wissenschaftszweigen) et variis eruditionibus (Elementarkenntnissen) ornata, Vitr.: disciplinis fallacissimis eruditus, in den Künsten des feinsten Betrugs, Auct. b. Alex.: alqm omni (in jedem Zweig) disciplinā militari erudire, Nep.: disciplinis regiis educari, Auct. b. Afr.: habere quasdam etiam domesticas (von Haus aus) disciplinas, Cic. – m. obj. Genet., disc. populorum, die Kunst, die V. zu lenken, Cic.: iuris civilis, Cic.: sapientiae, Liv.: musices, Quint.: haec dicendi ratio aut disciplina, Cic.: disc. ruris, der systematische od. rationelle Betrieb der Landwirtschaft, Col.: disc. augurandi, Suet. – β) die philos. Schule, das System, philosophiae disciplina u. disciplinae, Cic.: disc. mollis, Cic.: qui sunt ab ea disciplina, Cic. – γ) die rhetor. Schule, Methode, das Lehrsystem, Hermagorae, Cic.: summus doctor istius disciplinae, Cic. – b) Plur. disciplinae konkr.: α) Unterrichtsanstalten, Cic. Sull. 89. – β) Sekten, philosophorum, Ter. eun. 263.
II) im weitern Sinne, die Schule = die Erziehung, Zucht, 1) eig.: a) im allg., disc. puerilis, Jugenderziehung, Cic.: severitas ac disc. maiorum, Tac.: disc. Amerina patris familiae rusticani, Cic.: civitatis (die im Staate herrschende), Cic.: vetus disc. regum, strenge Zucht, Strenge, Curt.: disc. tetra ac tristis veterum Sabinorum, Liv.: disc. familiae (der Sklaven) gravis et constans, Cic. – a pueris nullo officio aut disciplinā assuefacti, Caes.: labante disciplinā, Liv.: labente paulatim disciplinā, Liv.: disciplinam domesticam diligenter severeque regere, Suet. – b) insbes., die Kriegszucht, Mannszucht, disc. militaris, Liv. u.a.: disc. castrensis, Ps. Quint. decl.: disc. castrorum, Plin. pan. u. Suet.: militiae disc., Zucht der Kriegsschule, Cic.: disc. populi Romani, Cic.: disc. maiorum, Sall.: modestia militaris, veteris disciplinae decus, Tac.: disciplinam (militarem) severissime regere, Suet. u. Eutr. – 2) meton., die aus der Erziehung hervorgehende geordnete Einrichtung, Lebenseinrichtung, Ordnung, Weise, Sitte, Grundsätze, Gewohnheit, Politik, a) im allg.: disciplinae sanctitas, Ehrlichkeit der Politik, Liv.: novitas incognitae disciplinae, Vell.: disc. publica, öffentliche (polizeiliche) Ordnung, Polizei, ICt. u. Eccl.: disc. Macedonum regum, Persarum, Curt.: meretricia disc., Mätressenwirtschaft, Cic.: certa vivendi disc., bestimmte Lebensordnung, Cic.: disc. sacrificandi, Opferritus, Liv.: imitari avi mores disciplinamque, Cic.: eādem disciplinā (Politik) uti, Plaut.: earum artem et disciplinam colere, Plaut.: nam disciplina (Politik) est eis demunerarier ancillas primum, ad dominas qui affectant viam, Ter. – b) die Staatseinrichtung, Verfassung, Staatsverfassung, disc. civitatis, Sen.: disc. rei publicae, Cic.: earum civitatum severissima disc., Tac.: Lacedaemoniorum disc., Cic.: disciplinam dare, Cic.: disciplinam Lycurgi od. vetustissimam disciplinam Lycurgi tollere, Liv.: o morem praeclarum disciplinamque, quam a maioribus accepimus, si quidem teneremus, Cic. – / Gedehnte Nbf. discipulīna, Plaut. asin. 201; most. 154; Pseud. 1274. Corp. inscr. Lat. 7, 896. Cic. de rep. 2, 34 cod.; vgl. Fleckeisen Misc. crit. p. 34. – discipleina, Corp. inscr. Lat.2 1. p. 202 (elog. XLI).
-
5 disciplina
disciplīna, ae, f. (discipulus), die Schule, I) im engern Sinne, die Lehre, der Unterricht, die Unterweisung, Bildung, Schule, 1) eig., absol., verb. educatio et disc., Quint.: litterae reliquaeque res, quarum est disciplina, für die es einen Unterricht gibt, die gelernt werden, Cic.: omnis disciplina memoriā constat (beruht auf dem G.), Quint.: haec est ergo tua disciplina? sic tu instituis adulescentes? Cic.: novum alqm alci in disciplinam tradere, Cic.: ab alqo disciplinam accipere, Cic.: nec disciplinam (Unterweisung, Theorie) modo, sed exemplum (Beispiel, Praxis) a me petere, Liv.: alci eam disciplinam adhibere (angedeihen lassen), Liv.: disciplinae esse aliis, andern zum Muster dienen, Plaut. – m. subj. Genet., disc. magorum, Cic.: furis atque divisoris, Cic.: caelestium praeceptorum, Vell.: parentum, Iustin. – pueritiae disciplinae, Unterrichtszweige des Knabenalters, Knabenunterricht, Cic. – m. obj. Genet. (in), disc. dicendi, rednerische Schulbildung, Cic.: virtutis, Cic.: litterarum disciplina (das Erlernen) agitari coepit, Cels. – 2) meton.: a) der Gegenstand der Lehre, die Wissenschaft, Kunst, das System, und wie unser Schule = die daraus hervorgehenden Kenntnisse, Fertigkeiten, Bildung, α) übh., absol., Corinthus disciplinis erudita, Cornif. rhet.: animum disciplinis meliorem fieri, Quint.: corpus periculis aut————animum disciplinis exercuit, Vell. – m. Adjj., disciplinae Graecae, nostrae, Quint.: disciplinae liberales (Dichtkunst, Beredsamkeit, Jurisprudenz), Vell.: quaedam insitiva disc., aus der Fremde eingeführte Bildung, Cic.: disc. Etrusca, Cic.: bellica, Kriegskunst, Cic.: militaris, Kriegskunst, Nep.: navalis, theoretische Kenntnisse im Seewesen, Cic.: medicinae disciplinae libri, Werke über Medizin, medizinische Schriften, Gell.: architecti est scientia plurimis disciplinis (Wissenschaftszweigen) et variis eruditionibus (Elementarkenntnissen) ornata, Vitr.: disciplinis fallacissimis eruditus, in den Künsten des feinsten Betrugs, Auct. b. Alex.: alqm omni (in jedem Zweig) disciplinā militari erudire, Nep.: disciplinis regiis educari, Auct. b. Afr.: habere quasdam etiam domesticas (von Haus aus) disciplinas, Cic. – m. obj. Genet., disc. populorum, die Kunst, die V. zu lenken, Cic.: iuris civilis, Cic.: sapientiae, Liv.: musices, Quint.: haec dicendi ratio aut disciplina, Cic.: disc. ruris, der systematische od. rationelle Betrieb der Landwirtschaft, Col.: disc. augurandi, Suet. – β) die philos. Schule, das System, philosophiae disciplina u. disciplinae, Cic.: disc. mollis, Cic.: qui sunt ab ea disciplina, Cic. – γ) die rhetor. Schule, Methode, das Lehrsystem, Hermagorae, Cic.: summus doctor istius disciplinae, Cic. – b) Plur. disciplinae konkr.: α) Unterrichtsanstalten, Cic. Sull. 89. – β) Sekten, philoso-————phorum, Ter. eun. 263.II) im weitern Sinne, die Schule = die Erziehung, Zucht, 1) eig.: a) im allg., disc. puerilis, Jugenderziehung, Cic.: severitas ac disc. maiorum, Tac.: disc. Amerina patris familiae rusticani, Cic.: civitatis (die im Staate herrschende), Cic.: vetus disc. regum, strenge Zucht, Strenge, Curt.: disc. tetra ac tristis veterum Sabinorum, Liv.: disc. familiae (der Sklaven) gravis et constans, Cic. – a pueris nullo officio aut disciplinā assuefacti, Caes.: labante disciplinā, Liv.: labente paulatim disciplinā, Liv.: disciplinam domesticam diligenter severeque regere, Suet. – b) insbes., die Kriegszucht, Mannszucht, disc. militaris, Liv. u.a.: disc. castrensis, Ps. Quint. decl.: disc. castrorum, Plin. pan. u. Suet.: militiae disc., Zucht der Kriegsschule, Cic.: disc. populi Romani, Cic.: disc. maiorum, Sall.: modestia militaris, veteris disciplinae decus, Tac.: disciplinam (militarem) severissime regere, Suet. u. Eutr. – 2) meton., die aus der Erziehung hervorgehende geordnete Einrichtung, Lebenseinrichtung, Ordnung, Weise, Sitte, Grundsätze, Gewohnheit, Politik, a) im allg.: disciplinae sanctitas, Ehrlichkeit der Politik, Liv.: novitas incognitae disciplinae, Vell.: disc. publica, öffentliche (polizeiliche) Ordnung, Polizei, ICt. u. Eccl.: disc. Macedonum regum, Persarum, Curt.: meretricia disc., Mätressenwirtschaft, Cic.: certa vivendi disc., be-————stimmte Lebensordnung, Cic.: disc. sacrificandi, Opferritus, Liv.: imitari avi mores disciplinamque, Cic.: eādem disciplinā (Politik) uti, Plaut.: earum artem et disciplinam colere, Plaut.: nam disciplina (Politik) est eis demunerarier ancillas primum, ad dominas qui affectant viam, Ter. – b) die Staatseinrichtung, Verfassung, Staatsverfassung, disc. civitatis, Sen.: disc. rei publicae, Cic.: earum civitatum severissima disc., Tac.: Lacedaemoniorum disc., Cic.: disciplinam dare, Cic.: disciplinam Lycurgi od. vetustissimam disciplinam Lycurgi tollere, Liv.: o morem praeclarum disciplinamque, quam a maioribus accepimus, si quidem teneremus, Cic. – ⇒ Gedehnte Nbf. discipulīna, Plaut. asin. 201; most. 154; Pseud. 1274. Corp. inscr. Lat. 7, 896. Cic. de rep. 2, 34 cod.; vgl. Fleckeisen Misc. crit. p. 34. – discipleina, Corp. inscr. Lat.2 1. p. 202 (elog. XLI).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disciplina
-
6 disciplina
disciplina f 1) дисциплина, отрасль науки 2) дисциплина (соблюдение правил поведения) disciplina del lavoro -- трудовая дисциплина disciplina militare -- воинская дисциплина disciplina ferrea -- железная дисциплина mantenere la disciplina -- поддерживать дисциплину osservare la disciplina -- соблюдать дисциплину romperela disciplina -- нарушать дисциплину compagnia di disciplina -- штрафная рота 3) вид спорта discipline nordiche -- лыжные соревнования на средние и длинные дистанции и прыжки с трамплина 4) rel бичевание darsi la disciplina v. flagellarsi (v. flagellare) -
7 disciplina
disciplina f 1) дисциплина, отрасль науки 2) дисциплина ( соблюдение правил поведения) disciplina del lavoro — трудовая дисциплина disciplina militare — воинская дисциплина disciplina ferrea — железная дисциплина mantenere la disciplina — поддерживать дисциплину osservare la disciplina — соблюдать дисциплину romperela disciplina — нарушать дисциплину compagnia di disciplina — штрафная рота 3) вид спорта discipline nordiche — лыжные соревнования на средние и длинные дистанции и прыжки с трамплина 4) rel бичевание darsi la disciplina v. flagellarsi (v. flagellare) -
8 disciplīna
disciplīna ae, f [discipulus], instruction, tuition, teaching, training, education: puerilis: adulescentīs in disciplinam ei tradere: te in disciplinam meam tradere: in disciplinam (Druidum) convenire, Cs.: res, quarum est disciplina, the objects of instruction: quae (incommoda) pro disciplinā et praeceptis habere possent, Cs.— Learning, knowledge, science, discipline, culture: homo (summā) disciplinā: a pueris nullo officio aut disciplinā adsuefacti, Cs.: Italia plena Graecarum disciplinarum: his disciplinis institutus: militiae, tactics: bellica: militaris, military discipline, L.: occidere non disciplinā, sed impetu, Ta.: navalis: rei p., statesmanship: vetus regum, severity: familiae gravis: maiorum, S.: certa vivendi, orderly way: populorum, the art of governing: philosophiae, a system: tres trium disciplinarum principes.— A custom, habit: Nam disciplinast eis, demunerarier, etc., T.: imitari avi mores disciplinamque: familiae. — A school: itinera disciplinarum: philosophorum disciplinae, sects, T.* * *teaching, instruction, education; training; discipline; method, science, study -
9 disciplina
disciplina s.f. 1. discipline: mantenere la disciplina maintenir la discipline. 2. ( materia di studio) discipline, matière: le discipline storiche les disciplines historiques. 3. ( fig) école: la disciplina del dolore l'école de la douleur. 4. ( fig) ( flagello) fléau m. 5. ( Sport) discipline. -
10 disciplina
disciplīna, ae f. [ disco I ]1) учение, обучение, образованиеtradere aliquem alicui in disciplinam C — отдать кого-л. кому-л. в учениеdisciplinae causā concurrĕre Cs — съезжаться для того, чтобы учитьсяres, quarum d. est C — предметы, которые преподаются (предметы обучения)disciplinae (dat.) aliis esse Pl — быть примером для других2) наставление, воспитание (d. pueritiae и puerīlis C)3) учение, теория, система или искусство (d. Stoicorum C); наука ( animum disciplinis meliorem fieri Q)d. dicendi C — риторикаd. populorum C — искусство управлять народамиd. juris civilis C — наука гражданского права4) строгий порядок, организация, дисциплина (d. domestica Su)d. rei publicae C — государственное устройство5) обыкновения, навыки, тж. принципы, политические приёмыd. Macedonum regum QC — политика македонских царейd. vivendi C — образ жизни -
11 disciplina
disciplina disciplina, ae f наука, учение -
12 disciplina
disciplina disciplina, ae f обучение -
13 disciplina
disciplina disciplina, ae f порядок строгий, дисциплина -
14 disciplina
disciplinadisciplina [di∫∫i'pli:na]sostantivo Feminin1 (ordine) Disziplin Feminin2 (materia di studio) Disziplin Feminin, (Unterrichts)fach neutroDizionario italiano-tedesco > disciplina
15 disciplina
disciplina, ae, f., instruction, knowledge, E. 6:4; chastening, H. 12:5 ff.16 disciplina
(s.) disciplin; (s.) tukt17 disciplína
disciplína [dɪ-] f Disziplin f18 disciplína
disciplína [dɪ-] f Disziplin f19 disciplína
disciplínadiscipline f20 disciplina
disciplina [diʃʃiˈpliːna]sost fСм. также в других словарях:
disciplină — DISCIPLÍNĂ, (2) discipline, s.f. 1. Totalitatea regulilor de comportare şi de ordine obligatorii pentru membrii unei colectivităţi. ♦ Ordine; spirit de ordine, deprindere cu o ordine strictă. 2. Ramură a unei ştiinţe; p. gener. Ştiinţă. – Din fr … Dicționar Român
Disciplina — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Disciplina (desambiguación). En su acepción más común la disciplina es la capacidad de enfocar los propios esfuerzos en conseguir un fin, si bien etimológicamente, disciplina… … Wikipedia Español
disciplina — DISCIPLINÁ, disciplinez, vb. I. tranz. şi refl. A (se) obişnui cu spiritul de disciplină, de ordine. – Din fr. discipliner. Trimis de bogdang, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 discipliná vb. (sil. pli ), ind. prez. 1 sg … Dicționar Român
disciplina — sustantivo femenino 1. Normas de conducta que rigen una actividad: la disciplina colegial, la disciplina militar. La disciplina profesional es esencial en el hospital. 2. Actitud de la persona que se somete a estas normas: Es un estudiante con… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
disciplina — disciplína ž DEFINICIJA 1. a. ukupnost pravila ponašanja nametnutih članovima organizacije ili nekog mnoštva [stranačka disciplina] b. pokoravanje tim pravilima [uvesti disciplinu; učiti se disciplini]; poslušnost, red, stega 2. a. posebno… … Hrvatski jezični portal
disciplina — (Del lat. disciplīna). 1. f. Doctrina, instrucción de una persona, especialmente en lo moral. 2. Arte, facultad o ciencia. 3. Especialmente en la milicia y en los estados eclesiásticos secular y regular, observancia de las leyes y ordenamientos… … Diccionario de la lengua española
DISCIPLINA — index doctrinae est, Tertull. de Praescript, c. 43. Hinc illa astricta olim admodum et severa in Ecclesia fuit, cuius ordinem sic describit Cyprian. Agunt paenitentiam iusto tempore, et secundum discrplinae ordinem ad exomologesin veniunt, et per … Hofmann J. Lexicon universale
disciplina — s.f. [dal lat. disciplina, der. di discipŭlus allievo ]. 1. (lett.) a. [opera di maestro autorevole: affidarsi alla d. di un noto studioso ] ▶◀ insegnamento, magistero. ‖ guida. b. (fig.) [norma acquisita con la parola o con l esempio: la d. del… … Enciclopedia Italiana
disciplina — s. f. 1. Conjunto de leis ou ordens que regem certas coletividades. 2. Boa ordem e respeito. 3. Submissão, obediência. 4. Instrução e educação. 5. Ensino. 6. Ação dirigente de um mestre. 7. Estudo de um ramo do saber humano. 8. Autoridade.… … Dicionário da Língua Portuguesa
Disciplina — Disciplina, die Vorbereitung zum hl. Abendmahl bei den Socinianern; d. arcani, s. arcani d. – D. clericalis, Name einer mittelalterlichen Sammlung von Fabeln und Erzählungen, welche den Geistlichen Weltkenntniß geben sollte und mit dem… … Herders Conversations-Lexikon
disciplina — index discipline (obedience) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Аймара
- Албанский
- Английский
- Баскский
- Болгарский
- Галисийский
- Датский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Латинский
- Латышский
- Литовский
- Немецкий
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Сербский
- Словацкий
- Словенский
- Суахили
- Тагальский
- Турецкий
- Французский
- Хорватский
- Чешский