-
1 dilapidation
tr[dɪlæpɪ'deɪʃən]1 deterioro, mal estadodilapidation [də.læpə'deɪʃən] n: deterioro m, estado m ruinoson.• desmantelamiento s.m.• dilapidación s.f.də'læpə'deɪʃən, dɪˌlæpɪ'deɪʃənmass noun (frml) deterioro m (frml)[dɪˌlæpɪ'deɪʃǝn]N [of building] estado m ruinoso* * *[də'læpə'deɪʃən, dɪˌlæpɪ'deɪʃən]mass noun (frml) deterioro m (frml) -
2 dilapidation
dilapidation [dɪ‚læpɪ'deɪʃən](a) (of building) délabrement m, dégradation f;∎ in a state of dilapidation dans un état de délabrement ou de dégradation avancéUn panorama unique de l'anglais et du français > dilapidation
-
3 dilapidation
dilapidation [dɪˏlæpɪˊdeɪʃn] n1) полуразру́шенное состоя́ние; обветша́ние; упа́док2) приведе́ние в полуразру́шенное состоя́ние3) pl юр. нанесе́ние уще́рба недви́жимой со́бственности -
4 dilapidation
-
5 dilapidation
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > dilapidation
-
6 dilapidation
English-German dictionary of Architecture and Construction > dilapidation
-
7 dilapidation
-
8 dilapidation
[dɪˌlæpɪˈdeɪʃən]dilapidation ветхость dilapidation ветшание dilapidation обветшалость dilapidation обветшание dilapidation полуразрушенное состояние; обветшание; упадок dilapidation полуразрушенное состояние dilapidation приведение в полуразрушенное состояние dilapidation разорение -
9 dilapidation
ветхость имя существительное: -
10 dilapidation
Verfall, der* * *di·lapi·da·tion[dɪˌlæpɪˈdeɪʃən]the farmhouse had fallen into a state of \dilapidation das Bauernhaus war baufällig geworden* * *[dI"lpI'deISən]nin a state of dilapidation — in schlechtem Zustand
* * *1. Baufälligkeit f, Verfall m2. pl Bra) notwendige Reparaturen pl (die ein Mieter ausführen lassen muss)* * *noun, no pl.Verfall, der* * *n.Verfall -¨e m. -
11 dilapidation
[dɪˌlæpɪ'deɪʃn]* * *dilapidation /dɪlæpɪˈdeɪʃn/n. [u]2 (pl.) (leg.) deterioramento di immobile ( alla scadenza di una locazione); (estens.) somma addebitata a un affittuario per le riparazioni dell'immobile3 (geol.) disgregazione di rocce; detritiFALSI AMICI: dilapidation non significa dilapidazione.* * *[dɪˌlæpɪ'deɪʃn] -
12 dilapidation
dɪˌlæpɪˈdeɪʃən сущ.
1) бессмысленная трата, расточение;
разорение Syn: expenditure, squandering
2) а) разрушение, обветшание (здания) an edifice now lying in terrible dilapidation ≈ сильно разрушенное здание б) приведение в состояние упадка, приведение в полуразрушенное состояние Syn: decay
3) геол. а) камнепад б) осколки породы, руины, обломки ветшание, обветшание ветхость, обветшалость;
полуразрушенное состояние (юридическое) повреждение;
нанесение ущерба недвижимой собственность - to pay for *s возмещать убытки за ущерб, причиненный недвижимой собственности - the outgoing tenant is liable for all *s при сдаче квартиры съемщик несет материальную ответственность за все повреждения камнепад dilapidation ветхость ~ ветшание ~ обветшалость ~ обветшание ~ полуразрушенное состояние;
обветшание;
упадок ~ полуразрушенное состояние ~ приведение в полуразрушенное состояние ~ разорениеБольшой англо-русский и русско-английский словарь > dilapidation
-
13 dilapidation
N1. जीर्णताThe ASI is renovating the forts that are in a state of dilapidation. -
14 dilapidation
{di,læpi'deiʃn}
1. рушене, разнебитване, полуразрушено състояние
2. рl юр. повреди, разпиляване, прахосване, геол. срутване* * *{di,lapi'deishn} n 1. рушене, разнебитване; полуразрушено* * *рушене; прахосване; разнебитване;* * *1. pl юр. повреди, разпиляване, прахосване, геол. срутване 2. рушене, разнебитване, полуразрушено състояние* * *dilapidation[di¸læpi´deiʃən] n 1. рушене, разнебитване; полуразрушено състояние; 2. pl юрид. повреди (особ. на църковни имоти); 3. разпиляване, прахосване; 4. геол. срутване. -
15 dilapidation
§ რღვევა, დაშლა§ სიძველისაგან მინგრეული / გაცვეთილი მდგომარეობა -
16 dilapidation
-
17 dilapidation
di·lapi·da·tion [dɪ ˌlæpɪʼdeɪʃən] nthe farmhouse had fallen into a state of \dilapidation das Bauernhaus war baufällig geworden -
18 dilapidation
-
19 dilapidation
English-russian dctionary of contemporary Economics > dilapidation
-
20 dilapidation
[dı͵læpıʹdeıʃ(ə)n] n1. 1) ветшание, обветшание2) ветхость, обветшалость; полуразрушенное состояние2. pl юр. повреждение; нанесение ущерба недвижимой собственностиto pay for dilapidations - возмещать убытки за ущерб, причинённый недвижимой собственности
the outgoing tenant is liable for all dilapidations - при сдаче квартиры съёмщик несёт материальную ответственность за все повреждения
3. камнепад
См. также в других словарях:
dilapidation — [ dilapidasjɔ̃ ] n. f. • 1465, rare av. 1762; lat. dilapidatio ♦ Action de dilapider. Dilapidation d un héritage. ⇒ dissipation. ♢ Gaspillage. « Une politique de dilapidation forcenée des richesses naturelles du monde » (Siegfried). ⊗ CONTR.… … Encyclopédie Universelle
Dilapidation — Di*lap i*da tion, n. [L. dilapidatio: cf. F. dilapidation.] 1. The act of dilapidating, or the state of being dilapidated, reduced to decay, partially ruined, or squandered. [1913 Webster] Tell the people that are relived by the dilapidation of… … The Collaborative International Dictionary of English
Dilapidation — is a term meaning in general a falling into decay, but more particularly used in the plural in English law for the waste committed by the incumbent of an ecclesiastical living the disrepair for which a tenant is usually liable when he has agreed… … Wikipedia
dilapidation — [də lap΄ə dā′shən] n. 〚ME dilapidacioun < LL dilapidatio〛 1. a dilapidating or becoming dilapidated 2. a dilapidated condition SYN. RUIN * * * See dilapidate. * * * … Universalium
dilapidation — index decline, deterioration, detriment, disrepair, dissolution (disintegration), spoilage, wear and tear … Law dictionary
dilapidation — DILAPIDATION. sub. f. Dépense folle et désordonnée … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
dilapidation — early 15c., from L.L. dilapidationem (nom. dilapidatio) a squandering, noun of action from pp. stem of L. dilapidare throw away, squander, waste, lit. pelt with stones (thus ruin, destroy ) or else scatter like stones, from dis asunder (see DIS… … Etymology dictionary
dilapidation — [də lap΄ə dā′shən] n. [ME dilapidacioun < LL dilapidatio] 1. a dilapidating or becoming dilapidated 2. a dilapidated condition SYN. RUIN … English World dictionary
dilapidation — (di la pi da sion ; en vers, de six syllabes) s. f. Action de dilapider. La dilapidation des finances de l État. Coupable de dilapidation. ÉTYMOLOGIE Lat. dilapidationem, de dilapidare, dilapider … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
DILAPIDATION — s. f. Dépense excessive et désordonnée. La dilapidation des finances de l État … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
DILAPIDATION — n. f. Action de dilapider. La dilapidation des finances de l’état. Il s’était rendu coupable de plusieurs dilapidations … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)