-
1 despedir
(-i-) 1. tr 1) хвърлям, запращам; изхвърлям; 2) навлизам, вдаден съм в морето (за скала, нос, бряг); 3) уволнявам; 4) изпращам; 5) изгонвам, прогонвам; 6) разпръсквам (светлина); 7) прен. изтласквам, изхвърлям от себе си (лоша мисъл, настроение и др.); 8) прен. излъчвам (миризма, светлина и др.); 2. prnl 1) прощавам се, сбогувам се; 2) прен., разг. (de) преставам да се надявам, сбогувам се с мисълта да/за. -
2 espíritu
m 1) дух; 2) душа; 3) дух, морална, жизнена сила; 4) храброст, смелост; 5) прен. дух, генериращ принцип, вътрешен характер, същност; el espíritu de una ley, de un siglo; 6) тънка пара, леко изпарение, което се излъчва от алкохол или тяло; 7) pl духовете на мъртвите; espíritu de contradicción дух на противоречие; espíritu maligno дявол; espíritu Santo Светия Дух; espíritu vital жизнена енергия; beber el espíritu a alguien прен., разг. приемам като своя доктрината му; dar (despedir, exhalar) el espíritu предавам Богу дух, умирам; levantar el espíritu прен. въодушевявам се, изпълвам се с решимост; pobre de espíritu а) нищ духом човек; б) страхлив, плах.
См. также в других словарях:
despedir — (Del lat. expetĕre). 1. tr. Soltar, desprender, arrojar algo. Despedir el dardo, la lanza, la piedra. 2. Difundir o esparcir. Despedir olor, rayos de luz. 3. Apartar o arrojar de sí algo no material. 4. Alejar, deponer a alguien de su cargo,… … Diccionario de la lengua española
despedir — Se conjuga como: pedir Infinitivo: Gerundio: Participio: despedir despidiendo despedido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. despido despides despide despedimos … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
despedir — despedir(se), despedirse a la francesa expr. marcharse sin despedirse. ❙ «Como después de la desgracia te escapaste al extranjero de aquella forma, a la francesa, sin querer ver a nadie...» Juan Marsé, La oscura historia de la prima Montse. 2.… … Diccionario del Argot "El Sohez"
despedir — despedir( se) de despediu o do emprego; despediu se dos amigos. despedir( se) com despediram o actor com uma salva de palmas; despedi me com um almoço … Dicionario dos verbos portugueses
despedir — verbo transitivo 1. Ir (una persona) con [otra que se marcha] hasta [un lugar]: Iremos a despedirte al aeropuerto. Lo hemos despedido en la estación. 2. Echar … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
despedir — despedir(se) ‘Expulsar o expeler’ y ‘decir adiós a alguien o algo’. Verbo irregular: se conjuga como pedir (→ apéndice 1, n.º 45) … Diccionario panhispánico de dudas
despedir — v. tr. 1. Mandar sair (alguém) da casa, lugar, emprego, etc. 2. Licenciar. 3. Atirar, arremessar. 4. Expelir, lançar de si. • v. intr. 5. Cessar, findar; fazer despedida. 6. Renunciar. • v. pron. 7. Dizer adeus; fazer as suas despedidas. 8. Ir se … Dicionário da Língua Portuguesa
despedir — ► verbo transitivo 1 Decir adiós o acompañar a una persona que se marcha de un lugar o de viaje: ■ me despidió en el aeropuerto. SE CONJUGA COMO pedir ► verbo transitivo/ pronominal 2 Echar a una persona del trabajo, comunicarle que no se desean… … Enciclopedia Universal
despedir — {{＃}}{{LM D12995}}{{〓}} {{ConjD12995}}{{＼}}CONJUGACIÓN{{／}}{{SynD13298}} {{［}}despedir{{］}} ‹des·pe·dir› {{《}}▍ v.{{》}} {{＜}}1{{＞}} {{♂}}Referido a una persona que se va de un lugar,{{♀}} acompañarla hasta que se vaya o decirle adiós: • Fuimos a… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
despedir — v tr (Se conjuga como medir, 3a) I. 1 Decir adiós o alguna frase de cortesía una persona a otra al separarse, particularmente al irse una de ellas: despedir a un invitado, Juan despidió a su hermano , Se despidieron en la estación 2 prnl Decir la … Español en México
despedir — transitivo 1) arrojar, soltar, impulsar, echar*, lanzar. 2) esparcir, difundir*, desprender, emitir, emanar. Generalmente aplicado al olor de las cosas: despide mal olor. 3) … Diccionario de sinónimos y antónimos
