Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(czasowej)

См. также в других словарях:

  • bliski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, bliskiscy, bliższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: usytuowany w relatywnie niewielkiej odległości (od czegoś lub kogoś; od obiektu, o którym się mówi a.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odnaleźć — dk XI, odnaleźćnajdę, odnaleźćnajdziesz, odnaleźćnajdź, odnaleźćlazł, odnaleźćleziony, odnaleźćlazłszy odnajdować ndk IV, odnaleźćduję, odnaleźćdujesz, odnaleźćduj, odnaleźćował, odnaleźćowany, odnajdywać ndk VIIIa, odnaleźćywał, odnaleźćywany… …   Słownik języka polskiego

  • blisko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. bliżej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: w relatywnie niewielkiej odległości; niedaleko (od miejsca zajmowanego przez mówiącego a. piszącego, od miejsca, o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • następny — następnyni «następujący po innym w kolejności czasowej lub przestrzennej; kolejny» Wyjechać następnego dnia po imieninach. Zdać egzamin do następnej klasy. Wysiąść na następnym przystanku …   Słownik języka polskiego

  • odnowić — dk VIa, odnowićwię, odnowićwisz, odnowićnów, odnowićwił, odnowićwiony odnawiać ndk I, odnowićam, odnowićasz, odnowićają, odnowićaj, odnowićał, odnowićany 1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia;… …   Słownik języka polskiego

  • piekło — n III, Ms. piekłopiekle; lm D. piekieł «według niektórych religii: miejsce czasowej lub wiecznej kary, na którą skazane są dusze zmarłych; siedziba złych duchów i dusz potępionych» ◊ Ktoś z piekła rodem «ktoś bardzo zły, trudny do współżycia» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • spójnik — m III, D. a, N. spójnikkiem; lm M. i «wyraz nieodmienny łączący zdania lub ich części w odróżnieniu od przyimków nie rządzący formami przypadków» ∆ Spójnik łączny «spójnik łączący dwa zdania (lub ich części) pozostające względem siebie w związku… …   Słownik języka polskiego

  • tuż — 1. «w bezpośredniej bliskości przestrzennej, sąsiedztwie przestrzennym (często powtórzone)» Tuż obok. Tuż niedaleko. Mieszkać tuż przy parku. Sklep tuż za rogiem. Samolot leciał tuż, tuż nad ziemią. 2. «w bezpośredniej bliskości czasowej (często… …   Słownik języka polskiego

  • wznowić — dk VIa, wznowićwię, wznowićwisz, wznów, wznowićwił, wznowićwiony wznawiać ndk I, wznowićam, wznowićasz, wznowićają, wznowićaj, wznowićał, wznowićany «podjąć coś na nowo po czasowej przerwie; ponowić, przywrócić» Wznowić obrady, dochodzenie,… …   Słownik języka polskiego

  • daleko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dalekoej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: w relatywnie dużej odległości (od miejsca zajmowanego przez mówiącego a. piszącego, od miejsca, o którym się mówi a.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»