-
1 contentarse
* * *VPR1)contentarse con algo: se contenta con cualquier cosa — he's happy with anything
no quedaba vino, y me tuve que contentar con agua — there was no wine left so I had to make do with water
el atleta se tuvo que contentar con un segundo puesto — the athlete had to be content with o had to settle for second place
no se contenta con orientarme, sino que trata de controlarme — he's not content with just giving me guidance, he tries to control me
2) LAm (=reconciliarse)* * *
■contentarse verbo reflexivo
1 (alegrarse) to cheer up
2 (darse por satisfecho) to make do [ con, with], be satisfied [con, with]
' contentarse' also found in these entries:
Spanish:
conformar
- contentar
- satisfacer
English:
content
- contented
* * *vprcontentarse con to make do with, to be satisfied with;no se contenta con nada she's never satisfied with anything;me contentaría con una simple disculpa I'd be happy with a simple apology;me contentaría con quedar entre los tres primeros I'd settle for being among the first three, I'd be happy if I got into the first three;no se contentó con insultarle, además le golpeó not content with insulting him, he hit him* * *v/r be satisfied ( con with)* * *vr: to be satisfied, to be pleased* * *contentarse vb to be happy -
2 contentarse
■contentarse verbo reflexivo
1 (alegrarse) to cheer up
2 (darse por satisfecho) to make do [ con, with], be satisfied [con, with] ' contentarse' also found in these entries: Spanish: conformar - contentar - satisfacer English: content - contented -
3 contentarse
( con)1) довольствоваться, быть довольным••ser de buen (mal) contentarse разг. — быть непритязательным (требовательным, взыскательным) -
4 contentarse
( con)1) довольствоваться, быть довольным2) помириться; пойти на мировую (разг.)••ser de buen (mal) contentarse разг. — быть непритязательным (требовательным, взыскательным)
-
5 contentarse
kɔnten'tarsevsich begnügen, sich zufrieden geben, vorlieb nehmen -
6 contentarse
1. прил.1) общ. удовольствоваться, удовлетвориться (con)2) разг. (довольствоваться) обойти (con), (довольствоваться) пробавляться (con)2. гл.общ. быть довольным, довольствоваться (con) -
7 contentarse
Ам. примиря́ться, мири́ться, восстана́вливать отноше́ния с кем-л. -
8 contentarse
con algo; con que + Subjбыть дово́льным, удовлетворённым, удовлетвори́ться чем -
9 contentarse
• be happy• content oneself• get content -
10 contentarse
• smířit se• udobřit se -
11 contentarse con
v.to be content with.* * *(v.) = content + Reflexivo + withEx. The rest of us can only content ourselves with silly attempts to change, only to default to our old ways.* * *(v.) = content + Reflexivo + withEx: The rest of us can only content ourselves with silly attempts to change, only to default to our old ways.
-
12 contentarse con poco
прил.Испанско-русский универсальный словарь > contentarse con poco
-
13 contentarse con
• be content with -
14 contentarse (con u.c.)
• spokojit se (s čím) -
15 contentarse con poca ganancia
• spokojit se malým výdělkem• spokojit se malým ziskem• vzít zavděk malým výdělkem• vzít zavděk malým ziskem -
16 contentarse con poco
• spokojit se s málem -
17 contentarse con su suerte
• být spokojen se svým osudem• smířit se se svým osudem -
18 Contentarse con cien pesos el que los tiene
Pataka saratakikithawa. Y si no los tiene se quitará el pronombre ja o diremos nataki pataka sara sap'iyrikiwa. Vide: bastar.Vocabulario Spanish-Aymara > Contentarse con cien pesos el que los tiene
-
19 Contentarse con su mujer, en andar con otras
Marmija pitaki saranaqaskaña.Vocabulario Spanish-Aymara > Contentarse con su mujer, en andar con otras
-
20 Contentarse con un pan que comió a la cena
Mä t'ant'a pitaki ikiskaja.Vocabulario Spanish-Aymara > Contentarse con un pan que comió a la cena
См. также в других словарях:
abastar — (de «a 2» y «bastar2») 1 (ant.) tr. *Bastar. 2 *Abastecer. 3 (ant.) prnl. *Satisfacerse o contentarse. * * * abastar. (De bastar1). tr. abastecer. U. t. c. prnl. || 2 … Enciclopedia Universal
Historia precolombina de Costa Rica — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español
conformar — (Del lat. conformare, dar forma, adaptar.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Tener o dejar contenta a una persona con pocacosa: ■ se conforma con poco; la conformó con cuatro caricias y un puñado de caramelos. ► verbo transitivo/ intransitivo/… … Enciclopedia Universal
contentar — ► verbo transitivo 1 Alegrar, dar satisfacción a alguien en sus gustos, deseos o aficiones: ■ contentó a sus sobrinas con cuatro golosinas. SINÓNIMO complacer ► verbo pronominal 2 Conformarse, no pedir o no desear más de lo estrictamente… … Enciclopedia Universal
contento — (Del lat. contentus, contenido < cum, con + tenere, tener, aguantar.) ► adjetivo 1 Que está alegre o satisfecho: ■ el abuelo se puso muy contento al verse rodeado de hijos y nietos. SINÓNIMO [complacido] jubiloso radiante ANTÓNIMO [afligido]… … Enciclopedia Universal
resentirse — pronominal sentirse, escocerse, picarse*, agraviarse*, ofenderse. ≠ fortalecerse, contentarse. * * * Sinónimos: ■ debilitarse, dolerse, decaer, flaquear, desmejorarse, consumirse Antónimos: ■ fortalecerse, mejorarse Sinónimos: ■ disgustarse,… … Diccionario de sinónimos y antónimos
contentar — {{#}}{{LM C10156}}{{〓}} {{ConjC10156}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynC10398}} {{[}}contentar{{]}} ‹con·ten·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Dar alegría o satisfacer los gustos o las aspiraciones: • Para contentar al niño lo llevé al cine.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
contentar — contentar1 (Del lat. contentāre). 1. tr. Satisfacer el gusto o las aspiraciones de alguien, darle contento. 2. Com. endosar1. 3. prnl. Darse por contento, quedar contento. 4. Dicho de quienes estaban disgustados: reconciliarse. contentar2 … Diccionario de la lengua española
Alí Jamenei — 2.do Líder Supremo de Irán … Wikipedia Español
Analistas — Saltar a navegación, búsqueda Se llama analistas (del latín annus, ‘año’, y de ahí annales, ‘anales’) a un tipo de escritores de la historia romana, cuyo periodo de actividad literatura fue desde la Segunda Guerra Púnica hasta la época de Sila.… … Wikipedia Español
Anton Drexler — Saltar a navegación, búsqueda Anton Drexler (Munich 13 de junio de 1884 24 de febrero de 1942), cerrajero y político de Múnich. Rechazado por cuestiones de salud del servicio militar durante la Primera Guerra Mundial, Drexler se unió al Partido… … Wikipedia Español