-
1 consentir
consentir -
2 consentir
con.sen.tir[kõsẽt‘ir] vt consentir, admettre.* * *[kõsẽn`ti(x)]Verbo transitivo consentir* * *verbo( permitir) consentir -
3 consentir
vt. KONSINTI (Albanais, Annecy, Thônes, Villards-Thônes), konsantre, konsanti (Saxel.002), C.1.A1) consentir, être consentant: étre consentir konsintê (001) / konsantsan (002) vi..A2) consentir, donner son consentement: balyî son consentir konsintmê (001) / konsantman (002) vti..--C.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- Ind. prés.: d'konsinto, t'konsin, é konsin, no konsintin, vo konsintî, é konsinton (001). - Ind. imp.: d'konsintivou, t'konsintivâ, é konsintive (001). - Ind. fut.: d'konsintrai (001). - Cond. prés.: d'konsintri (001). - Subj. prés.: (que je) konsintézo (001). - Subj. imp.: (que je) konsintissou (001). - Ip.: konsin, konsintin, konsintî (001). - Ppr.: konsintêê (001), konsantsan (002). - Pp.: konsinti, -yà, -yè (001).------------------------------------------------------------------------------------------------------- -
4 asantiñ
consentir -
5 billigen
consentir -
6 einwilligen
consentir -
7 zustimmen
consentir -
8 unamoq
consentir -
9 авансировать
consentir une avance, consentir un prêtРусско-французский финансово-экономическому словарь > авансировать
-
10 давать ссуду безвозвратно
consentir un prêt non remboursable | prêter à fonds perdus ( когда заимодавец мирится с безвозвратностью ссуды)Русско-французский словарь бизнесмена > давать ссуду безвозвратно
-
11 أذن ل
consentir; consentante; consentant; autoriser -
12 ارتضى
consentir; consentante; consentant; acquiescer; accepter -
13 قابل ب
consentir; consentante; consentant -
14 züasàga
consentir, donner son assentiment. -
15 concur, to
consentir à, donner son assentiment à -
16 give, security, against, to
consentir des sûretés surEnglish-French legislative terms > give, security, against, to
-
17 lend, money, to, to
consentir un prêt à -
18 loan, on, the, security, of, to
consentir des prêts garantis parEnglish-French legislative terms > loan, on, the, security, of, to
-
19 make, a, loan, to
consentir un prêt -
20 unnamoq
consentir; commencer, procéder de
См. также в других словарях:
consentir — [ kɔ̃sɑ̃tir ] v. tr. <conjug. : 16> • X e; lat. consentire I ♦ 1 ♦ V. tr. ind. CONSENTIR À : accepter qu une chose se fasse, ne pas l empêcher. ⇒ accéder, acquiescer, approuver, se prêter, souscrire. Les parents ont consenti au mariage. ⇒… … Encyclopédie Universelle
consentir — à aucun, Assentire, siue assentiri, Astipulari alicui, Consentire. Se rendre et consentir à aucun, Manus alicui dare. Il consent à tout par flaterie, Assentatur omnia. Consentir en la forme de la commission qui estoit baillée par le preteur pour… … Thresor de la langue françoyse
consentir — CONSENTIR. v. n. Acquiescer à quelque chose, adhérer à la volonté de quelqu un, trouver bon, vouloir bien. Les parens ont consenti à ce mariage. Pour moi, je n y puis consentir. Je n y consentirai jamais. Je consens à tout ce que vous voulez. Je… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
consentir — Se conjuga como: sentir Infinitivo: Gerundio: Participio: consentir consintiendo consentido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. consiento consientes consiente… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
consentir — 1. Verbo irregular: se conjuga como sentir (→ apéndice 1, n.º 53). 2. Cuando significa ‘permitir’, se construye normalmente como transitivo: «¿Se imagina que, a mí, pudiera tratarme nadie con esos modales? Jamás lo consentiría» (Nieva Baile [Esp … Diccionario panhispánico de dudas
consentir — em consentiu em falar lhe. consentir que consentiu que saíssem … Dicionario dos verbos portugueses
consentir — Consentir. v. n. Acquiescer à quelque chose. adherer à la volonté de quelqu un, vouloir bien trouver bon. Les parents ont consenti à ce mariage. pour moy. je n y puis consentir. je n y consentiray jamais. je consens à tout ce que vous voulez. je… … Dictionnaire de l'Académie française
consentir — Dar la aprobación, el asentimiento o el permiso. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
consentir — v. tr. 1. Dar licença. 2. Permitir. 3. Tolerar. 4. Admitir. • v. intr. 5. Dar consentimento. 6. Concordar. 7. Anuir … Dicionário da Língua Portuguesa
consentir — verbo transitivo,intr. 1. Permitir (una persona) [una cosa]: Mis padres consienten que el vecino tenga la música alta hasta la hora que quiera. Consiente en la venta del apartamento. Este árbitro consiente muchas entradas sucias. No consiento que … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
consentir — (Del lat. consentīre). 1. tr. Permitir algo o condescender en que se haga. U. t. c. intr.) 2. creer (ǁ tener por cierto algo). 3. Mimar a los hijos, ser muy indulgente con los niños o con los inferiores. 4. Der. Otorgar, obligarse. 5. p. us.… … Diccionario de la lengua española