(ciasto)

См. также в других словарях:

• ciasto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. cieście {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} półprodukt do wypieków w postaci gęstej masy z mąki wymieszanej (w zależności od przeznaczenia) z wodą, mlekiem, śmietaną, jajami,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciasto — n III, Ms. cieście; lm D. ciast 1. «gęsta masa powstała ze zmieszania mąki z wodą lub mlekiem, często z dodaniem drożdży, jaj, tłuszczu lub innych składników i przypraw» Ciasto na chleb, na bułki, na kluski, na placki. Rozczynić, rozrobić,… …   Słownik języka polskiego

• ciasto półkruche — {{/stl 13}}{{stl 7}} ciasto sporządzane według takiej receptury jak ciasto kruche, ale z mniejszą ilością tłuszczu {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kruche ciasto — {{/stl 13}}{{stl 7}} rodzaj ciast i innych wypieków cukierniczych, zawierających dużo tłuszczu, o delikatnej budowie, łatwo kruszących się, np. kruche babeczki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upiec, zjeść kruche ciasto. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lane ciasto — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co lane kluski: Zrobić lane ciasto do rosołu. Pomidorowa z lanym ciastem. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• półfrancuski — ∆ Ciasto półfrancuskie «rodzaj kruchego ciasta przypominającego konsystencją ciasto francuskie» ∆ Kluski półfrancuskie «kluski z rzadkiego ciasta z proszkiem spulchniającym, kładzione łyżką na wrzątek» …   Słownik języka polskiego

• półkruchy — ∆ Ciasto półkruche «ciasto podobne do kruchego, ale zawierające znacznie mniej tłuszczu» …   Słownik języka polskiego

• piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …   Słownik języka polskiego

• rozczynić — dk VIa, rozczynićnię, rozczynićnisz, rozczynićczyń, rozczynićnił, rozczynićniony rozczyniać ndk I, rozczynićam, rozczynićasz, rozczynićają, rozczynićaj, rozczynićał, rozczynićany «przygotować rozczyn, rozrobić ciasto; zmieszać mąkę z wodą lub z… …   Słownik języka polskiego

• rozmiesić — dk VIa, rozmiesićmieszę, rozmiesićmiesisz, rozmiesićmieś, rozmiesićsił, rozmiesićmieszony «miesząc rozrobić ciasto lub masę przypominającą ciasto; rozgniatając urobić, rozczynić» Rozmiesić ciasto w dzieży. Rozmiesić cement, wapno …   Słownik języka polskiego

• Polnische Küche — Święcone; Speisensegnung – Teil des Osterfrühstücks Zupa ogórkowa – polnische Gurkensuppe Die polnis …   Deutsch Wikipedia