-
121 πολυ-μέδιμνος
πολυ-μέδιμνος, von vielen Medimnen, Callim. Cer. 2, in poet. Form πουλυμ.
-
122 πολυ-άρητος
πολυ-άρητος, viel gewünscht, sehr erwünscht, Od. 6, 280. 19, 404 h. Cer. 220. Vgl. πολυάρατος.
-
123 πολυ-ώνυμος
πολυ-ώνυμος, vielnamig, unter vielen Namen verehrt, Beiwort der Götter; H. h. Cer. 18. 32 (Bacchus, Soph. Ant. 1102; Artemis, Ar. Thesm. 320); vgl. Callim. Ap. 70 Dian. 7; Theocr. 15, 109; Ἶσις, Ep. (Ann. 281); κούρα, von der Jungfrau Maria, En. ad. 707 ( Ann. 384); auch in Prosa, Plat. Phaedr. 283 a; sehr berühmt, H. h. Apoll. 82; ὕδωρ, Hes. Th. 785; Θεία, Pind. I. 4, 1; ἄντρον, P. 1, 17.
-
124 πολύ-θεστος
πολύ-θεστος, viel od. sehr gewünscht, Callim. Cer. 48.
-
125 πολύλ-λιστος
πολύλ-λιστος, viel angefleht, sehr gebeten; Od. 5, 445; auch νηός, ein Tempel, in welchem die Gottheit viel angerufen wird, H. h. Apoll. 347 Cer. 28; – übh. erfleht, erwünscht, Sp., die es auch dreier Endgn brauchen, Orph. H. 34, 2. – Adv., Schol. Od. 5, 445.
-
126 πάλλω
πάλλω (verwandt mit βάλλ), aor. ἔπηλα, ep. auch aor. II. πεπαλών (s. ἀναπάλλω), u. in syncopirter Form πάλτο, Il. 15, 645 (vgl. die compp. u. ἐπᾶλτο unter ἐφάλλομαι); – 1) schwingen; Hom. bes. von Waffen, δοῦρε Il. 3, 19, ἔγχος, αἰχμήν u. ä.; σάκος Hes. Sc. 321; λίϑον, schleudern, Il. 5, 304; ἄκοντα, Pind. N. 3, 43; δόρυ, λόγχην, Eur. Rhes. 374 I. T. 824 u. oft; übh. leicht und schnell mit den Händen bewegen, so von Hektor, der seinen Sohn emporhebt, πῆλε χερσίν, Il. 6, 474; νὺξ ὄχημ' ἔπαλλεν, Eur. Ion 1151; κεραυνόν, Ar. Av. 1714; Plat. Crat. 407 a erkl. τὸ αὑτὸν ἤ τι ἄλλο μετεωρίζειν πάλλειν τε καὶ πάλλεσϑαι καλοῦμεν. – Med. sich schwingen, sich lebhaft, schnell bewegen; ἐν ἄντυγι πάλτο, Il. 15, 645, er prallte heftig an den Rand an; στήϑεσι πάλλεται ἦτορ ἀνὰ στόμα, das Herz schlägt oder springt vor Furcht, 22, 452; παλλομένη κραδίην, ib. 461; bes. vor Furcht, δείματι πάλλεσϑαι, H. h. Cer. 294, wie or. Her. 7, 140; χλωρῷ δείματι ϑυμὸν πάλλοντο, sie wurden geschüttelt, bebten vor Furcht, Aesch. Suppl. 562, vgl. 766; πέπαλται δ' αὖτέ μοι φίλον κέαρ, Ch. 404, vgl. 517; γόνυ πάλλεται γερόντων, schlottert, Ar. Ran. 345; χαρὰν φλεγμονῆς δίκην παλλομένην, Plat. Ax. 368 c; Sp., μόλις ἐπαύετο παλλόμενος καὶ τρέμων ἐπὶ πολλῶν ἀγώνων, Plut. Cic. 35. – Vom Zappeln der Fische, Her. 1, 141; mit ἀσπαίρω verbunden, 9, 120. – In besonderer Vrbdg κλήρους πάλλειν ἐν κυνέῃ, die Loose im Helme schütteln, bis daß eins herausfliegt, dessen Besitzer dann das Loos trifft, Il. 3, 316 Od. 10, 206; u. so allein πάλλειν, die Loose schwingen, loofen, Il. 3, 324. 7, 181. 23, 353; κλήροις ἔπηλαν αὐτούς, sie ordneten sie nach den geschwungenen Loosen, Soph. El. 710. – Med. od. pass., ἔλαχον πολιὴν ἅλα παλλομένων, Il. 15, 191, als geloos't ward, wo man am einfachsten κλήρων ergänzt, als die Loose geschüttelt wurden; vgl. Her. 3, 128. – 2) intr. πάλλω, wie das med. schwingen, sich heftig bewegen, zittern, beben; ἵν' ὁ φίλαυλος πάλλε δελφίς, Eur. El. 435; von Pferden, 477; von Tanzenden, Ar. Lys. 1304; vgl. Soph. O. R. 153.
-
127 πίλναμαι
πίλναμαι ( πέλας, vgl. pello), sich nähern, mit dem Nebenbegriffe der Schnelligkeit, ἅρματα χϑονὶ πίλνατο, Il. 23, 368, die Wagen näherten sich im Dahinfahren dem Erdboden; δόμοισιν πιλνᾷ, du näherst dich umhereilend den Häusern, h. Cer. 115; auch ἐπ' οὔδεϊ πίλναται, Il. 19, 93; u. ohne Casus, γαῖα καὶ οὐρανὸς πίλνατο, Himmel und Erde fuhren gegen einander, Hes. Th. 703; auch das act. πιλνάω, Βορέας δρῠς πιλνᾷ χϑονί, er nähert die Eichen dem Boden, stürzt sie hin, O. 512; einzeln bei sp. D., ἡ δ' οὔποτε πίλναται οὔδει, Ap. Rh 4, 952. – Aber Il. 22, 402 ist die von Wolf aufgenommene Lesart χαῖται πίλναντο entweder mit den alten Erkl. »die Haare näherten sich dem Staube, wallten in den Staub hinab« zu erklären, nicht allgemein: die Haare schwangen sich od. flatterten im Sturm, od. mit Spitzner u. Bekker die alte v. l. πίτναντο für ἐπετάννυντο aufzunehmen; denn das von Damm vertheidigte ἀμφὶ δὲ χαῖται πίμπλαντο, freilich auch alte v. l., bedarf der Ergänzung κονισσάλου, sie füllten sich mit Staub an.
-
128 σπέρμα
σπέρμα, τό, das Gesäete, der Saame, u. übh. der Keim, Alles, worous Etwas erwächst od. entsteht, πυρός Od. 5, 490; – gew. vom Pflanzensaamen, die Saat, Aussaat; H. h. Cer. 308. 354; Hes. O. 448; Her. 3, 97; τὰ σπέρματα, Sämereien, Hes. O. 473; σπέρμα πάσης ἐξαπόλλυται χϑονός, Aesch. Ag. 514, u. öfter; Eur. Or. 552 u. sonst, wie in Prosa, παντὸς σπέρματος πέρι ἢ φυτοῠ Plat. Rep. VI, 491 d, Soph. 265 c; φλογός, Pind. Ol. 7, 48; ὄλβου, P. 4, 255; – auch thierischer Saamen, u. = Sohn, Abkömmling, Sprößling, N. 10, 81, vgl. 17; oft bei Tragg.: μὴ 'ξαλείψῃς σπέρμα Πελοπιδῶν τόδε, Aesch. Ch. 496; Μεγαρεὺς Κρέοντος σπέρμα, Spt. 456; Prom. 707; ὦ σπέρμ' Ἀχιλλέως, Soph. Phil. 364, u. öfter; auch im plur., πρὸς τῶν ἐμαυτοῠ σπερμάτων, O. C. 606; aber τοὐμὸν δ' ἐγὼ κεἰ σμικρόν ἐστιν, σπέρμ' ἰδεῖν βουλήσομαι, O. R. 1077, ist = von wem ich entsprossen, meinen Vater, Schol. γένος; Eur. τὸ Σισύφειον σπέρμα, I. A. 524; πᾶν τὸ ϑῆλυ σπέρμα Καδμείων, Bacch. 35; so auch Thuc. 5, 16, wo der Ausdruck aus einem Orakel entnommen ist; auch bei Plat., ἄνϑρωποί τε καὶ ἀνϑρώπων σπέρμασι νομοϑετοῠμεν, Plat. Legg. IX, 853 c; vgl. Xen. Mem. 4, 4, 23. – Uebh. Ursache, Veranlassung wozu, ὁ τὸ σπέρμα παρασχὼν οὗτος ἦν, Dem. 18, 159; λογικοῠ, S. Emp. adv. nhys. 1, 101.
См. также в других словарях:
CER-22 — CER (Serbian: Цифарски Електронски Рачунар Digital Electronic Computer ) model 22 was a transistor based computer developed by Mihajlo Pupin Institute (Serbia) in 1967. It was originally intended for banking applications and was used for data… … Wikipedia
CER-10 — CER (Serbian: Цифарски Електронски Рачунар Digital Electronic Computer ) model 10 was a vacuum tube and transistor based computer developed by Mihajlo Pupin Institute (Serbia) in 1960 (4),(5)] . This was the first computer ever… … Wikipedia
CER-12 — CER (Serbian: Цифарски Електронски Рачунар Digital Electronic Computer ) model 12 was an third generation digital computer developed by Mihajlo Pupin Institute (Serbia) in 1971 and intended for business and statistical data processing . However,… … Wikipedia
čer — čer̃ interj., čer 1. džer (žvangėjimui, tarškėjimui nusakyti): Kai mečiau akmenį į geležis, tik čer čer! Gs. Ižas užsidėjęs ant ledo, tai, kai eini, čer̃ čer̃ čirkši Kp. 2. čir, čar (skardžiam paukščio ar žvėrelio riktelėjimui nusakyti):… … Dictionary of the Lithuanian Language
Cer — or CER may refer to: Cer (mountain), a mountain in Serbia Cer (goddess), Greek goddess of violent death, one of the Protogenoi Canonical Encoding Rules, a set of ASN.1 encoding rules for formatting data in binary Centre for European Reform… … Wikipedia
CER — steht für: Cer, ein chemisches Element Cer (Gebirge), ein Gebirge in Serbien Schlacht von Cer, eine Schlacht im 1. Weltkrieg CER steht für: Certified Emission Reduction (zertifizierte Emissionsreduktion), offizielle Bezeichnung von… … Deutsch Wikipedia
cér- — ⇒CÉR(É) , CÉR(I) , CÉR(O) , (CÉR , CÉRÉ , CÉRI , CÉRO ), préf. Élément préf. tiré du gr. ou du lat. cera « cire » et servant à former des mots savants. I. Substantifs A. [La voyelle de liaison est o (mots formés à partir du gr. )]. 1. BOTANIQUE … Encyclopédie Universelle
Cer [2] — Cer. Wird jetzt hauptsächlich verwendet als Zusatz zu Auerglühkörpermasse und zu der auch Auermetall genannten Legierung Cereisen, aus 70 Gewichtsteilen Cer und 30 Gewichtsteilen Eisen, die für Taschenfeuerzeuge gebraucht wird (s. Geleucht … Lexikon der gesamten Technik
cer — cȅr m <N mn ovi, zb. cȇrje> DEFINICIJA bot. drvo Quercus cerris; cerovac, crni hrast ONOMASTIKA Céronja m. os. ime (narodno), zast.; hip.: Cére, Céro pr. (od imena ili češće etnici): Ceránac (Slavonija), Ceránčević (Vinkovci), Cèranić (180 … Hrvatski jezični portal
cer — cer·am·byc·i·dae; cer·a·mog·ra·phy; cer·as; … English syllables
cer — cer̃ interj. čer, čir (karaliuko balsui nusakyti): Cek cek cek, cer! – prabilo iš po lūžusio medžio karaliukas Mš … Dictionary of the Lithuanian Language