-
1 brunir
brunir [bʀyniʀ]➭ TABLE 2 intransitive verb[personne, peau] to get a tan* * *bʀyniʀ
1.
verbe transitif ( bronzer) [soleil] to tan
2.
verbe intransitif1) [personne, peau] to tan; [cheveux] to get darker2) Culinaire to brownfaire brunir — to brown [sauce, beurre]
* * *bʀyniʀ vi1) (= bronzer) [peau] to go brown, [personne] to get a tan2) CUISINE, [aliments] to brown* * *brunir verb table: finirA vtr1 ( bronzer) [soleil, rayon] to tan [personne, peau];2 Tech to burnish.B vi1 [personne, peau] to tan; [cheveux] to get darker;[brynir] verbe intransitif[sucre] to darken————————[brynir] verbe transitif1. [hâler] to tan -
2 brunir
-
3 bruñir
bruñir ( conjugate bruñir) verbo transitivo to polish
bruñir verbo transitivo to polish ' bruñir' also found in these entries: English: burnish -
4 brunir
-
5 brunir
-
6 brunir
brunir [bruunier]II 〈 overgankelijk werkwoord〉1 bruin maken ⇒ bruin verven, bruinenv1) donker/bruin worden2) bruinen3) polijsten -
7 brunir
-
8 bruñir
v.to burnish, to polish, to luster, to give luster to.* * *1 to burnish, polish* * *1. VT1) (=sacar brillo a) [+ metal, mármol] to polish, burnish2) (=maquillar) to make up ( with cosmetics)3) CAm (=molestar) to pester2.See:* * ** * *= burnish, buff, buff up.Ex. Any mistakes could be scraped or burnished away, and the plate hammered flat again for re-engraving; the same method was used for emendation = Cualquier error se podía eliminar raspándolo o puliéndolo y la plancha de impresión se alisaba de nuevo a martillazos para su regrabado; se usaba el mismo método para la corrección.Ex. This is a naturally-occurring abrasive traditionally employed in buffing metal.Ex. Let it dry for 15 minutes then buff it up with a soft brush or a soft rag.* * ** * *= burnish, buff, buff up.Ex: Any mistakes could be scraped or burnished away, and the plate hammered flat again for re-engraving; the same method was used for emendation = Cualquier error se podía eliminar raspándolo o puliéndolo y la plancha de impresión se alisaba de nuevo a martillazos para su regrabado; se usaba el mismo método para la corrección.
Ex: This is a naturally-occurring abrasive traditionally employed in buffing metal.Ex: Let it dry for 15 minutes then buff it up with a soft brush or a soft rag.* * *bruñir [I9 ]vt‹piedra› to polish; ‹metal› to polish, burnish* * *
bruñir ( conjugate bruñir) verbo transitivo
to polish
bruñir verbo transitivo to polish
' bruñir' also found in these entries:
English:
burnish
* * *bruñir vt[piedra, metal] to polish* * *v/t1 burnish, polish2 C.Am. fam ( molestar) annoy* * *bruñir {38} vt: to burnish, to polish (metals) -
9 brunir
vt.1. кра́сить/вы=, о=, по= в тёмный цвет;brunir une boiserie — кра́сить дере́вянную пане́ль в тёмный <в кори́чневый> цвет 3. (teint, peau) покрыва́ть/покры́ть ◄-кро́ю, -'ет► зага́ром; ∑ загора́ть/загоре́ть ◄-рю, -ит►;brunir ses cheveux — кра́сить во́лосы в тёмный <в кашта́новый> цвет;
le soleil brunit la peau — со́лнце покрыва́ет ко́жу зага́ром, ∑ на со́лнце ко́жа загора́ет
■ vi. (hâler) загора́ть;elle a beaucoup bruni cet été — э́тим ле́том она́ о́чень загоре́ла
■ vpr.- se brunir
- bruni -
10 brunir
bʀyniʀv1) ( rendre brun) bräunenLe soleil brunit la peau. — Die Sonne bräunt die Haut.
2) ( devenir brun) braun werdenIl a bruni à la mer. — Er ist am Meer braun geworden.
Ses cheveux brunissent avec l'âge. — Seine Haare werden im Alter brauner.
brunirbrunir [bʀyniʀ] <8>braun werden; cheveux dunkler werdenbräunen, dunkel beizen boiserie -
11 bruñir
bru'ɲirv irrverbo transitivobruñirbruñir [bru'28D7FBEFɲ28D7FBEFir] <3. pretérito indefinido bruñó>num1num (sacar brillo) polierennum2num (figurativo: familiar: maquillar) schminken -
12 brunir
1. vt2) полировать ( металл); воронить ( сталь)2. vi1) смуглеть; загорать2) темнеть, становиться коричневым -
13 brunir
vt1) полировать; лощить; чистить до блеска; шлифовать3) гладить, разглаживать4) прн совершенствовать (стиль и т. п.) -
14 bruñir
v. brunir -
15 brunir
-
16 brunir
v. (de brun) I. v.tr. 1. придавам мургав, тъмен цвят; 2. техн. лъскам, полирам (метали); II. v.intr. почернявам, потъмнявам (от слънцето); brunir а la mer почернявам на морето. Ќ Ant. matir; éclaircir. -
17 brunir
I vt.1. qoraytirmoq, qora rangga bo‘yamoq2. yaltiratmoq (metall haqida)II vi.1. qoracha tus olmoq; brunir au soleil quyoshda qoraymoq2. qoraytirib ko‘rsatmoq. -
18 bruñir
непр. vt3) разг. подкрашивать, подмазывать ( лицо) -
19 brunir
-
20 brunir
burnish, toDictionnaire d'ingénierie, d'architecture et de construction > brunir
См. также в других словарях:
brunir — [ brynir ] v. <conjug. : 2> • 1080; de brun 1 ♦ V. tr. Procéder au brunissage de (un métal, une pièce mécanique). Brunir de l acier. ♢ (XIIIe) Rendre brun; teindre en brun. Le soleil brunit la peau. ⇒ bronzer, hâler. Brunir une boiserie au… … Encyclopédie Universelle
brunir — BRUNIR. v. a. Rendre de couleur brune. Faire brunir un carrosse. f♛/b] Il signifie aussi à l actif, Polir, lisser. Brunir de l or. Brunir de l argent. On dit aussi, Brunir de l acier, pour dire, Lui donner une certaine préparation qui le rend… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
brunir — c est faire Brun, rendre obscur, Comme le temps se brunist, Aer obscuratur, obtenebratur. Brunir aussi et esclarcir et polir, Selon ce on dit brunir la vaisselle d argent, Polire. Et le Cerf brunist sa teste, quand il l esclarcit et polit, és… … Thresor de la langue françoyse
bruñir — Se conjuga como: mullir Infinitivo: Gerundio: Participio: bruñir bruñendo bruñido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. bruño bruñes bruñe bruñimos bruñís bruñen … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
bruñir — verbo transitivo 1. Dar (una persona) brillo a [una cosa]: Le gusta bruñir los metales y los pisos de mármol … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
brunir — v. tr. 1. Polir com lustro. 2. Engomar de polimento … Dicionário da Língua Portuguesa
bruñir — (Del germ. *brunjan, brūn, moreno). 1. tr. Sacar lustre o brillo a un metal, una piedra, etc. 2. Hond. y Nic. Molestar, fastidiar. 3. coloq. p. us. Maquillar el rostro con varios ingredientes. ¶ MORF. conjug. c. mullir … Diccionario de la lengua española
brunir — (bru nir) v. a. 1° Rendre brun. • Mais déjà l ombre plus épaisse Tombe et brunit les vastes mers, LAMART. Méd. I, 21. Peindre en brun. Faire brunir une voiture. Brunir de l acier, signifie quelquefois faire subir à l acier une… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
BRUNIR — v. a. Rendre de couleur brune, peindre en brun. Le soleil lui a bruni le teint. Faire brunir une voiture. Il signifie aussi, Polir, rendre brillant par le poli. Brunir de l or, de l argent. Brunir la tranche d un livre. Brunir de l acier,… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
BRUNIR — v. tr. Rendre brun. Le soleil lui a bruni le teint. Brunir de l’acier signifie Donner à l’acier une certaine préparation qui le rend plus brun. Il signifie aussi Polir, rendre brillant par le poli. Brunir de l’or, de l’argent. Brunir la tranche… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
brunir — I. Brunir. v. a. Rendre de couleur brune. Il a fait brunir son carrosse. Il signifie aussi, Polir, lisser. Brunir de l or. brunir de l argent. II. Brunir. v. n. Devenir de couleur brune. Les cheveux de cet enfant estoient blonds, mais ils… … Dictionnaire de l'Académie française