Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

(brisé

  • 1 brisé,

    e adj. (de briser) 1. счупен, разбит; 2. мат. начупен; ligne brisé,e начупена линия; 3. прен. сломен, разбит. Ќ pâte brisé,e неразточено тесто.

    Dictionnaire français-bulgare > brisé,

  • 2 brise

    f. (mot probabl. frison) 1. бриз (тих, прохладен морски вятър); 2. лек вятър, ветрец.

    Dictionnaire français-bulgare > brise

  • 3 brise-glace

    m. (de briser et glace) (pl. brise-glaces) 1. ледоразбивач; 2. заострена част на колоната на мост, служеща за разбиване на ледовете; 3. заострен ръб на носа на кораб за разбиване на ледове.

    Dictionnaire français-bulgare > brise-glace

  • 4 brise-jet

    m. (de briser et jet) (pl. brise-jets) накрайник на воден кран ( за насочване на струята и избягване на пръскането).

    Dictionnaire français-bulgare > brise-jet

  • 5 brise-vent

    m. (de briser et vent) (pl. brise-vents) заслон (за предпазване растенията от вятъра); лесозащитен пояс.

    Dictionnaire français-bulgare > brise-vent

  • 6 brise-bise

    m.inv. (de briser et bise) малко перденце, което покрива долната част на прозорец.

    Dictionnaire français-bulgare > brise-bise

  • 7 brise-fer

    m.inv. (de briser et fer) разг. извънредно силен човек.

    Dictionnaire français-bulgare > brise-fer

  • 8 brise-lames

    m. inv. (de briser et lame) вълнолом.

    Dictionnaire français-bulgare > brise-lames

  • 9 brise-mottes

    m. (de briser et motte) валяк ( за трошене на буци земя).

    Dictionnaire français-bulgare > brise-mottes

  • 10 brise-soleil

    m. inv. (de briser et soleil) устройство за предпазване от слънцето ( на фасада).

    Dictionnaire français-bulgare > brise-soleil

  • 11 brise-tout

    m. inv. (de briser et tout) разг. несръчен човек (който чупи, разваля всичко).

    Dictionnaire français-bulgare > brise-tout

  • 12 pare-brise

    m.inv. (de parer2 et brise) предно стъкло на кабина (на автомобил, самолет, локомотив и др.).

    Dictionnaire français-bulgare > pare-brise

  • 13 briser

    v. (lat. pop. °brisiare, o. i., p.-к. mot gaul.) I. v.tr. 1. лит. чупя, счупвам, троша, разтрошавам; briser des pierres троша камъни; 2. разбивам; 3. техн. влача; briser de la laine влача вълна; 4. прен. съсипвам, разбивам, сломявам, смазвам, омаломощавам, съкрушавам; briser la révolte смазвам бунта; briser qqn. омаломощавам някого; brisé de fatigue смазан от умора; briser le cњur de qqn. разбивам сърцето на някого; 5. премахвам, унищожавам; briser un monopole премахвам монопол; briser la volonté de qqn. пречупвам волята на някого; 6. прекъсвам, прекратявам; briser un entretien прекъсвам разговор; briser le silence нарушявам мълчанието; briser la monotonie разчупвам монотонността, еднообразието; briser une correspondance прекратявам кореспонденция; II. v.intr. 1. разбивам се (за морски вълни в брега); 2. лов. отбелязвам пътя на дивеч с пречупени клонки; se briser строшавам се (си), счупвам се (си); разбивам се (за морски вълни в брега); les vagues se brisent contre les roches вълните се разбиват в скалите; пречупвам се. Ќ briser ses fers (ses chaînes) разбивам веригите, освобождавам се; brisons là! ост. стига толкова! да престанем да спорим! briser des chaussures neuves разтъпквам нови обувки.

    Dictionnaire français-bulgare > briser

  • 14 brousse2

    f. (a. prov. broce, du frq. °brukja "ce qui est brisé") диал. вид провансалско сирене.

    Dictionnaire français-bulgare > brousse2

  • 15 carabiné,

    e adj. (de carabine) разг. много силен, буен; fièvre carabiné,e силна треска; brise carabiné,e мор. внезапен силен вятър. Ќ Ant. doux, faible.

    Dictionnaire français-bulgare > carabiné,

  • 16 droit2,

    e adj. (lat. directus) 1. прав; se tenir droit2, стоя прав; 2. отвесен; 3. десен; 4. изправен; 5. прен. справедлив, честен; откровен, искрен; здрав, праволинеен; 6. adv. право; честно, почтено. Ќ Ant. arqué, brisé; courbé, voûté; détourné, indirect; couché, penché, horizontal; déloyal, faux, hypocrite; anormal, arbitraire, bizarre; illogique, insensé.

    Dictionnaire français-bulgare > droit2,

  • 17 matinal,

    e, aux adj. (de matin) 1. утринен; brise matinal,e утринен прохладен вятър; 2. ранобуден; а une heure matinal, рано сутрин. Ќ Ant. vespéral.

    Dictionnaire français-bulgare > matinal,

  • 18 moule1

    m. (du lat. modulus) 1. излята форма, калъп, образец; 2. печ. матрица. Ќ être fait au moule1 добре сложен, изваян; moule1 а gaufres ругатня, обида; être coulé (jeté) dans le même moule1 много си приличат; le moule1 (en) est cassé (brisé) загубен е много ценен човек, незаменим в рода си.

    Dictionnaire français-bulgare > moule1

  • 19 orage

    m. (de l'a. fr. ore "brise"; lat. aura) 1. буря, стихия; pluie, vent d'orage бурен дъжд, вятър; 2. прен. вълнение, буря; силно душевно вълнение, беда, нещастие; orage magnétique магнитна буря; il y a de l'orage dans l'atmosphère нажежена обстановка ( преди скандал).

    Dictionnaire français-bulgare > orage

  • 20 orfraie

    f. (lat. ossifraga "qui brise les os") морски орел, Ossifraga. Ќ pousser des cris d'orfraie вия, крещя.

    Dictionnaire français-bulgare > orfraie

См. также в других словарях:

  • brisé — brisé …   Dictionnaire des rimes

  • brise — [ briz ] n. f. • 1540; mot probablt frison ♦ Vent peu violent. « La brise longue et égale courait à travers les arbres avec un murmure de rivière » (Colette). Brise tiède, parfumée. La brise fraîchit, mollit. Brise de mer, de terre, soufflant de… …   Encyclopédie Universelle

  • brisé — brise [ briz ] n. f. • 1540; mot probablt frison ♦ Vent peu violent. « La brise longue et égale courait à travers les arbres avec un murmure de rivière » (Colette). Brise tiède, parfumée. La brise fraîchit, mollit. Brise de mer, de terre,… …   Encyclopédie Universelle

  • brise — 1. (bri z ) s. f. 1°   Terme de marine. Nom générique qu on donne au vent quand il n est pas très violent. Brise de terre, brise soufflant de la terre ; brise de mer ou du large, brise soufflant de la mer. Brise carabinée, vent qui souffle avec… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • brisé — brisé, ée (bri zé, zée) part. passé. 1°   Rompu. Navire brisé par la tempête. Les idoles brisées par les chrétiens. Une branche brisée.    Fig. C est une existence brisée, se dit de la vie d un homme qui, par la perte de personnes chères ou d une …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Brise — Sf leichter Wind erw. fach. (18. Jh.) Nicht etymologisierbar. In die Seemannssprache entlehnt aus einem Wort, das in mehreren germanischen und romanischen Sprachen verbreitet, aber unklarer Herkunft ist: ne. breeze, nfrz. brise, span. brisa usw.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • brise — pare brise …   Dictionnaire des rimes

  • Brise — Brise: Der Ausdruck für »Fahrwind, Lüftchen« wurde im 18. Jh. als Seemannswort aus frz. brise entlehnt, einem in allen roman. und german. Sprachen verbreiteten Wort, dessen Ursprung dunkel ist …   Das Herkunftswörterbuch

  • brisé — Brisé, [bris]ée. part. Il a les significations de son verbe. Chevron brisé. Terme de blason …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Brise — (fr., spr. Brihs), sanfter, leichter Wind, der bei ruhigem Wetter aufsteigt u. von fern durch das Kräuseln der Meereswellen bemerklich wird …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Brisé — Brisé, Pas, ähnlich dem Entrechats …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»