-
41 Brise
Brise f bris -
42 Brise
Brise f bryza, wietrzyk -
43 Brise
Brise ['bri:zə] <-, -n> fbryza f -
44 brise
xxxbrise f -
45 brise
noun fpustvindxxx fvindpustbrise -
46 brise
nf. yengil shamol, shabada (dengiz sohillarida); brise folle, molle o‘zgaruvchan shamol. -
47 Brise
-
48 brise
-
49 Brise
-
50 brisé
-
51 brise
[brisə] sb. -n, -r, -rneслабый ветер, бриз -
52 brise
-
53 Brise
Maşelan--------gobilîna bê--------sir -
54 Brise
-
55 Brise
бризветер -
56 brisé
Dictionnaire d'ingénierie, d'architecture et de construction > brisé
-
57 Brise
f -, -nnaut. bryza f -
58 Brise
гл.иск. Разбивать, раздроблять. Движение из раздела прыжков с заносками. -
59 brise
-
60 brisé
прил.1) общ. сломанный, разбитый, складной (о створке)2) тех. ломаный, изломанный (непрямой, изогнутый, с изгибами)
См. также в других словарях:
brisé — brisé … Dictionnaire des rimes
brise — [ briz ] n. f. • 1540; mot probablt frison ♦ Vent peu violent. « La brise longue et égale courait à travers les arbres avec un murmure de rivière » (Colette). Brise tiède, parfumée. La brise fraîchit, mollit. Brise de mer, de terre, soufflant de… … Encyclopédie Universelle
brisé — brise [ briz ] n. f. • 1540; mot probablt frison ♦ Vent peu violent. « La brise longue et égale courait à travers les arbres avec un murmure de rivière » (Colette). Brise tiède, parfumée. La brise fraîchit, mollit. Brise de mer, de terre,… … Encyclopédie Universelle
brise — 1. (bri z ) s. f. 1° Terme de marine. Nom générique qu on donne au vent quand il n est pas très violent. Brise de terre, brise soufflant de la terre ; brise de mer ou du large, brise soufflant de la mer. Brise carabinée, vent qui souffle avec… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
brisé — brisé, ée (bri zé, zée) part. passé. 1° Rompu. Navire brisé par la tempête. Les idoles brisées par les chrétiens. Une branche brisée. Fig. C est une existence brisée, se dit de la vie d un homme qui, par la perte de personnes chères ou d une … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Brise — Sf leichter Wind erw. fach. (18. Jh.) Nicht etymologisierbar. In die Seemannssprache entlehnt aus einem Wort, das in mehreren germanischen und romanischen Sprachen verbreitet, aber unklarer Herkunft ist: ne. breeze, nfrz. brise, span. brisa usw.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
brise — pare brise … Dictionnaire des rimes
Brise — Brise: Der Ausdruck für »Fahrwind, Lüftchen« wurde im 18. Jh. als Seemannswort aus frz. brise entlehnt, einem in allen roman. und german. Sprachen verbreiteten Wort, dessen Ursprung dunkel ist … Das Herkunftswörterbuch
brisé — Brisé, [bris]ée. part. Il a les significations de son verbe. Chevron brisé. Terme de blason … Dictionnaire de l'Académie française
Brise — (fr., spr. Brihs), sanfter, leichter Wind, der bei ruhigem Wetter aufsteigt u. von fern durch das Kräuseln der Meereswellen bemerklich wird … Pierer's Universal-Lexikon
Brisé — Brisé, Pas, ähnlich dem Entrechats … Pierer's Universal-Lexikon