-
1 ausweichen
vt (s) 1. yer (yol) vermək; 2. boyun qaçırmaq; einer Frage \ausweichen cavabdan boyun qaçırmaq, 3. çəkinmək -
2 Hals
m (1*) 1. boyun; 2. boğaz; j-m um den \Hals fallen kiminsə boynuna sarılmaq; mit bloßem \Hals gehen* boğazıaçıq gəzmək; sich etw. auf den \Hals laden* məc. (öz) işini çətinləşdirmək, özünü işə salmaq; es kann ihm den \Hals kosten məc. bu ona həyatı bahasına başa gələ bilər; ◊ einen langen \Hals machen maraq göstərmək; bis an den \Hals məc. boğaza qədər; sich (D) etw. vom \Halse schaffen məc. nədənsə canını qurtarmaq, nəyisə başdan rədd eləmək; bleib mir damit vom \Hals! məc. zəhləmi tökmə! \Hals über Kopf çox cəld, çaparaq; aus vollem \Halse lachen bərkdən gülmək, ürəkdən gülmək; zum \Halse herauswachsen* nifrət oyatmaq, zəhlə tökmək; 3. tex. boyuncuq, boyun; 4. qol (tarda, kamançada) -
3 Nacken
m (7) peysər, süysün boyun; den Stieren das Joch auf sen \Nacken legen boyunduruğu öküzlərin boynuna qoymaq; sie hatten den Feind im \Nacken düşmən onları daban-dabana izləyirdi; dem Feind im \Nacken sitzen düşməni daban-dabana izləmək; \Nacken der Axt baltanın küpü; ◊ einen steifen \Nacken haben tərslik eləmək; boyun əyməmək; j-m den \Nacken steifen kimisə ruhlandırmaq; j-m den \Nacken beugen kiminsə müqavimətini qırmaq; den Schalk / Schelm im \Nacken haben canında biclik olmaq -
4 Arbeit
f (10) 1. iş, əmək, peşə; in \Arbeit sein işdə olmaq; işlənmək; \Arbeit leisten iş görmək; bei j-m in \Arbeit stehen kiminsə yanında işləmək; die \Arbeit einstellen 1) işi dayandırmaq; 2) tətilə başlamaq; auf \Arbeit gehen bir yerdə işləmək; die \Arbeit schwänzen proqul etmək; işdən boyun qaçırmaq; sich an die \Arbeit machen işə başlamaq (girişmək); etw. in \Arbeit nehmen iş götürmək; etw. in der \Arbeit haben bir işin üzərində çalışmaq; keine \Arbeit haben işsiz qalmaq; 2. oh. pl əmək, əmək prinsipi; körperliche \Arbeit fiziki əmək; geistige \Arbeit zehni əmək; 3.: eingelegte \Arbeit tex. şirmayı işi -
5 Atlas
I m -, oh. pl 1. əfs. Atlas, Atlant (yer üzünü çiynində qaldıran nəhəng); 2. anat. atlant, birinci boyun fəqərəsiII m -və -ses, pl -se və Atlanten coğrafiya atlasıIII m -, -ses, pl -se atlaz (parça); satin -
6 aufgeben
vt 1. vermək (tapşırıq, dərs və s.); j-m ein Rätsel \aufgeben kiməsə tapmaca demək; 2. imtina etmək; die Hoffnung \aufgeben ümidini itirmək; das Amt \aufgeben vəzifədən boyun qaçırmaq; vəzifədən əl çəkmək; den Streit \aufgeben mübahisəni kəsmək; einen Kranken \aufgeben xəstəni ümidsiz hesab etmək; 3. idm. uduzmaq; şahm. birəl/bir partiya təslim olmaq; den Titel an seinen Mitbewerber \aufgeben müssen çempion adını öz rəqibinə uduzmaq; 4. idm. ötürmək (topu); 5. təhvil vermək (baqaj, məktub və s.); den Geist \aufgeben ölmək, canı çıxmaq -
7 Ausrede
f bəhanə; səbəb; faule \Ausreden machen cürbəcür bəhanə ilə boyun qaçırmaq -
8 ausreden
I vt 1. müzakirə etmək; məsləhətləşmək; 2. (j-m) fikrindən daşındırmaq; rəydən salmaq; das lasse ich mir nicht \ausreden mən bu fikrimdən dönmərəm; məni bu fikirdən daşındıra bilməzsiniz; 3. fikrini axıra qədər söyləmək; 4. təmizə çıxartmaq, haqq qazandırmaq; II vi nitqini qurtarmaq; sözünü deyib qurtarmaq; j-n \ausreden lassen kiməsə fikrini söyləməyə imkan vermək; III sich \ausreden 1. söyləmək, danışmaq; 2. boyun qaçırmaq; bəhanə etmək; özünü təmizə çıxarmaq -
9 ausreißen
I vt cırmaq, çəkib dartmaq; er reißt sich kein Bein aus dan. o buna çox da can yandırmır; II vi (s) məc. qaçmaq, əkilmək; boyun qaçırmaq (hərbi qulluqdan); fərarilik etmək -
10 bücken
(sich) əyilmək; sich nach etw. (D) \bücken bir şey üçün əyilmək; məc.boyun əymək, alçalmaq -
11 Drückeberger
m (6) 1. tənbəl, avara; 2. işdən və hərbi qulluqdan boyun qaçıran şəxs -
12 drücken
I vt basmaq, təzyiq etmək, sıxmaq, əzmək; die Mütze in die Stirn \drücken papağı gözünün üstünə basmaq; II sich \drücken dan. əkilmək, sivişmək, aradan çıxmaq, xəlvəti getmək; sich von einer Aufgabe \drücken tapşırıqdan boyun qaçırmaq -
13 entäußern
(sich): sich einer Sache \entäußern nədənsə boyun qaçırmaq (imtina etmək), nəyisə geri qaytarmaq (vermək) -
14 entfernen
I vt uzaqlaşdırmaq; rədd etmək; II sich \entfernen uzaqlaşmaq, çıxıb getmək; sich von etw. \entfernen nədənsə boyun qaçırmaq -
15 entsagen
vi (D) boyun qaçırmaq, imtina etmək (kimdənsə, nədənsə); danmaq, inkar etmək; einer Gewohnheit \entsagen vərdişdən əl çəkmək -
16 Entsagung
f (10) 1. (D) rədd etmə, boyun qaçırma; üz döndərmə (kimdənsə, nədənsə); 2. fədakarlıq, candankeçmə -
17 entziehen
I vt: j-m etw. \entziehen kimdənsə nəyisə qoparmaq; kimisə nədənsə məhrum etmək; j-m das Wort \entziehen kimisə sözdən məhrum etmək; II sich \entziehen (D) boyun qaçırmaq (nədənsə); çəkinmək, qaçınmaq; sich den Blicken \entziehen gözdən itmək; das entzieht sich unserer Kenntnis bu bizə məlum deyil; es entzieht sich der Berechnung bu hesaba alına bilməz -
18 Entziehung
f (10) 1. kənara çıxma, boyun qaçırma, imtina; 2. məhrum etmə, əlindən alma; 3. tib. pəhriz -
19 Flause
f (11) çox vaxt pl səbəbsiz bəhanə, boyun qaçırma -
20 Folge
f (11) 1. nəticə; zur \Folge haben nəticələnmək, səbəb olmaq; \Folgen nach sich siehen* nəticələnmək; für die \Folgen einstehen* nəticəsinə zamin olmaq; die \Folgen tragen* nəticəsinə cavabdeh olmaq; 2. ardıcıllıq, sıra; 3. seriya; in der \Folge nəticədə, axırda; \Folge leisten əməl etmək, sözə baxmaq, nəticələnmək; \Folge geben* / leisten boyun əymək; əməl etmək
См. также в других словарях:
boyun — I,127, 213, 370, 518; I I, 3,74, 76, 164,180, 218,219, 233, 235, 236; II I,194, 230, 248 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyun — is., ynu, anat. 1) Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi Ellerini bu defa, boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi. A. İlhan 2) Testi, şişe, güğüm gibi kaplarda dar olan üst kısım 3) Sorumluluk 4) coğ. Dağ sırtlarında geçmeye elverişli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun — I (Ağdam, Bərdə, Qazax, Şəmkir, Şuşa) araba və ya kotana qoşulan cüt öküz, kəl. – Üş boyun qoşmuşdux, gənə yoxuşu çıxa bilmirdix’ (Ağdam); – Yerə baxır, dayna, elə yer olur iki boyun qoşurux kotana, elə yer olur bir (Bərdə); – Yer elə bətdi… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
boyun bağı — is. 1) Gömlek yakasının altından geçirilip süs olarak bağlanan uzun, enlice kumaş parçası Arkadaşım boyun bağı ve yakasını çözdü, göğsünü açtı. P. Safa 2) Kravat … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun eğmek — isteyerek veya istemeyerek uymak, katlanmak Para bulabilmek için ya bir tarafa boyun eğmeli ya öbür tarafla birleşmeli idik. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun kesmek — selam vermek için başını eğmek Eli göğsünde, boyun keserek dervişçe bir selamla alçak bir sedirin ucuna ilişti. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun kırmak — saygı duyulan bir kimse karşısında, ayaktayken başı öne bükmek Hürrem Hakkı, Ferhunde nin önünde boyun kırdı. M. Yesari … Çağatay Osmanlı Sözlük
böyün — bugün … Beypazari ağzindan sözcükler
boyun borcu — is. Yapılması gereken ödev, vecibe Yapılan yararlı çalışmaların hakkını vermek boynumuzun borcu... T. Halman … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun bükmek — boynunu bükmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
