Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(arcydzieło)

См. также в других словарях:

  • arcydzieło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. arcydziełoele {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dzieło doskonałe, wybitne, znakomite : {{/stl 7}}{{stl 10}}Arcydzieło malarstwa, muzyki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • arcydzieło — n III, Ms. arcydziełoele; lm D. arcydziełoeł «dzieło wyróżniające się doskonałością, wybitne, znakomite» Arcydzieło literatury, malarstwa, rzeźby. Arcydzieło kunsztu kulinarnego. przen. «wybitne osiągnięcie w czymś; rzecz umiejętnie, kunsztownie… …   Słownik języka polskiego

  • arcydziełko — n II, N. arcydziełkokiem; lm D. arcydziełkołek zdr. od arcydzieło Małe arcydziełko. Arcydziełko kunsztu pisarskiego. Arcydziełko zwięzłości …   Słownik języka polskiego

  • epika — ż III, CMs. epikaice, blm lit. «rodzaj literacki, którego podstawową cechą jest narracja i obiektywny (z dystansu) stosunek autora do opisywanych zdarzeń» Epika ludowa, rycerska, historyczna. Arcydzieło epiki. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • majstersztyk — m III, D. u, N. majstersztykkiem; lm M. i 1. «przedmiot mający być sprawdzianem umiejętności zawodowych członka cechu, warunek do uzyskania tytułu mistrza» 2. «szczególnie udane dzieło sztuki lub rzemiosła; arcydzieło» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • malarski — malarskiscy 1. «dotyczący malarstwa, malarzy» Pracownia malarska. Studia malarskie. Arcydzieło malarskie. Kompozycja, technika malarska. Wyobraźnia, wizja malarska. 2. rzad. «taki, jakby namalowany, jakby z obrazu; malowniczy, efektowny;… …   Słownik języka polskiego

  • okrzyczeć — dk VIIb, okrzyczećczę, okrzyczećczysz, okrzycz, okrzyczećczał, okrzyczećczeli, okrzyczećczany okrzyknąć dk Va, okrzyczećnę, okrzyczećniesz, okrzyczećnij, okrzyczećnął, okrzyczećnęła, okrzyczećnęli, okrzyczećnięty, okrzyczećnąwszy rzad. okrzykiwać …   Słownik języka polskiego

  • poemat — m IV, D. u, M. poematacie; lm M. y «dłuższy utwór, zwykle wierszowany, o charakterze epickim lub lirycznym» Okolicznościowy, wzniosły poemat. Poemat opisowy, dydaktyczny, liryczny. Poemat narodowy. Poemat satyryczny, żartobliwy. ∆ lit. Poemat… …   Słownik języka polskiego

  • rzeźbiarski — rzeźbiarskiscy «odnoszący się do rzeźbiarza, rzeźbienia, rzeźbiarstwa» Pracownia rzeźbiarska. Sztuka rzeźbiarska. Prace, wyroby rzeźbiarskie. Tworzywo rzeźbiarskie. Plenery rzeźbiarskie. Arcydzieło rzeźbiarskie. Dłuto, narzędzie rzeźbiarskie …   Słownik języka polskiego

  • scenopisarski — «dotyczący piśmiennictwa scenicznego; dramatopisarski» Arcydzieło scenopisarskie. Twórczość scenopisarska …   Słownik języka polskiego

  • skończony — skończonyczeni imiesł. bierny czas. skończyć (p.) skończony w użyciu przym. 1. «całkowicie odpowiadający jakiemuś określeniu; zupełny, kompletny, całkowity» Skończone arcydzieło. Skończona piękność. Skończony głupiec, osioł. 2. «wykwalifikowany w …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»