-
1 aprobata
aprobata [aprɔbata] fBilligung f, Zustimmung fspotkać się z [czyjąś] aprobatą [jds] Zustimmung finden, auf [jds] Zustimmung stoßenuzyskać [czyjąś] aprobatę von jdm bewilligt worden seinwyrazić swoją aprobatę seine Zustimmung ausdrücken -
2 aprobata
wyrażać (wyrazić perf) swoją aprobatę — to give one's assent
* * *f.1. (= uznanie, pochwała) approbation, favor.2. (= zgoda, akceptacja) approval, endorsement, go-ahead; wyrazić swoją aprobatę to give one's approval; uzyskać aprobatę win approval; spotkać się z aprobatą to meet with approval.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > aprobata
-
3 aprobata
сущ.• апробация• одобрение• позволение• похвала• разрешение• согласие* * *aprobat|a♀ одобрение ň; согласие ň, разрешение ň;wstępna \aprobata предварительное одобрение; zyskać \aprobataę а) получить разрешение;
б) получить одобрение+pochwała;
potwierdzenie, zgoda* * *жодобре́ние n; согла́сие n, разреше́ние nwstępna aprobata — предвари́тельное одобре́ние
zyskać aprobatę — 1) получи́ть разреше́ние; 2) получи́ть одобре́ние
Syn: -
4 aprobata
-
5 aprobata
1. agrément2. approbation -
6 aprobata
moladh -
7 aprobata
[апробата]f -
8 aprobata
ж апробація, схвалення -
9 aprobata
1 katotohanan2 pagpapatunay3 pagsubok4 pagsuri -
10 aprobata
çarpyşyk; synag; tekge -
11 aprobata
aprobación -
12 aprobata
1) έγκριση2) επιδοκιμασία -
13 aprobata
پسند ; تسي ; تصويب ; قبول ; موافقتواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > aprobata
-
14 aprobata aproba·ta
-
15 aprobo
aprobata, przyzwolenie -
16 synag
aprobata; badać; badanie; pochwała; próba; próbować; proces; sprawdzać; sprawdzić; testować; uznanie; zatwierdzenie; zgoda -
17 tekge
aprobata; pochwała; podpierać; podtrzymywać; pomagać; popierać; utrzymywać; uznanie; zatwierdzenie; zgoda -
18 پسند
aprobata; dobór; pochwała; uznanie; wybór -
19 تصويب
aprobata; korytarz; pasaż; pochwała; podróż; przejazd; przejście; przelot; ratyfikacja; upływ; urywek; ustęp; uznanie -
20 موافقت
aprobata; koncert; pochwała; poparcie; porozumienie; pozwalać; pozwolenie; przyzwalać; przyzwolenie; rozum; rozumienie; sympatia; ugoda; układ; umowa; uznanie; współczucie; wyrozumiałość; zezwalać; zgadzać; zgoda; zgodność; zrozumienie
См. также в других словарях:
aprobata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. aprobataacie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uznanie czegoś za dobre, słuszne, właściwe; akceptacja, zgoda, pochwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Całkowita, powszechna aprobata. Wyrazić, uzyskać aprobatę. <łac.> {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aprobata — ż IV, CMs. aprobataacie zwykle blm «uznanie czegoś za dobre, pochwała czegoś, zgoda na coś, przyzwolenie» Gorąca, powszechna aprobata. Aprobata czyichś poglądów. Czyjaś aprobata. Dać, uzyskać, wyrazić aprobatę. Słuchać, potakiwać z aprobatą. ‹łac … Słownik języka polskiego
moţiune — MOŢIÚNE, moţiuni, s.f. 1. Hotărâre a unei adunări, aprobată prin vot, prin care aceasta îşi exprimă atitudinea, doleanţele sau revendicările în anumite probleme majore. 2. Procedeu de formare a substantivelor feminine de la cele masculine sau a… … Dicționar Român
Coat of arms of Deva, Romania — Coat of arms of Deva Details Armiger The Local Council of Deva (Consiliul local) Adopted 1999 … Wikipedia
milczący — Milcząca zgoda, aprobata itp. «zgoda, zezwolenie na coś, wyrażane bez słów, przez nieprzeciwstawianie się czemuś»: Przy milczącej zgodzie państw zachodnich obywatele II Rzeczypospolitej – walczący o wolność i niepodległość kraju – odpowiadali… … Słownik frazeologiczny
afirmacja — ż I, DCMs. afirmacjacji, blm książk. «potwierdzenie, uznanie czegoś, aprobata» Afirmacja rzeczywistości. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
afirmatywnie — książk. «potwierdzająco, z aprobatą; pozytywnie» … Słownik języka polskiego
akceptacja — ż I, DCMs. akceptacjacji; lm D. akceptacjacji (akceptacjacyj) 1. książk. «wyrażenie zgody na coś, potwierdzenie czegoś; aprobata» Akceptacja nowych warunków. Dać, uzyskać akceptację. 2. → akcept w zn. 2 Akceptacja weksla. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
aprobacja — ż I, DCMs. aprobacjacji; lm D. aprobacjacji (aprobacjacyj) przestarz. «aprobata» Kiwnąć głową na znak aprobacji. Zyskać powszechną aprobację. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
autoafirmacja — ż I, DCMs. autoafirmacjacji, blm «afirmacja samego siebie, aprobata własnej osoby, swojego charakteru, postępowania, zadowolenie z siebie» … Słownik języka polskiego
chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ … Słownik języka polskiego