-
1 apparatur
apparatur [-ʀɑ'tuːˀʀ] <-et; -er> Apparatur f -
2 apparatur
appara'tur Apparatur f -
3 Apparatur
Apparatur [apara'tu:ɐ̯] <-, -en> faparatura f -
4 Apparatur
f аппаратура -
5 Differential-Thermoanalyse-Apparatur
aerodyn. DTAУниверсальный русско-немецкий словарь > Differential-Thermoanalyse-Apparatur
-
6 аппаратура
Apparatur f.Русско-немецкий словарь по фототехнике, фотографии, кинотехнике и киносъемке > аппаратура
-
7 аппаратура
-
8 аппаратура
Apparatur fGerätschacht fРусско-немецкий словарь терминов по рудничной аэрологии, охране труда, горноспасательному делу и борьбе с рудничными пожарами > аппаратура
-
9 аппаратура, взрывобезопасная
Apparatur f, schlagwettergeschutzteРусско-немецкий словарь терминов по рудничной аэрологии, охране труда, горноспасательному делу и борьбе с рудничными пожарами > аппаратура, взрывобезопасная
-
10 аппаратура
f Apparatur, Geräte n/pl., Anlage* * *аппарату́ра f Apparatur, Geräte n/pl., Anlage* * *аппарату́р|а<-ы>ж Apparatur fподслу́шивающая аппарату́ра Abhörgerät nt* * *n2) comput. Hardwareeinrichtung3) med. Gerät4) eng. Anlage, Ausrüstung, Ausstattung, Vorrichtung5) brit.engl. Hardware6) IT. Einrichtungen, Gerätetechnik7) oil. Einrichtung8) cinema.equip. Geräte -
11 передвижная аппаратура
Универсальный русско-немецкий словарь > передвижная аппаратура
-
12 стационарная аппаратура
adjcinema.equip. Atelierapparate, Atelierapparatur, ortsfeste Anlage, ortsfeste Apparatur, ortsgebundene ApparaturУниверсальный русско-немецкий словарь > стационарная аппаратура
-
13 equipment
nounAusrüstung, die; (of kitchen, laboratory, etc.) Ausstattung, die; (something needed for activity) Gerätebreathing/recording equipment — Sauerstoffgerät, das/Aufnahmegeräte
climbing/diving equipment — Bergsteiger-/Taucherausrüstung, die
* * *1) (the clothes, machines, tools etc necessary for a particular kind of work, activity etc: The mechanic could not repair the car because he did not have the right equipment; The boy could not afford the equipment necessary for mountaineering.) die Ausrüstung2) (the act of equipping.) die Ausrüstung* * *equip·ment[ɪˈkwɪpmənt]n no plcamping \equipment Campingausrüstung ffirst-aid \equipment Erste-Hilfe-Ausrüstung fhousehold \equipment Hausrat moffice \equipment Büroausstattung f* * *[I'kwɪpmənt]n no pl3) (mental, intellectual) (geistiges) Rüstzeug* * *1. SCHIFF, MIL Ausrüstung f, (Kriegs)Gerät n:equipment depot Zeugamt nb) meist pl Ausrüstung(sgegenstände) f(pl), Ausstattung(sgegenstände) f(pl)c) TECH Einrichtung f, (Betriebs)Anlage(n) f(pl), Maschine(n) f(pl), Apparatur f, Gerät nd) BAHN US rollendes Material* * *nounAusrüstung, die; (of kitchen, laboratory, etc.) Ausstattung, die; (something needed for activity) Gerätebreathing/recording equipment — Sauerstoffgerät, das/Aufnahmegeräte
climbing/diving equipment — Bergsteiger-/Taucherausrüstung, die
* * *n.Apparat - m.Apparatur f.Ausrüstung f.Ausstattung f.Fundus -se m.Gerät -e n.Zeug nur sing. n. -
14 аппаратура
аппаратура ж. для концентрации речевых каналов путём использования естественных пауз в разговоре телеком. TASI-Apparatur fаппаратура ж. для предупреждения столкновений (напр., самолётов в воздухе) Kollisionsschutzeinrichtung fаппаратура ж. управления Bedienungsgeräte n pl; Bedienungsvorrichtungen f pl; Steuerapparatur f; Steuereinrichtung f; Steuergeräte n pl; автом. Steuerungsapparatur f; Steuerungseinrichtung fБольшой русско-немецкий полетехнический словарь > аппаратура
-
15 ad [2]
2. ad (altlat. ar, w.s., urspr. wohl at [vgl. at -avus ], gotisch at), Praep. m. Acc., bezeichnet zunächst die im Werden begriffene Annäherung, d.h. Richtung in der Bewegung u. Ausdehnung zu oder nach einem Ziele, dann aber auch die vollendete Annäherung, d.h. Richtung in der Ruhe = Nähe bei einem Punkte, deutsch zu, nach, an (Ggstz. in m. Akk.; vgl. Sen. ep. 73, 16: deus ad homines venit: immo, quod est propius, in homines), I) im Raume: A) eig.: 1) zur Bezeichnung der Richtung in der Bewegung und Ausdehnung: a) in der Bewegung, zu, nach, an, nach od. an... hin, nach od. auf... zu, auf... los, accedere ad aedes has, Plaut., ad flammam, Ter., ad Aquinum, Cic.: proficisci ad eum fundum, ad Capuam, Cic.: proficisci ad Syphacem, auf den S. losmarschieren, Liv.: venire ad Cn. Pompei castra, Cic.: venire ad alqm, zu jmd., Cic., auf jmd. los, Caes.: concurrere ad curiam, Cic.: reverti ad alqm, Caes.: transcurrere ad forum, Ter. – ire visere ad alqm, zu jmd., Ter.: ire ad hostem, auf den F. los, Liv. – spectare, despicere ad alqm, Plaut.: u. spectare ad orientem solem, liegen nach usw. (v. Örtl.), Caes.: u. ebenso vergere ad septentriones, Caes., ad Atticam, Plin. – ducere cohortem ad eam partem munitionis, quae etc., Caes.: ducere legiones ad hostem, auf den F. los, gegen den F., Liv. – mittere legatos ad alqm, Caes.: mittere librum ad alqm, an jmd. schicken, ihm widmen, Cic.: dah. ellipt. libri ad Rhodios (sc. missi), an die Rh., Nep., und auf Büchertiteln, M. Tulli Ciceronis ad M. Brutum orator u. dgl. – tendere manus ad caelum, Caes.: convertere simulacrum Iovis ad orientem, Cic.: vertier (verti) ad lapidem, Lucr. – beim Genet. v. Götternamen mit Auslassung von aedem, zB. ad Dianae (sc. aedem) venire, Ter. – in der Umgangsspr., bei Pers., bes. beim pron. pers., zur Bezeichnung der Wohnung, ad me, ad te, ad se, ad vos, zu mir usw. = in mein Haus (chez moi), Komik., Cic. u.a. – b) in der Ausdehnung, bis zu, bis nach, bis an, bis auf, ab angulo castrorum ad flumen, Caes. – a Salonis ad Oricum, Caes. – m. usque, dona usque ad Numantiam misit ex Asia, Cic.: ab imis unguibus usque ad verticem summum, Cic.
2) zur Bezeichnung der Annäherung, Richtung in der Ruhe = a) bei, an, vor, sedere ad latus eius, Cic.: iacēre ad pedes alcis, Cic.: u. iacēre od. esse ad meridiem, gegen M. (v. Örtl.), Varr. LL. u. Liv.: habere hortos ad Tiberim, Cic.: villa, quae est ad Baulos, Cic.: u. istos libros legit ad Misenum, bei M. = auf dem Landgute bei M., Cic.: pugna ad Trebiam, Liv.: ad Nolam proelium, Cic.: victoria ad Cannas, Liv. – adesse ad portam, Cic.: esse ad dextram, Cic., ad laevam, Plaut.: esse ad manum (s. 1. manus.), Cic.: manere ad regem, Liv., ad exercitum, Caes.: segnius bel lum ad hostes apparatur, Liv.: tantum esse nomen eius exercitus etiam ad ultimas Germanorum nationes, Caes.: ut esset ad posteros miraculi eius monumentum, Liv.: iactantia gloriaque ad posteros, Tac. – bes., esse ad urbem, v. röm. Magistratspers., die mit Gefolge u. Militärbefehl reisen u. an einem Orte ihr Standquartier aufschlagen, Cic.: u. esse od. remanere ad urbem, esse ad portas, v. Feldherrn, der mit dem Oberbefehle vor Rom weilt, aber als solcher in die Stadt zu kommen nicht berechtigt ist, Cic. – esse ad alqm, bei jmd. (im Hause als Besuchender) sein, Cic.: ebenso cenare ad alqm, Gell. – u. oft ad alqm = bei, vor jmd., zur Bezeichnung der Pers., unter deren Leitung, Teilnahme usw. etwas vorgeht (s. Brix Plaut. capt. prol. 49), excusationem quaerere ad Brutum, Cic.: ad iudicem agere, Cic.: ad tibicinem hostias immolare, unter Begleitung eines Flötenspielers, Cic. – ebenso ad alqd, bei, zu etw., zur Bezeichnung des Ggstnds., unter dessen Einflusse etwas vorgeht (s. Fritzsche zu Hor. sat. 2, 8, 32), ad vinum, beim W., ad lumina, beim L., Cic.: ad tibiam, zur Flöte, unter Flötenbegleitung, Cic.: ad lychnuchum ligneolum, Cic.: ad lunam, Verg. u. Hor.: ad lunae lumina, Ov. – b) an = auf, in (s. Brix Plaut. mil. 930. Halm Cic. Rosc. Am. 44), ad forum, Ter.: ad villam, Cic.: ad portum, Plaut.: ad aedem Felicitatis, Cic.: ad orientem, im O., Liv. epit.: ad omnia deorum templa, Cic.: u. so ellipt., ad Castoris (sc. aedem), Cic. – u. zur Bezeichnung v. Örtl., ad capita bubula, zu den O., Suet.: ad gallinas, Plin.
B) übtr.: 1) von der Richtung in der Bewegung, Ausdehnung: a) von der Richtung in der Bewegung: α) übh., nach den Verben, die ein Bewegen, Antreiben usw. zu etw. anzeigen, wie movere, commovere, mutare, ducere, inducere, impellere, hortari, adhortari, admonere, invitare u.a. (w.s.). – β) zur Angabe des Strebens und der Neigung, bei den Substst. cupiditas, aviditas, alacritas u.a. (w.s.). – bei den Adjj. avidus, propensus, intentus, acer u.a. (w.s.). – bei Verben, wie provincia summā contentione ad officia certans, Planc. bei Cic. – γ) zur Angabe der Bestimmung, des Endzwecks, der Absicht, zu, für, bei Substst. (bes. ad mit folg. Gerund. od. Gerundiv.), jedoch fast immer durch ein Verbum gestützt (s. Spengel Ter. Andr. 138), mentis ad omnia caecitas, Cic.: ad auxilium copia, Ter.: ad narrandum benignitas, Plaut.: adiutorem esse ad iniuriam, Cic.: ne irato facultas ad dicendum data esse videatur, Cic.: occasionem ad rem gerendam fore, Cic.: argumentum ad scribendum alci deest, Cic. – bei Adjj., wie natus, factus, doctus, aptus, idoneus, utilis u.a. (w.s.). – nach Verben, wie adiuvare, conferre, facere, conficere, esse (dienen), pertinere u.a. (w.s.). – ebenso nach den Verben deposcere, decernere, deligere u.a. (w.s.). – oft ad id, dazu, deshalb, zu dem Zwecke, ad id fabrefacta navigia, Liv.: duae cohortes ad id ipsum (eigens dazu) instructae intus, Liv.: qui ad id missi erant, Liv. (vgl. Fabri zu Liv. 24, 48, 7 u. Hand Tursell. 1, 126). – u. quid ad rem? was macht das? Cic.: quid ad me? was geht mich das an? Cic. – dah. αα) bei Mitteln, bes. Heilmitteln, zu, für, gegen, quae sint animadversa a medicis... radicum genera ad morsus bestiarum, ad oculorum morbos etc., Cic.: remedium ad tertianam, Petr. – u. auch hier nach Verben, wie esse (sein = dienen), valere, posse, proficere u.a. (w.s.). – ββ) zur Angabe des Geschäfts, zu dem jmd. od. etw. bestimmt od. verwendet wird, zu, alere canes ad venandum, Jagdhunde, Ter.: servos ad remum dare, Liv.: argentum ad vescendum factum, silbernes Tafelgeschirr, Liv. – δ) zur Angabe der Beziehung einer Sache auf eine andere, αα) in bezug, in Hinsicht (im Hinblick) od. Rücksicht auf etw., hinsichtlich, in betreff einer Sache, gegen etw. (s. Schömann Cic. de nat. deor. 2, 155. Schneider Caes. b.G. 5, 1. § 2 u. 3. Fabri Liv. 21, 57, 6. Fritzsche Hor. sat. 2, 2, 108. Heräus Tac. hist. 2, 97, 7. Nägelsb. Stil. § 122, 2), bei Substst., maxima praemia vel ad gratiam vel ad opes vel ad dignitatem, Cic. – nomina ad aliquid (ὀνόματα πρός τι), relative, Quint. – bei Adjj. (s. Wagner Ter. heaut. 370. Meißner Cic. Tusc. 2, 15. Holstein Cic. de fin. 2, 63. Müller Liv. 1, 4, 8. Fabri Liv. 21, 25, 6. Benecke Iustin. 25, 4, 3), insignes ad laudem viri, Cic.: impiger ad labores belli, Cic.: tutus ad ictus, Liv.: modestus ad omnia alia, Ter.: vir ad cetera egregius, Liv.: ad verborum linguaeque certamina rudes, Liv. – bei Verben, non comparandus hic ad illum est, Ter. – elliptisch, non ad Q. Maximi sapientiam, neque ad illius superioris Africani in re gerunda celeritatem, Cic. – ββ) im Verhältnis zu, im Vergleich mit od. zu, gegen, entsprechend (s. Brix Plaut. trin. 873. Halm u. Richter Cic. Verr. 5, 25. Madvig Cic. de fin. 3, 52. Meißner Cic. Tusc. 1, 40. Benecke Cic. Cat. 1, 12. Müller Liv. 1, 8, 4. Fabri Liv. 22, 22, 15), terram ad universi caeli complexum quasi puncti instar obtinere, Cic.: scuta ad amplitudinem corporum parum lata, Liv.: quid ad primum consulatum secundus? Liv.: ellipt. (s. Sorof Cic. de or. 2, 25), at nihil ad nostram hanc, Ter.: quem cognovimus virum bonum et non illitteratum, sed nihil ad Persium, Cic. – u. bei Gegenüberstellung zweier Verhältnisse, quomodo od. sicut od. ut... sic od. ita ad, wie... so zu, quomodo est filius ad patrem, sic est filia ad matrem, Varr. LL. 10. § 41: est ad unum victoriatum denarius, sicut ad alterum victoriatum alter denarius, ibid.: ut unum ad duo, sic decem ad viginti, ibid. § 45: ut unum ad decem, ita decem ad centum, Quint. 5, 11, 34. – b) von der Ausdehnung und Steigerung, bis zu, bis auf, α) übh.: pulli usque ad cinerem ambusti, Plin.: usque ad mortem multare alqm, Ter.: virgis ad necem caedi, Cic. – ad extremum, ad ultimum, »bis aufs äußerste, äußerst = im höchsten Grade«, homo non ad extremum perditus, Liv.: consilium non ad ultimum demens, Liv. – u. ad ultimum, »aufs äußerste = wenn es zum Äußersten kommt«, Curt. – ad summam, »aufs ganze = im ganzen, überhaupt«, Cic. u.a. – β) bei Maßbestimmungen: decoquere ad tertiam partem, Varr.: scrobem ad medium complere, Liv.: ad plenum, Hor. – γ) bei Zahl- u. Geldbestimmungen: αα) zur Angabe des Eintreffens auf eine gewisse Zahl usw., bis zu, bis auf, eadem ad decem homines servabitur portio, Curt.: ad assem perdere, Hor.: ad nummum convenit, Cic.: ad unum (unam) omnes, alle bis auf einen, d.i. bis auf den letzten, Cic.: u. so bl. ad unum, Cic.: ad impuberes, bis auf die Nichtmannbaren, mit Einschluß der N., Caes. – ββ) zur Angabe der Annäherung an eine bestimmte Zahl bis zu, an die, nahe an, nummum Philippeum ad tria milia, Plaut.: quasi talenta ad quindecim, Ter.: (fuimus) omnino ad ducentos, Cic.: cum annos ad L natus esset, Cic. – dah. auch adv. (s. Fabri zu Liv. 22, 41, 2), occisis ad hominum milibus quattuor, Caes.: ad mille ducenti eo proelio ceciderunt, Liv.
2) vom Nebeneinanderstellen u. Nahekommen von Ggstndn.: a) zur Angabe der annähernden Ähnlichkeit (s. Brix Plaut. trin. 873), nach, ut emerem ancillam ad istam faciem, Plaut.: et idem alterum (quaero) ad istanc capitis albitudinem, einen Graukopf etwa wie du, Plaut. – b) zur Angabe dessen, was zu od. bei etw. noch hinzutritt, zu, bei, neben, außer, ad cetera hanc quoque plagam infligere, Cic.: quod ad ius civile pontificium appetatis, Cic.: hoc unum ad pristinam fortunam defuit, Caes. – nisi quid vis od. vultis ad haec, Cic. – dah. ad hoc, ad haec, »zudem, überdies«, Sall. u. Liv.: ad id quod, »außerdem, daß«, usw., Liv.: ad omnia, ad cetera, Liv. (vgl. Hand Tursell. 1, 125). – c) zur Angabe der äußern Veranlassung, auf, bei, auf... hin, infolge, auf Veranlassung, aus, vor (s. Müller Liv. 1, 39, 2. Fabri Liv. 21, 41, 3), respondere, breviter disserere ad alqd, Cic.: ad famam belli novas legiones scribere, Liv.: ad ducis casum perculsa magis, quam irritata est multitudo, Liv. – oder zur Angabe des innern Beweggrundes, auf... hin, aus, vor (s. Müller Liv. 1, 7, 7. Weißenb. Liv. 42, 20, 1), quae (urbes) ad spem diuturnitatis conderentur, Cic.: seu ad metum virium seu ad spem veniae cum dedissent sese, Liv.: in suspensa civitate ad exspectationem novi belli, Liv. – d) zur Angabe der Richtschnur, nach der etw. geschieht, gemäß, nach (Ggstz. contra; s. Drak. Liv. 7, 2, 10. Schuch Apic. 5. § 186), ad perpendiculum, ad lineam, Cic.: ad istorum normam, Cic.: ad voluntatem loqui omnia, Cic.: agere ad praescriptum, Caes.: ad edictum convenire, Liv.: ad manum cantare, ad hunc modum, auf diese W., Cic.: ad tempus, der Zeit gemäß, nach Umständen, Cic. (vgl. unten no. II, 1, b u. no. II, 1, a): ad verbum, wörtlich (zB. ediscere), Cic. (vgl. verbum no. I, b, γ): ad litteras, buchstäblich, Quint. 9, 1, 25.
II) in der Zeit: 1) zur Angabe der Ausdehnung bis zu einem Zeitpunkt: a) mit Rücksicht auf die dazwischen verfließende Zeit, bis zu, bis an, bis auf, bis gegen, ab consulatu eius usque ad extremum tempus, Nep.: ab initio rerum Rom. usque ad P. Mucium pont. max., Cic.: ab hora octava ad vesperum, Cic.: ab condita urbe ad liberatam, Cic. – usque ad hanc aetatem, Cic.: ad summam senectutem, Cic.: ad vesperum, ad multam noctem, Cic.: ad id tempus, ad hoc tempus, bis jetzt, bisher, Caes. u.a.: so auch ad id locorum, Sall. u. Liv.: u. so bl. ad id, ad hoc, Liv. (s. Fabri Liv. 21, 52, 6): ad eum finem, dum etc., Cic.: quem ad finem? wie lange? Cic. – b) mit Rücksicht auf die Währung der Zeit, auf, für, ad exiguum tempus, Cic.: ad breve tempus, Plin.: ad paucos dies, Cic.: ad quoddam tempus, auf einige Zeit, Cic.: ad annos DC, Cic.: ad tempus, auf Zeit (nicht auf die Dauer), Cic.: ad praesens, Cic. 2) zur Angabe des Eintretens auf od. nach einem Zeitpunkt: a) zu, auf, an, nos hic te ad mensem Ianuarium exspectamus, Cic.: te Laodiceae fore ad meum adventum, bei m.A., Cic.: ad aestatem, Liv.: ad lucem, zum Morgen, am Morgen, Cic.: ad meridiem, Plaut.: ad vesperum, Cic.: ad diem dictam, Cic.: ad diem, Cic.: ad (an) eum diem, Tac.: ad praedictum tempus, Liv.: ad tempus, zur gehörigen Zeit, Cic. – ad extremum, Cic. u. Liv., ad ultimum, Liv., ad postremum, Liv., zuletzt (s. Müller Liv. 1, 33, 5). – b) nach, über, binnen (s. Lachm. Lucr. 2, 44. p. 79), ad annum tribunum pl. fore, Cic.: utrum illuc nunc veniam, an ad annos decem, Cic.: ad punctum temporis, binnen od. in einem Augenblick, Cic.: ad Kalendas Graecas, s. Calendae. – / ad seinem Pronom. od. Subst. nachgesetzt, quem ad, Plaut. Bacch. 176: quam ad, Ter. Phorm. 524: quos ad, Cic. de nat. deor. 2, 10: ripam ad Araxis, Tac. ann. 12, 51. – od. zwischen Adjekt. u. Subst., augendam ad invidiam, Tac. ann. 12, 8.
In der Zusammensetzung bezeichnet ad ebenfalls eine Annäherung, heran, herzu, herbei, dabei, zB. accedere, adstare (astare). – dah. auch ein Streben, eine Neigung, s. ad-amo, ac-crēdo u.a. – eine Vermehrung, hinzu, zB. adicere, assumere.
/ Die Schreibung at (gegen Quint. 1, 7, 5. Prob. inst. (IV) 145, 8 sq. Caper (VII) 95, 14. Vel. Long. (VII) 69, 23. Scaur. de orth. (VII) 154, 15), zB. Corp. inscr. Lat. 1, 1252; 2, 4514; 3, 536 u. 3.; in Handschriften, s. Ribbeck, Prolegg. Verg. p. 396. Wagner Orthogr. Verg. p. 426.
-
16 apparo
ap-paro (ad-paro), āvī, ātum, āre, zu etwas das Erforderliche (bes. mit Sorgfalt, Anstrengung, Aufwand) herbeischaffen und in Bereitschaft setzen, etw. beschaffen, zubereiten, zurüsten, zu etwas Anstalt treffen od. machen, etw. betreiben, prandium, Plaut.: nuptias, Ter.: convivium, Cic.: aggerem, Caes.: bellum, iter, ludos, Cic.: crimina in alqm, schmieden, aufbringen, Cic.: auxilium alci, schaffen, verschaffen, Plaut.: m. folg. Infin., Plaut. asin. 434. Caes. b. G. 7, 26, 3 u.a.: absol. (vgl. Ruhnken Ter. Andr. 1, 5, 19. Bremi Nep. Thras. 2, 2), dum apparatur, man Anstalt macht, die Sache betreibt, Ter.: in apparando, Nep.: mit folg. ut u. Konj., Plaut. aul. 827: u. se apparare m. folg. Infin. = sich bequemen zu usw., Plaut. asin. 601. – / Parag. Infin. adpararier, Plaut. Men. 1137.
-
17 24-канальная аппаратура
adjgeol. 24-spurige ApparaturУниверсальный русско-немецкий словарь > 24-канальная аппаратура
-
18 24-канальная сейсмостанция
adjgeol. 24-spurige ApparaturУниверсальный русско-немецкий словарь > 24-канальная сейсмостанция
-
19 агрегат
агрега́т<-а>* * *n3) geol. Gebilde, Konkretion4) milit. Baugruppe5) eng. Bausatz, Gerät, Maschinensatz, Zug (трактор + сельскохозяйственная машина)6) construct. Einheit7) brit.engl. Package8) econ. Satz9) fin. (базовый показатель денежной массы) Aggregat10) auto. Baueinheit, Block11) road.wrk. Aggregate (каменный материал для дорожного покрытия), Mineralgemenge12) textile. Walzenreihe (группа вальцов)13) silic. Schwarm14) nav. Maschinengruppe15) shipb. Getriebeanlage -
20 аппарат
m Apparat (a. fig.), Gerät n; Anat. Organe n/pl.; fig. Hilfsquellen f/pl.; Mil. Rohr n* * ** * *аппара́т<-а>мкопирова́льный аппара́т Kopiergerät ntфаксими́льный аппара́т Faxgerät ntгосуда́рственный аппара́т Staatsapparat mаппара́т подавле́ния Unterdrückungsapparat m* * *n1) gener. Festigkeitsprüfapparat, Festigkeitsprüfer, Festigkeitsprüfgerät, Gerät, Photokamera, Apparat (критический, справочный, библиографический, научный)2) med. Einrichtung3) liter. Maschinerie4) eng. Rüstzeug5) law. Einrichtungen, Geräte, Instanzen (i. S. institutioneller Organe), Mitarbeiter von Institutionen, Personalbestand, Vorrichtung, Vorrichtungen6) polygr. Zusarzgerät7) textile. Werk8) electr. (измерительный) Instrument9) autom. Instrument10) hydraul. Ventil11) cinema.equip. Apparat (напр., киносъёмочный, кинопроекционный, фотографический), Apparatur, Einheit, Kamera (записи), (звукозаписывающий) Kamera, Maschine (напр., кинокопировальный)
См. также в других словарях:
Apparatur — Gadget (engl.); Ausrüstung; Equipment; Utensilien; Rüstzeug; Ausstattung; Gerätschaft; Gerät; Vorrichtung; Apparat; Hilfsgerät; Hi … Universal-Lexikon
Apparatur — die Apparatur, en (Aufbaustufe) Gesamtheit der Geräte oder Instrumente Beispiel: Er hat eine fahrbare Apparatur zum Messen der Lautstärke gekauft … Extremes Deutsch
Apparatur — ↑ Apparat (1). * * * Apparatur,die:⇨Anlage(I,1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Apparatur — Ap·pa·ra·tu̲r die; , en; Kollekt; die technischen Apparate und Instrumente, die man zu einem gewissen Zweck zusammengestellt hat <eine komplizierte Apparatur> … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Apparatur — Apparat »Gerät; Vorrichtung; Ausrüstung«: Das Fremdwort erscheint schon im 14. Jh. mit der Bed. »Zusammenstellung von Texterklärungen« und nimmt seit dem 15. Jh. die Bed. »Vorrat an Werkzeugen« an. Die heute übliche Bed. »Gerät; Vorrichtung;… … Das Herkunftswörterbuch
Apparatur — aparatūra statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. apparatus; equipment vok. Apparatur, f; Geräte, n; Hardware, f rus. аппаратура, f pranc. appareillage, m; équipement, m … Automatikos terminų žodynas
Apparatur — aparatūra statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Aparatų ir kitų įtaisų, laiduojančių tam tikros technologinės, techninės arba kitokios sistemos veikimą, visuma. atitikmenys: angl. apparatus vok. Apparatur, f rus. аппаратура … Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas
Apparatur — aparatūra statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. apparatus vok. Apparatur, f rus. аппаратура, f pranc. appareillage, m … Fizikos terminų žodynas
Apparatur — Ein Apparat (von lat. apparatus, „Werkzeug“) ist eine Bezeichnung, die in verschiedenen Fachgebieten unterschiedlich interpretiert wird: In der Verfahrenstechnik ein stoffumsetzendes Gebilde, siehe Apparat (Verfahrenstechnik) In der Anatomie… … Deutsch Wikipedia
Apparatur — Ap|pa|ra|tur 〈f.; Gen.: , Pl.: en〉 1. Gesamtheit von Apparaten 2. aus mehreren Apparaten zusammengesetztes Werk … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Apparatur — Ap|pa|ra|tur die; , en <aus lat. apparatura »Gerätschaft«> Gesamtanlage zusammengehörender Apparate u. Instrumente, die einem gemeinsamen Zweck dienen … Das große Fremdwörterbuch