-
21 аналог
1) ( аналогичное изделие) prodotto м. analogo [simile]2) ( аналогичная конструкция) struttura ж. analoga* * *м.* * *ngener. analogo, omologo (Fa eccezione il solo alluce, omologo del pollice e più voluminoso tra le dita del piede.) -
22 дух
дух1. spirito, menso;vigleco (бодрость);прису́тствие \духа spiritĉeesto, spiritkapablo;2. (призрак) fantomo;♦ во весь \дух el ĉiuj fortoj;о нём ни слу́ху ни \духу pri li neniaj informoj estas, li senspure malaperis.* * *м.1) (психическое, моральное состояние) ánimo m; espíritu m (тж. филос.)здоро́вый дух — espíritu sano
боево́й дух — espíritu combativo
дух противоре́чия — espíritu de contradicción
расположе́ние (состоя́ние) ду́ха — estado de ánimo
си́ла ду́ха — fuerza moral
прису́тствие ду́ха — presencia de ánimo
подъём ду́ха — entusiasmo m
поднима́ть дух — levantar el ánimo (el espíritu)
быть в хоро́шем (плохо́м) расположе́нии духа — estar de buen (mal) ánimo (talante)
собра́ться с духом, воспря́нуть духом — cobrar (tomar) ánimo
па́дать ду́хом — perder el ánimo; caer(se) de ánimo; descorazonarse
собра́ться с ду́хом — cobrar ánimo
у него́ хвати́ло ду́ху, что́бы... — él tuvo fuerzas para...
2) (основа, сущность) espíritu mв духе — en la línea de..., en el sentido de...
дух зако́на — espíritu de la ley
что́-то в э́том ду́хе — algo por el estilo
в том же ду́хе — de un modo análogo
3) разг. ( дыхание) aliento m, hálito mперевести́ дух — tomar aliento
одни́м (еди́ным) ду́хом — sin tomar aliento
у меня́ дух захва́тывает — se me corta la respiración
испусти́ть дух — expirar vi; dar (despedir, rendir, exhalar) el espíritu
4) разг. ( запах) olor m5) ( призрак) espíritu m, fantasma m, espectro mзлой дух — espíritu maligno (inmundo); aña f (Лат. Ам.)
вы́звать духов — llamar a los espíritus
••свято́й дух рел. — espíritu santo
святы́м ду́хом узна́ть прост. — saber por (del) el espíritu santo
ни́щий духом — pobre de espíritu
дух и бу́ква зако́на — el espíritu y la letra de la ley
во весь дух, что есть ду́ху — como alma que lleva el diablo
быть в ду́хе — estar de buen humor
быть не в ду́хе — estar de mal humor
как на духу́ прост. — como en la confesión
о нём ни слу́ху ни ду́ху — no da ninguna señal de vida, no se tiene ninguna noticia de él
что́бы ду́ху твоего́ здесь не́ было! — ¡qué (aquí) no quede de ti ni el aire!
* * *м.1) (психическое, моральное состояние) ánimo m; espíritu m (тж. филос.)здоро́вый дух — espíritu sano
боево́й дух — espíritu combativo
дух противоре́чия — espíritu de contradicción
расположе́ние (состоя́ние) ду́ха — estado de ánimo
си́ла ду́ха — fuerza moral
прису́тствие ду́ха — presencia de ánimo
подъём ду́ха — entusiasmo m
поднима́ть дух — levantar el ánimo (el espíritu)
быть в хоро́шем (плохо́м) расположе́нии духа — estar de buen (mal) ánimo (talante)
собра́ться с духом, воспря́нуть духом — cobrar (tomar) ánimo
па́дать ду́хом — perder el ánimo; caer(se) de ánimo; descorazonarse
собра́ться с ду́хом — cobrar ánimo
у него́ хвати́ло ду́ху, что́бы... — él tuvo fuerzas para...
2) (основа, сущность) espíritu mв духе — en la línea de..., en el sentido de...
дух зако́на — espíritu de la ley
что́-то в э́том ду́хе — algo por el estilo
в том же ду́хе — de un modo análogo
3) разг. ( дыхание) aliento m, hálito mперевести́ дух — tomar aliento
одни́м (еди́ным) ду́хом — sin tomar aliento
у меня́ дух захва́тывает — se me corta la respiración
испусти́ть дух — expirar vi; dar (despedir, rendir, exhalar) el espíritu
4) разг. ( запах) olor m5) ( призрак) espíritu m, fantasma m, espectro mзлой дух — espíritu maligno (inmundo); aña f (Лат. Ам.)
вы́звать духов — llamar a los espíritus
••свято́й дух рел. — espíritu santo
святы́м ду́хом узна́ть прост. — saber por (del) el espíritu santo
ни́щий духом — pobre de espíritu
дух и бу́ква зако́на — el espíritu y la letra de la ley
во весь дух, что есть ду́ху — como alma que lleva el diablo
быть в ду́хе — estar de buen humor
быть не в ду́хе — estar de mal humor
как на духу́ прост. — como en la confesión
о нём ни слу́ху ни ду́ху — no da ninguna señal de vida, no se tiene ninguna noticia de él
что́бы ду́ху твоего́ здесь не́ было! — ¡qué (aquí) no quede de ti ni el aire!
* * *n1) gener. (психическое, моральное состояние) тnimo, espectro, espìritu (тж. филос.), fantasma, hàlito, olor, ànimo, genio2) colloq. (äúõàñèå) aliento, (çàïàõ) olor, hálito -
23 порядок
поря́д||окв разн. знач. ordo;привести́ в \порядок ordigi;по \порядокку unu post la alia, laŭvice;♦ \порядок дня tagordo;в обяза́тельном \порядокке senescepte;в спе́шном \порядокке haste;всё в \порядокке ĉio estas en ordo;э́то в \порядокке веще́й ĝi estas tute natura.* * *м.1) orden m, regla fпоря́док рабо́ты — régimen de trabajo
поря́док голосова́ния — procedimiento de (la) votación
похо́дный поря́док воен. — orden de marcha
боево́й поря́док воен. — orden de combate, dispositivo militar
алфави́тный поря́док — orden alfabético
в определённом поря́дке — según orden determinado
в обяза́тельном поря́дке — obligatoriamente
в спе́шном поря́дке — urgentemente, perentoriamente
в суде́бном, в администрати́вном поря́дке — por vía judicial, administrativa
в поря́дке контро́ля — a título de control
ста́вить по поря́дку — poner por orden
соблюда́ть поря́док — respetar el orden
следи́ть за поря́дком — guardar el orden
привести́ в поря́док — poner en orden
приводи́ть себя́ в поря́док — arreglarse
призыва́ть к поря́дку — llamar al orden
всё в поря́дке — todo está en orden; todo va bien
быть не в поря́дке — estar en desorden; no estar en regla ( не по форме); funcionar mal ( неисправно действовать)
в рабо́чем поря́дке — en el transcurso del trabajo inmediato
3) ( общественный строй) régimen mсуществу́ющий поря́док (строй) — régimen existente
••поря́док дня — orden del día, agenda f
э́то в поря́дке веще́й — eso está según debe (según la costumbre), eso es natural
де́ло идёт свои́м поря́дком — el asunto sigue su camino (va como le corresponde)
одного́ (того́ же) поря́дка — (ser) afín (análogo); estar cortado por el mismo patrón
для поря́дка — como hace falta, como es debido
поря́док! — ¡todo va bien!, ¡todo está controlado!
* * *м.1) orden m, regla fпоря́док рабо́ты — régimen de trabajo
поря́док голосова́ния — procedimiento de (la) votación
похо́дный поря́док воен. — orden de marcha
боево́й поря́док воен. — orden de combate, dispositivo militar
алфави́тный поря́док — orden alfabético
в определённом поря́дке — según orden determinado
в обяза́тельном поря́дке — obligatoriamente
в спе́шном поря́дке — urgentemente, perentoriamente
в суде́бном, в администрати́вном поря́дке — por vía judicial, administrativa
в поря́дке контро́ля — a título de control
ста́вить по поря́дку — poner por orden
соблюда́ть поря́док — respetar el orden
следи́ть за поря́дком — guardar el orden
привести́ в поря́док — poner en orden
приводи́ть себя́ в поря́док — arreglarse
призыва́ть к поря́дку — llamar al orden
всё в поря́дке — todo está en orden; todo va bien
быть не в поря́дке — estar en desorden; no estar en regla ( не по форме); funcionar mal ( неисправно действовать)
в рабо́чем поря́дке — en el transcurso del trabajo inmediato
3) ( общественный строй) régimen mсуществу́ющий поря́док (строй) — régimen existente
••поря́док дня — orden del día, agenda f
э́то в поря́дке веще́й — eso está según debe (según la costumbre), eso es natural
де́ло идёт свои́м поря́дком — el asunto sigue su camino (va como le corresponde)
одного́ (того́ же) поря́дка — (ser) afín (análogo); estar cortado por el mismo patrón
для поря́дка — como hace falta, como es debido
поря́док! — ¡todo va bien!, ¡todo está controlado!
* * *n1) gener. (общественный строй) rэgimen, arreglo, ceremonial, orden del dìa, sistemática (La ficha de proceso es el documento que define y establece la sistemática para realizar los procesos de operación del sistema.), asiento, concierto, modo, orden, regla, seguida, tenor2) eng. reglamento (напр., загрузки), grado (напр., кривой), secuencia3) law. enjuiciamiento, enjuiciamiento procesal, expedienteo, figura, forma, formalidades, modo de proceder, procede, procedimiento, tramitación, trámite, vìa4) econ. disciplina, reglamento, tratamiento, trato, ordenación, régimen, sistema5) Chil. mita -
24 однородный
1) ( сходный) simile, della stessa specie, analogo2) ( одинаковый во всех частях) omogeneo* * *прил.omogeneo; analogo; uniformeодноро́дные явления — fenomeni uniformi / analoghi
* * *adjgener. similare, congenere, omogeneo -
25 подобный
* * *прил.1) ( сходный) simile, uguale, siffatto2) ( такой же) analogo; uguale identicoничего подо́бного я не встречал — una cosa del genere non l'ho mai vista
3) мат. simileподо́бные треугольники — triangoli simili
••ничего подо́бного — niente affatto
и тому подо́бное — è così via, è così di seguito; e via <dicendo / di questo passo>
* * *adj1) gener. similare, accompagnabile, altrettale, analogo, compagno, consimile, cosiffatto, cotale, del genere, pari, simile, somigliante, tale2) rare. siffatto3) econ. omogeneo -
26 аналогичный
прл -
27 сходный
прл(похожий, подобный) parecido, semelhante, análogo; рзг (подходящий; выгодный) razoável, aceitável -
28 аналог
-
29 аналого-цифровой
вчт. -
30 полимераналог
м.analogo m polimerico -
31 сходственный
( в теории подобия) analogo -
32 электроаналог
м.analogo m elettrico -
33 аналог
-
34 аналогоцифровой преобразователь
adjeng. convertidor a-d, convertidor analogico-digital, convertidor analogo-digitalDiccionario universal ruso-español > аналогоцифровой преобразователь
-
35 в том же духе
prepos.gener. a este tenor, de un modo analogo -
36 одного порядка
-
37 подобный
прил.1) ( похожий) semejante, parecidoон ничего́ подо́бного не ви́дел — no ha visto nada semejante
в подо́бном слу́чае — en caso semejante
2) (такой, как этот) tal, semejanteподо́бный отве́т — tal respuesta
подо́бное поведе́ние — una conducta semejante, tal conducta
3) мат. semejanteподо́бные фигу́ры — figuras semejantes
••ничего́ подо́бного! разг. — ¡nada de eso!, ¡ni mucho menos!
и тому́ подо́бное (и т.п.) — y así sucesivamente (etc.)
* * *прил.1) ( похожий) semejante, parecidoон ничего́ подо́бного не ви́дел — no ha visto nada semejante
в подо́бном слу́чае — en caso semejante
2) (такой, как этот) tal, semejanteподо́бный отве́т — tal respuesta
подо́бное поведе́ние — una conducta semejante, tal conducta
3) мат. semejanteподо́бные фигу́ры — figuras semejantes
••ничего́ подо́бного! разг. — ¡nada de eso!, ¡ni mucho menos!
и тому́ подо́бное (и т.п.) — y así sucesivamente (etc.)
* * *adj1) gener. (ïîõî¿èì) semejante, (такой, как этот) tal, analogico, anàlogo, hermanado, paralello, parecido, parejo, parigual, propio, similar, vecino, homogéneo, par, sìmil, tamaño2) math. semejante3) Arg. patente4) Puert. guarés -
38 парный образец
adjfin. campione analogo -
39 сходный
прил.1) ( подобный) simile, somigliante2) разг. ( приемлемый) conveniente, vantaggiosoпо схо́дной цене — a un prezzo conveniente
* * *adjgener. connaturale, convergente, analogo, confondibile, consimile, rassomigliante, similare, simile, somigliante -
40 инсулиноподобный фактор роста
Русско-испанский медицинский словарь > инсулиноподобный фактор роста
См. также в других словарях:
análogo — ga 1. ‘Semejante’. El complemento que expresa aquello con lo que se establece la semejanza se introduce con la preposición a: «Lo que se necesita es algo intelectual que sea análogo a la virtud cívica» (Aguilera Hombre [Esp. 1995]). 2. Para… … Diccionario panhispánico de dudas
análogo — 1. sustancia, tejido u órgano de aspecto o funcionamiento similar a otro, pero del que difiere por su origen o por su desarrollo, como sucede entre el ojo de una mosca y el ojo de un … Diccionario médico
analogo — /a nalogo/ agg. [da lat. analŏgus, gr. análogos che ha relazione ] (pl. m. ghi ). [che ha analogia, che ha elementi in comune con un altra cosa, con la prep. a o assol.: un fatto a. ad altri ] ▶◀ affine, attinente, conforme, corrispondente,… … Enciclopedia Italiana
análogo — análogo, ga adjetivo semejante, parecido, similar, idéntico, afín. ≠ distinto, diferente, distante. → analogía. (↑analogía) * * * … Diccionario de sinónimos y antónimos
análogo — adj. 1. Que tem analogia. = EQUIVALENTE, IDÊNTICO, SEMELHANTE ≠ DIFERENTE, DISTINTO, DIVERSO 2. Que provém de fatos idênticos. • s. m. 3. Coisa análoga. ‣ Etimologia: latim analogus, a, um … Dicionário da Língua Portuguesa
análogo — análogo, ga adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que es parecido o casi igual a otra cosa: Los resultados son análogos a los obtenidos en el análisis anterior. Los precios de este comercio son muy análogos a los de mi pueblo. El maletero de mi… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
análogo — análogo, ga (Del lat. analŏgus, y este del gr. ἀνάλογος). 1. adj. Que tiene analogía con algo. 2. Bot. y Zool. Dicho de dos o más órganos: Que pueden adoptar aspecto semejante por cumplir determinada función, pero que no son homólogos; p. ej.,… … Diccionario de la lengua española
analogo — a·nà·lo·go agg. 1. CO che presenta analogia, che ha un rapporto di somiglianza con qcs.: una situazione analoga, comportamenti analoghi, fatti analoghi, un caso analogo | estens., simile, affine: non c è nulla di analogo a questo; anche s.m.: un… … Dizionario italiano
análogo — {{#}}{{LM A02268}}{{〓}} {{SynA02316}} {{[}}análogo{{]}}, {{[}}análoga{{]}} ‹a·ná·lo·go, ga› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Que tiene analogía o semejanza con algo: • Los dos hermanos tienen reacciones análogas.{{○}} {{<}}2{{>}} {{♂}}En un ser vivo … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
análogo — ► adjetivo 1 Se refiere a aquello que tiene semejanza con otra cosa: ■ en circunstancias análogas habría hecho lo mismo. SINÓNIMO semejante parecido 2 ZOOLOGÍA Se aplica al órgano que tiene analogía con otro: ■ las alas de los insectos, de las… … Enciclopedia Universal
analogo — agg. affine, simile, somigliante, similare, omologo, conforme, congenere, consimile □ correlativo, parallelo CONTR. differente, dissimile, dissomigliante, diverso □ contrario, opposto, contrastante, contrapposto □ discrepante, incongruente,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione