-
1 terra
terra, ae, f. (›das Trockene‹; vgl. τερσαίνω neben torreo u. ex-torris), die Erde, im Gegensatz zum Himmel, zum Meere, zur Luft usw., der Erdkörper, der Erdboden, das Land, I) im allg.: a) der Erdkörper, die Erde, terrae motus, Erdbeben, Cic. u.a.: terra in mundo sita est, Cic.: hunc statum esse huius totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, Cic.: terrā caeloque (auf Erden u. am H.) aquarum penuria est, Curt. – im Ggstz. zum Meere, terrae marisque cursus, Verg.: dah. terrā, zu Lande, iter Brundisium terrā petere, Cic.: terrā eodem pergit, Liv.: terrā marique, Cic., od. mari terrāque, Plaut. u. Liv., od. et mari et terrā, Nep., od. pelago terrāque, Ov., zu Wasser und zu Lande, von der Land- und Seeseite (dah. sprichw., terrā marique alqm conquirere, jmd. an aller Welt Enden, überall suchen, Vatin. in Cic. ep. 5, 9, 2: terrā marique omnia exquirere, durchsuchen, Sall. Cat. 13, 3): quisquis mari, quisque terrā venerit, Liv.: hic (moenibus) inclusus non terrā, non mari quicqnam sui iuris cernere, Liv. – in terris, auf Erden, Cic. Cael. 12. Hor. ep. 2, 2, 157. Sen. prov. 2, 6, 9: hanc vitam in terris agere, Verg. georg. 2, 538. – sub terras (in die Unterwelt) ire, Verg. Aen. 4, 654: sub terris (in der Unterwelt) sint iura deûm et tormenta nocentum, Prop. 3, 5, 39. – b) die Erde = das Erdreich, α) übh.: glaeba terrae, Liv.: glaebae terrarum, Lucr.: terram edere (wie γην εσθίειν), Erde essen = ungenießbare Dinge zu sich nehmen, Cels. 2, 7: terra non bibitur, Erde (v. der Hefe), Vopisc. Firm. 4, 5. – mihi terram inice, wirf Erde auf mich, Verg.: eam voraginem coniectu terrae explere, Liv.: has (rates) terrā atque aggere integere, Caes.: manibus sagulisque terram exhaurire, Caes.: aquam terramque petere od. poscere, s. aqua. – terrae filius, Erdensohn = ein unbekannter Mensch, Cic. ep. 7, 9, 1 u. ad Att. 1, 13, 4. Pers. 6, 59; vgl. Min. Fel. 21, 7 u. Lact. 1, 1, 1: terrā orti, Eingeborene, Autochthonen, Quint. 3, 7, 26. – β) die Erde in bezug auf die Beschaffenheit, der Boden, ea, quae gignuntur e terra, die Erd- od. Bodenerzeugnisse, Cic.: terra argillosa aut lapidosa, Varro: terra aut arida aut satiata, Sen.: terra praepinguis et uvida, Colum.: terra sterilis et emoriens, Curt.: neque aliud est colere quam resolvere et fermentare terram, Colum. – c) die Erde = der Erdboden, terrae hiatus, Ov., Sen. u.a. (u. so repentini terrarum hiatus, Cic.): in eo loco dehisse terram, Varro LL. (u. so dehiscat mihi terra! die E. möge sich vor mir auftun, mich verschlingen! Verg.): terram obtueri od. intueri, zur E. sehen, Plaut. u. Caes.: de terra saxa tollere, Cic.: alqm ad terram dare, zu Boden schlagen (strecken), werfen (schleudern), Plaut. u. Liv.: u. so alqm affligere ad terram, Plaut., od. terrae, Ov.: alqm pronum in terram statuere (stauchen), Ter. – d) das einzelne Land, die Landschaft, abire in alias terras, in andere Länder, Cic.: in ea terra, Cic.: terra mea, Ov.: apposit. (s. Drak. Liv. 25, 7, 4), terra Arabia, Plaut.: terra Italia, Varro u. Liv.: terra Africa, Auct. b. Afr. – Plur. terrae, die einzelnen Länder zusammengenommen, die Erde, die Welt, terrae ultimae, Cic.: has terras incolentes, Cic.: pecunia quanta sit in terris, Cic.: orbis terrarum, der Erdkreis, Cic.: orbis terrarum omnium, Cic.: Carthaginienses principes terrarum, Liv.: populus princeps omnium terrarum, Liv. – solvent formidine terras, poet. = die Welt, die Menschen, Verg.: u. so terras coërceat omnes, Ov. – Genet. plur. oft partit. bei Advv. loci, ubi terrarum sumus? wo sind wir doch in aller Welt? Cic.: so auch ubicumque terrarum, Cic.: abire quo terrarum possent, Liv.: quoquo hinc asportabitur terrarum, Ter.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum, Brut. in Cic. ep.: nec usquam terrarum etc., Iustin. – II) personifiz., Terra, die Erde als Göttin, gew. Tellus, Cic. de nat. deor. 3, 52. Varro LL. 5, 57; r.r. 1, 1, 5. Ov. fast. 6, 299. – / in den Augurbüchern tera, s. Varro LL. 5, 21. – archaist. Genet. Sing. terrai, Lucr. 1, 212 u.a., terras, Naev. bell. Pun. 1. fr. 18 Vahlen.
-
2 terra
terra, ae, f. (›das Trockene‹; vgl. τερσαίνω neben torreo u. ex-torris), die Erde, im Gegensatz zum Himmel, zum Meere, zur Luft usw., der Erdkörper, der Erdboden, das Land, I) im allg.: a) der Erdkörper, die Erde, terrae motus, Erdbeben, Cic. u.a.: terra in mundo sita est, Cic.: hunc statum esse huius totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, Cic.: terrā caeloque (auf Erden u. am H.) aquarum penuria est, Curt. – im Ggstz. zum Meere, terrae marisque cursus, Verg.: dah. terrā, zu Lande, iter Brundisium terrā petere, Cic.: terrā eodem pergit, Liv.: terrā marique, Cic., od. mari terrāque, Plaut. u. Liv., od. et mari et terrā, Nep., od. pelago terrāque, Ov., zu Wasser und zu Lande, von der Land- und Seeseite (dah. sprichw., terrā marique alqm conquirere, jmd. an aller Welt Enden, überall suchen, Vatin. in Cic. ep. 5, 9, 2: terrā marique omnia exquirere, durchsuchen, Sall. Cat. 13, 3): quisquis mari, quisque terrā venerit, Liv.: hic (moenibus) inclusus non terrā, non mari quicqnam sui iuris cernere, Liv. – in terris, auf Erden, Cic. Cael. 12. Hor. ep. 2, 2, 157. Sen. prov. 2, 6, 9: hanc vitam in terris agere, Verg. georg. 2, 538. – sub terras (in die Unterwelt) ire, Verg. Aen. 4, 654: sub terris (in der Unterwelt) sint iura deûm et tormenta nocentum, Prop. 3, 5, 39. – b) die Erde = das Erdreich, α)————übh.: glaeba terrae, Liv.: glaebae terrarum, Lucr.: terram edere (wie γην εσθίειν), Erde essen = ungenießbare Dinge zu sich nehmen, Cels. 2, 7: terra non bibitur, Erde (v. der Hefe), Vopisc. Firm. 4, 5. – mihi terram inice, wirf Erde auf mich, Verg.: eam voraginem coniectu terrae explere, Liv.: has (rates) terrā atque aggere integere, Caes.: manibus sagulisque terram exhaurire, Caes.: aquam terramque petere od. poscere, s. aqua. – terrae filius, Erdensohn = ein unbekannter Mensch, Cic. ep. 7, 9, 1 u. ad Att. 1, 13, 4. Pers. 6, 59; vgl. Min. Fel. 21, 7 u. Lact. 1, 1, 1: terrā orti, Eingeborene, Autochthonen, Quint. 3, 7, 26. – β) die Erde in bezug auf die Beschaffenheit, der Boden, ea, quae gignuntur e terra, die Erd- od. Bodenerzeugnisse, Cic.: terra argillosa aut lapidosa, Varro: terra aut arida aut satiata, Sen.: terra praepinguis et uvida, Colum.: terra sterilis et emoriens, Curt.: neque aliud est colere quam resolvere et fermentare terram, Colum. – c) die Erde = der Erdboden, terrae hiatus, Ov., Sen. u.a. (u. so repentini terrarum hiatus, Cic.): in eo loco dehisse terram, Varro LL. (u. so dehiscat mihi terra! die E. möge sich vor mir auftun, mich verschlingen! Verg.): terram obtueri od. intueri, zur E. sehen, Plaut. u. Caes.: de terra saxa tollere, Cic.: alqm ad terram dare, zu Boden schlagen (strecken), werfen (schleudern), Plaut. u. Liv.: u. so alqm affligere ad terram, Plaut., od. terrae, Ov.: alqm pro-————num in terram statuere (stauchen), Ter. – d) das einzelne Land, die Landschaft, abire in alias terras, in andere Länder, Cic.: in ea terra, Cic.: terra mea, Ov.: apposit. (s. Drak. Liv. 25, 7, 4), terra Arabia, Plaut.: terra Italia, Varro u. Liv.: terra Africa, Auct. b. Afr. – Plur. terrae, die einzelnen Länder zusammengenommen, die Erde, die Welt, terrae ultimae, Cic.: has terras incolentes, Cic.: pecunia quanta sit in terris, Cic.: orbis terrarum, der Erdkreis, Cic.: orbis terrarum omnium, Cic.: Carthaginienses principes terrarum, Liv.: populus princeps omnium terrarum, Liv. – solvent formidine terras, poet. = die Welt, die Menschen, Verg.: u. so terras coërceat omnes, Ov. – Genet. plur. oft partit. bei Advv. loci, ubi terrarum sumus? wo sind wir doch in aller Welt? Cic.: so auch ubicumque terrarum, Cic.: abire quo terrarum possent, Liv.: quoquo hinc asportabitur terrarum, Ter.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum, Brut. in Cic. ep.: nec usquam terrarum etc., Iustin. – II) personifiz., Terra, die Erde als Göttin, gew. Tellus, Cic. de nat. deor. 3, 52. Varro LL. 5, 57; r.r. 1, 1, 5. Ov. fast. 6, 299. – ⇒ in den Augurbüchern tera, s. Varro LL. 5, 21. – archaist. Genet. Sing. terrai, Lucr. 1, 212 u.a., terras, Naev. bell. Pun. 1. fr. 18 Vahlen. -
3 terra
terraterra ['tεrra]sostantivo Feminin1 (pianeta) Erde Feminin; gli abitanti della terra die Erdenbürger Maskulin plurale2 (suolo) Erde Feminin, (Erd)boden Maskulin; terra-e emerse Land neutro der Kontinente und der Inseln; andare per terra zu Boden gehen, fallen; avere una gomma a terra einen Platten haben familiare; essere a terra figurato am Boden zerstört sein; mettere qualcuno a terra figurato jdn zugrunde [oder zu Grunde] richten; sentirsi mancare la terra sotto i piedi den Boden unter den Füßen verlieren; raso terra haarscharf über dem Boden3 (campagna) Land neutro; (tenuta) Ländereien Feminin plurale Landbesitz Maskulin; terra di nessuno Niemandsland neutro4 elettricità Erde Feminin, Erdung Feminin; mettere a terra erdenDizionario italiano-tedesco > terra
4 terra-aria
terra-ariaterra-aria ['tεrra 'a:ria] < inv>aggettivoLuft-Boden-Dizionario italiano-tedesco > terra-aria
5 terra incognita
a) unerforschtes Landb) fig unerforschtes Wissensgebiet, wissenschaftliches Neuland6 terra di nessuno
terra di nessunoNiemandslandDizionario italiano-tedesco > terra di nessuno
7 terra
8 terra firma
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > terra firma
9 terra-cotta
English-German dictionary of Architecture and Construction > terra-cotta
10 terra fusca
11 terra rossa
12 terra fusca
13 terra rossa
14 terra fusca
15 terra rossa
16 terra firma
* * *ter·ra fir·ma[ˌterəˈfɜ:mə, AM -ˈfɜ:r-]n no pl festes Landto get back on \terra firma again wieder festen Boden unter den Füßen haben* * *["terə'fɜːmə]nfester Bodento be on terra firma again — wieder festen Boden unter den Füßen haben
* * *be on terra firma again wieder festen Boden unter den Füßen haben* * *noun, no pl., no art.17 terra firma
ter·ra fir·ma [ˌterəʼfɜ:mə, Am -ʼfɜ:r-] nfestes Land;to get back on \terra firma again wieder festen Boden unter den Füßen haben18 terra-cotta
19 terra cotta
n.Terrakotta f.Terrakottafigur f.20 terra-cotta
adj.Terrakotta- präfix. n.Terrakotta f.Terrakottafigur f.terracotta f.См. также в других словарях:
Terra Nova (TV series) — Terra Nova Genre Drama Science fiction Action Adventure Adventure fiction Family saga … Wikipedia
Terra Preta de Indio — Terra preta L oxisol (à gauche) et la Terra Preta (à droite) La terre noire (terra preta en portugais) est un sol anthropogénique (c est à dire d origine humaine) d une fertilité exceptionnelle due à des concentrations particulièrement élevées en … Wikipédia en Français
Terra preta — (“dark soil” in Portuguese) refers to expanses of very dark, fertile anthropogenic soils found in the Amazon Basin. It owes its name to its very high charcoal content. It is also known as “Amazonian dark earth” or “Indian black earth”. In… … Wikipedia
Terra Securities scandal — [ Terra Securities] The Terra Securities scandal was a scandal that became public in November 2007 and involved highly speculative investments by eight municipalities of Norway in various hedge funds in the United States bond market.Mark Landler … Wikipedia
Terra Networks — S.A. fue la filial dedicada a contenidos de Internet y portales de Internet del Grupo Telefónica de España. Fue fundada en 1999. A mediados del 2004, Terra Networks, en su junta de accionistas, decidió integrar todos sus activos y filiales dentro … Wikipedia Español
Terra (cómic) — Terra Personaje de DC Comics Primera aparición (Tara Markov) New Teen Titans #26 (1982) (Doppelgänger) New Titans #79 (1991) (Atlee) Supergirl #12 (2007) Información Nombre … Wikipedia Español
terra — / tɛr:a/ [dal lat. terra ]. ■ s.f. 1. a. (con iniziale maiusc.) (astron.) [il pianeta abitato dall uomo, il terzo dei pianeti in ordine di distanza dal Sole: la T. gira intorno al Sole e intorno al proprio asse ; la superficie, il centro della… … Enciclopedia Italiana
Terra Branford — Personaje de Final Fantasy Primera aparición Final Fantasy VI Información Edad 18 Estatura … Wikipedia Español
Terra — may refer to:In astronomy: *The Latin, Catalan and Portuguese name for the planet Earth *Terra (satellite), a research satellite launched by NASA in 1999 *In planetary nomenclature, terrae are extensive land masses found on various solar system… … Wikipedia
Terra nullius — (English pronunciation IPAEng|ˈtɛrə nəˈlaɪəs, Latin pronunciation IPA2|ˈtɛrːa nʊlːˈiʊs) is a Latin expression deriving from Roman Law meaning land belonging to no one , nobody s land i.e. empty land , applying the general principle of res nullius … Wikipedia
Terra Nova — or Terranova means new land or new earth in Latin, Galician and Portuguese. It can refer to: In geography: Newfoundland (island), the island portion of the province of Newfoundland and Labrador, Canada Terra Nova, Newfoundland and Labrador, a… … Wikipedia
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Арабский
- Болгарский
- Венгерский
- Вьетнамский
- Галисийский
- Греческий
- Грузинский
- Датский
- Иврит
- Индонезийский
- Испанский
- Итальянский
- Казахский
- Каталанский
- Квенья
- Корейский
- Латинский
- Литовский
- Македонский
- Малайский
- Немецкий
- Нидерландский
- Норвежский
- Персидский
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Словацкий
- Словенский
- Суахили
- Тамильский
- Турецкий
- Украинский
- Урду
- Финский
- Французский
- Хинди
- Хорватский
- Чешский
- Шведский
- Эстонский