Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(Rubus)

  • 1 rubus

    rubus, ī, m. (viell. zu ruber, rubeo), I) die Brombeerstaude, Caes. u.a.: auch fem., Prud. cath. 5, 31; apoth. 56 u. 70. – bildl., eradicato cacto et rubo subdolae familiaritatis, Tert. de pall. 2. – II) die Brombeere, punicei, Prop. 3, 13, 28: fraga rubosque colligere, Calp. ecl. 4, 31.

    lateinisch-deutsches > rubus

  • 2 rubus

    rubus, ī, m. (viell. zu ruber, rubeo), I) die Brombeerstaude, Caes. u.a.: auch fem., Prud. cath. 5, 31; apoth. 56 u. 70. – bildl., eradicato cacto et rubo subdolae familiaritatis, Tert. de pall. 2. – II) die Brombeere, punicei, Prop. 3, 13, 28: fraga rubosque colligere, Calp. ecl. 4, 31.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rubus

  • 3 Rubus chamaemorus

    {Deutsch:} Moltebeere (f), Sumpfbrombeere (f), Sumpfhimbeere (f), Torfbeere (f)
    {Русский:} морошка (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Rubus chamaemorus

  • 4 Rubus coreanus

    {Deutsch:} koreanische Himbeere (f)
    {Русский:} малина корейская (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Rubus coreanus

  • 5 Rubus fruticosus

    {Deutsch:} echte Brombeere (f), Brombeerstrauch (m), schwarze Haubeere (f), Fuchsbeere (f)
    {Русский:} ежевика кустистая (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Rubus fruticosus

  • 6 Rubus idaeus

    {Deutsch:} gemeine Himbeere (f), echte Himbeere (f), Waldhimbeere (f)
    {Русский:} малина обыкновенная (ж), малина лесная (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Rubus idaeus

  • 7 Rubus rivularis

    {Deutsch:} Bachbrombeere (f)
    {Русский:} ежевика порученная (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Rubus rivularis

  • 8 Rubus saxatilis

    {Deutsch:} echte Steinbeere (f)
    {Русский:} костяника (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Rubus saxatilis

  • 9 морошка

    n
    1) forestr. Moltebeere (Rubus chamaemorus L.), Schellbeere (Rubus chamaemorus L.), Sumpfbrombeere (Rubus chanaemorus L.), Sumpfhimbeere (Rubus chamaemorus L.), Torfbeere (Rubus chamaemorus L.), Zwergmaulbeere (Rubus chamaemorus L.), norwegische Brombeere (Rubus chamaemorus L.)
    2) food.ind. Moltbeere, Moltåbeere, Multbeere, Multebeere, Tundrabeere

    Универсальный русско-немецкий словарь > морошка

  • 10 малина обыкновенная

    n
    2) forestr. Hohlbeere (Rubus idaeus L.), Hombeere (Rubus idaeus L.), echte Himbeere (Rubus idaeus L.), echter Himbeerstrauch (Rubus ideaeus L.)

    Универсальный русско-немецкий словарь > малина обыкновенная

  • 11 малина

    n
    1) gener. Brombeere, Brommelbeere, Himbeere (ïëîä)
    2) botan. die (echte) Himbeere (îáûêíîâåííàÿ; Rubus (idaeus)), Himbeere (Rubus L.)
    3) coll. (pl) Himbeere
    4) forestr. Himbeerstrauch (Rubus L.)
    5) food.ind. Hindelbeere, Kroatzbeere, Steinbeere

    Универсальный русско-немецкий словарь > малина

  • 12 ожина

    n
    2) forestr. Rahmbeere (Rubus caesius L.), bereifte Brombeere (Rubus caesius L.)
    3) food.ind. Kratzbrombeere, bereifte
    4) Austrian. Kratzbeere (Rubus caesius L.)

    Универсальный русско-немецкий словарь > ожина

  • 13 княженика

    n
    2) forestr. nordische Himbeere (Rubus arcticus L.), nördliche Brombeere
    3) food.ind. nordische Brombeere

    Универсальный русско-немецкий словарь > княженика

  • 14 костяника

    n
    1) forestr. Felsenbrombeere (Rubus saxatilis L.), rote Steinbeere (Rubus saxatilis L.)
    2) food.ind. arktische Himbeere, nordische Himbeere, Steinbeere

    Универсальный русско-немецкий словарь > костяника

  • 15 малина душистая

    n
    2) forestr. wohlriechende Himbeere (Rubus odoratus L.)
    3) food.ind. Zimtbrombeere

    Универсальный русско-немецкий словарь > малина душистая

  • 16 ardeo

    ārdeo, ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), in Brand (Feuer) sein od. stehen, brennen, I) v. intr.: A) eig.: funiculi ardentes, Varr. LL.: ardentes taedae, Enn. fr., faces, Cic.: vis lignorum ardens, Liv.: ardens lucerna, Val. Max.: iam lucernae mihi plures videbantur ardere, Petr.: largior arsit ignis, Hor.: omnia velut continenti incendio ardere visa, Curt.: quod rubus arderet et non combureretur, Vulg.: mare arsit eo anno (als Wunder), Liv. – v. verbrennbaren Stoffen, bes. von Gebäuden, brennen, im Feuer stehen, in Feuer ( Flammen) aufgehen, abbrennen, verbrennen, ardet domus, Cic. u.a.: ardet paries proximus, Hor.: ardet Carthago, Liv.: tecta ardebunt, Cic.: septem tabernae arsere, Liv.: quod castra arsissent, Curt.: meliora surrectura, quam arsissent, Sen.: XL milia librorum Alexandriae arserunt, Sen.: optime meruisti de Romanis studiis (Literatur), magna illorum pars arserat (war den Flammen übergeben), Sen. ad Marc. 1, 3: prägn., v. Pers., jmd. (= jmds. Haus, Habe) brennt ab, sedulus hospes paene arsit, Hor. sat. 1, 5, 72: iam proximus ardet Ucalegon, Verg. Aen. 2; 311: ultimus ardebit, Iuven. 3, 201: fulmine ictus cum domo sua arsit (verbrannte), Eutr. 1, 4. – v. Herd, Altar usw., auf dem Feuer brennt, brennen, ardet focus, Acc. praet. 7: ardent altaria (das Opfer auf dem Altare), Verg. georg. 3, 409: caput arsisse Servio Tullio dormienti, Cic. de div. 1, 121. – v. Ätna, in dem Feuer brennen, brennen, Cic. Scaur. 29. Ov. met. 2, 220. Lact. 3, 18, 5. – v. unverbrennbaren Stoffen, glühen, iam rapidus torrens sitientes Sirius Indos ardebat, Verg. georg. 4, 425: cum aliae terrae nimio fervore solis ardebant, Iustin. 2, 1, 6. Vgl. ardens no. I. – B) übtr.: 1) extensiv, a) von den Augen, brennen, glühen, funkeln, Plaut. u. Cic.; vgl. ardens (no. II, 1, a). – b) v. einer brennenden hellen Farbe, funkeln, glänzen, blitzen, ardebat murice laena, Verg. – 2) intensiv, von allem, was in heftiger, leidenschaftlicher Aufregung ist, brennen, glühen, verzehrt werden von usw., mit u. ohne folg. Abl. der Ursache: a) in bezug auf den Körper u. dessen Teile: podagrae doloribus, geplagt werden, Cic.: cum omnes artus ardere (sc. dolore) viderentur, Cic. – b) in bezug auf die Affekte in uns, mit Abl., amore, dolore, furore, Cic.: iracundiā, Ter.: odio vestri, Cic.: Neronis odio, Val. Max.: odio in illum, Cic.: cupiditate, Cic.: desiderio, Cic.: m. Abl. Gerund., cum et habendo et egendo et cupiendo ardeant, Gell. 13, 24 (23), 2: absol., nunc demum mihi animus ardet, nunc meum cor cumulatur irā, Caecil. com. fr.: omnium in illum odia civium ardebant desiderio mei, waren von Haß gegen ihn entbrannt aus S. nach mir, Cic.: v. Pers., ardet et iram non capit ipsa suam Progne, Pr. ergrimmt und usw., Ov. met. 6, 609 sq.: v. Redner, Feuer u. Flamme sein, Cic. de or. 2, 188: u. ardere ad od. in u. Akk., glühend-, heiß begehren, heftiges Verlangen tragen, auf etw. brennen, ad ulciscendum, Caes.: in arma, in proelia, Verg.: in caedem, Tac.: so auch ad reprehendenda aliena facta aut dicta ardet omnibus animus, Ps. Sall.: u. ardeo m. folg. Infin., ich brenne vor Begierde, Verg. Aen. 2, 105 u. 316; 4, 281; 11, 895. Ov. met. 5, 166. Val. Flacc. 6, 45: mederi fraternae invidiae animo ardebat, Sall. Iug. 39, 5. – Bes. aber (b. Dichtern) in liebender Aufregung sein, heiß lieben, ardebant ambo, Ov.: miserere ardentis, Ov.: u. ardere alqā od. in alqa od. in alqam, entbrannt sein in Liebe für usw., brennen für usw., Hor., Verg., Ov. u. Gell. 7, 8, 3. – c) in Beziehung auf die Affekte bei andern, die gegen uns gerichtet sind, stark belastet sein mit usw., invidiā, glühend gehaßt werden, Cic.: ardebat et crudelitatis et iniquitatis infamiā, die Schmach der Gr. u. Ung. lastete schwer auf ihm, Plin. ep. – d) v. Verschwörungen, Kriegen u. ähnlichen Dingen, wenn sie zum Ausbruch kommen, gleichsam in Flammen stehen (s. Weißenb. Liv. 26, 22, 8), cum arderet coniuratio, Cic.: Galliam ardere, sei in Gärung, Caes.: cum arderet Syria bello, als die Kriegsflamme in Syrien entbrannt war, Cic.: u. so cum omnia bello arderent, Liv.: u. ardebat omnis Hispania citerior, Sall. fr.: cetera ex licentia aut odio aut avaritia in tempus arsere, wurde infolge von Zügellosigkeit oder Haß oder Habsucht eine Zeitlang mit Leidenschaftlichkeit betrieben, Sall. fr. – II) v. tr. brennen, motu ardentur membra supremo, [Iuvenc.] in Ios. (23) 524. – / Perf. arduerint, Act. fr. Arv. 4 u. 15 (Corp. inscr. Lat. 6, 2107): Partiz. Fut. arsurus, Verg. Aen. 11, 77. Tibull. 1, 1, 61. Ov. met. 2, 245. Liv. 25, 24, 14 u. ö. Sen. nat. qu. 3, 29, 1: Partiz. Perf. Pass. arsus, Plin. Val. 2, 9, s. bes.

    lateinisch-deutsches > ardeo

  • 17 cynosbatos

    cynosbatos, ī, f. (κυνόςβατος), I) die Hagerose(Rosa canina, L.), rein lat. sentis canis od. rubus caninus, Plin. 16, 179. Ps. Apul. herb. 87. – II) die Gichtbeere (Ribes nigrum, L.), Plin. 24, 121. – III) die Kaperstaude (Capparis spinosa, L.), Plin. 13, 127.

    lateinisch-deutsches > cynosbatos

  • 18 eruscus

    eruscus, ī, m. = rubus, die Brombeerstaude, Ps. Apul. herb. 87. no. 1 sqq.

    lateinisch-deutsches > eruscus

  • 19 mantia

    mantīa, ae, f. (μαντεία), die Brombeerstaude (rubus) bei den Daziern, Ps. Apul. herb. 87.

    lateinisch-deutsches > mantia

  • 20 rubeta

    rubēta, ae, f. (rubus) = φρῦνος (Gloss. II, 541, 30), die Kröte, weil sie sich in Dornbüschen aufhält, Cic. de div. 1, 15. Plin. 32, 50. Iuven. 1, 70; 6, 659: rana rubeta, Prop. 3, 6, 27. Plin. 8, 110. Plin. Val. 3, 14.

    lateinisch-deutsches > rubeta

См. также в других словарях:

  • Rubus — Pour les articles homonymes, voir ronce …   Wikipédia en Français

  • Rubus — Schlitzblättrige Brombeere Systematik Rosiden Eurosiden I Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Rubus — L. (Brombeer und Himbeerstrauch), Gattung der Rosazeen, meist bestachelte, oft klimmende oder kriechende, laubwechselnde oder immergrüne Stauden oder Sträucher mit abwechselnden, einfachen oder gelappten, meist drei bis fünfzählig oder unpaarig… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Rubus — Ru bus, n. [L.] (Bot.) A genus of rosaceous plants, including the raspberry and blackberry. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Rubus — (R. L.), Pflanzengattung aus der Familie der Rosaceae Dryadeae, Ikosandrie, Polygynie L., durch fünftheiligen Kelch, fünfblätterige Corolle, aus einsamigen, den konischen Fruchtboden bedeckenden Beeren zusammen gesetzte Frucht charakterisirt.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Rubus — L., Pflanzengattg. der Rosazeen, zahlreiche Arten, meist Sträucher der nördl. Halbkugel. R. saxatĭlis L. (Stein , Felsenhimbeere), mit sauren Früchten, in Bergwäldern; R. chamaemōrus L. (Sumpfbrombeere, Torf , Zwergmaul , Mult oder Schellbeere)… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Rubus — Rubus, Pflanzengattung aus der Familie der Rosaceen; s. Brombeere und Himbeere …   Herders Conversations-Lexikon

  • Rubus —   [lateinisch »Brombeere«, »Brombeerstaude«], sehr vielgestaltige und schwer zu gliedernde Gattung der Rosengewächse mit mindestens 250 Arten und zahlreichen sich ungeschlechtlich fortpflanzenden Sippen; hauptsächlich auf der Nordhalbkugel,… …   Universal-Lexikon

  • Rubus — Pour les articles homonymes, voir ronce. Ronce …   Wikipédia en Français

  • Rubus — Taxobox name = Rubus image width = 250px image caption = Rubus fruticosus regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Rosales familia = Rosaceae genus = Rubus genus authority = L. subdivision ranks = Species… …   Wikipedia

  • Rubus —   Rubus …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»