-
1 Ornament
-
2 Ornament
Ornament n ARCH ornament, enrichment, garnish • mit Ornamenten überladen overornamented • mit Ornamenten verzieren enrichDeutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > Ornament
-
3 Ornament
Ornament, ornamentum.
-
4 Ornament
Ornament n <Ornaments; Ornamente> süs(leme), tezyinat -
5 Ornament
Ornament n -(e)s, -e орна́мент -
6 Ornament
Ornament <-(e) s, -e> [ɔrna'mɛnt] ntbezek, süs -
7 Ornament
* * *das Ornamentgarnish; ornament* * *Or|na|mẹnt [ɔrna'mɛnt]nt -(e)s, -edecoration, ornamentder Fries ist reines Ornament — the frieze is purely ornamental or decorative
eine Vase mit figürlichen Ornamenten — a vase decorated with figures
etw mit Ornamenten versehen — to put ornaments on/in sth
* * *(something decorative, intended to make a room etc more beautiful: china ornaments.) ornament* * *Or·na·ment<-[e]s, -e>[ɔrnaˈmɛnt]nt ornament, decoration* * *das; Ornament[e]s, Ornamente (Kunstw.) ornament* * *mit Ornamenten ornamented* * *das; Ornament[e]s, Ornamente (Kunstw.) ornament* * *-e n.ornament n. -
8 Ornament
-
9 Ornament
орнамент
Плоскостной или рельефный узор, характеризующийся ритмическим повтором геометрических, реалистических или стилизованных изобразительных элементов
[Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]Тематики
- архитектура, основные понятия
EN
DE
FR
Немецко-русский словарь нормативно-технической терминологии > Ornament
-
10 Ornament
-
11 Ornament
Ornament n ornament n -
12 Ornament
-
13 Ornament
Orna'ment n <Ornament(e)s; Ornamente> ornament m -
14 Ornament
-
15 Ornament
Or·na·ment <-[e]s, -e> [ɔrnaʼmɛnt] ntornament, decoration -
16 Ornament
-
17 Ornament
nArchitektur & Tragwerksplanung ornament -
18 Ornament
n1. adornment2. ornament -
19 Ornament
n (2) arxit. ornament, naxış -
20 Ornament
n -(e)s, -e
См. также в других словарях:
ornament — ORNAMÉNT, ornamente, s.n. 1. Detaliu sau obiect adăugat la un ansamblu pentru a l înfrumuseţa; accesoriu, element decorativ folosit în artele plastice, în arhitectură, în tipografie pentru a întregi o compoziţie şi a i reliefa semnificaţia. ♢ loc … Dicționar Român
Ornament — Sn std. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. ōrnāmentum, einer Ableitung von l. ōrnāre ausstatten, schmücken, zieren (aus * ōrdnāre zu l. ōrdo (ōrdinis) m. Reihe, Ordnung ). Adjektiv: ornamental. Ebenso nndl. ornament, ne. ornament, nfrz.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Ornament — Ornamente I (Altertum). Ornamente II (Mittelalter). Ornamente III (Renaissance). Ornamente IV (17./18. Jahrh. und Asien) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
ornament — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. ornamentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element, motyw zdobniczy w architekturze, rzemiośle artystycznym itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bogaty, oryginalny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ornament — or na*ment, n. [OE. ornement, F. ornement, fr. L. ornamentum, fr. ornare to adorn.] That which embellishes or adorns; that which adds grace or beauty; embellishment; decoration; adornment. [1913 Webster] The ornament of a meek and quiet spirit. 1 … The Collaborative International Dictionary of English
ornament — or na*ment, v. t. [imp. & p. p. {Ornamented}; p. pr. & vb. n. {Ornamenting}.] To adorn; to deck; to embellish; to beautify; as, to ornament a room, or a city. [1913 Webster] Syn: See {Adorn}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Ornament — (lat., hierzu die Tafeln »Ornamente I bis IV«), Verzierung, die schmückende Zutat an Arbeiten menschlicher Kunstfertigkeit, besonders an Werken der Baukunst und der Kunstgewerbe. Sie hängt von dem Zweck des Gegenstandes, von der Zeit und dem Ort… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
ornament — [n] decoration accessory, adornment, art, bauble, beautification, design, doodad*, embellishment, embroidery, flower, frill, frou frou*, garnish, gewgaw*, gimcrack*, gingerbread*, honor, jewel, knickknack*, pride, treasure, trimming, trinket;… … New thesaurus
ornament — [or′nə mənt; ] for v. [, ôr′nəment΄] n. [OFr ornement < L ornamentum < ornare, to adorn (akin to ordinare: see ORDAIN)] 1. anything serving to adorn; decoration; embellishment; also, a desirable or needed adjunct 2. a person whose character … English World dictionary
Ornamént — (lat., d.i. Schmuck), die an Gegenständen menschlicher Kunstfertigkeit angebrachte Verzierung, entweder der Berechnung (geometr. O.) oder der Phantasie (stilisiertes O.) entsprungen oder der organischen Natur (Pflanzenreich: Blatt, Blume, Ranke;… … Kleines Konversations-Lexikon
Ornament — Ornament, lat. deutsch, Verzierung; O.ik, die Lehre, passende Verzierungen anzubringen … Herders Conversations-Lexikon