-
1 Bann
Bann m -(e)s, -e изгна́ние, ссы́лка; опа́ла; отлуче́ние от це́ркви; объявле́ние вне зако́наj-n in den Bann tun, j-n mit dem Bann belegen изгоня́ть, ссыла́ть (кого-л.); подверга́ть опа́ле (кого-л.); объявля́ть (кого-л.) вне зако́на; отлуча́ть (кого-л.) от це́рквиin Acht und Bann tun, j-n mit dem Bann belegen изгоня́ть, ссыла́ть (кого-л.); подверга́ть опа́ле (кого-л.); объявля́ть (кого-л.) вне зако́на; отлуча́ть (кого-л.) от це́рквиüber j-n den Bann aussprechen предава́ть (кого-л.) ана́феме; подверга́ть (кого-л.) опа́леin Acht und Bann в опа́леBann принужде́ние, приказа́ние; запре́тden Bann brechen выходи́ть из подчине́ния; нару́шить запре́тBann обая́ние, ча́рыder Bann löste sich ча́ры разве́ялисьden Bann brechen разру́шить ча́рыden Bann des Schweigens brechen нару́шить молча́ние, прерва́ть молча́ниеim Bann von j-m, von etw. (D) sein быть очаро́ванным (кем-л., чем-л.); всеце́ло находи́ться под впечатле́нием (чего-л.); быть в пл́ену (у чего́-л.)im Bann von j-m, in j-s Bann stehen быть очаро́ванным (кем-л., чем-л.); всеце́ло находи́ться под впечатле́нием (чего-л.); быть в пл́ену (у чего́-л.)in j-s Bann geraten подпа́сть под (чьи-л.) ча́ры; попа́сть под (чье-л.) влия́ниеj-n in (seinen) schlagen привле́чь (чье-л.) внима́ние; прикова́ть (чье-л.) внима́ниеj-n in (seinen) schlagen очарова́ть, увле́чь, захвати́ть, подчини́ть свое́й вла́сти (кого-л.)j-n im Bann halten очарова́ть, держа́ть в свое́й вла́сти (кого-л.)j-n in Bann halten очарова́ть, держа́ть в свое́й вла́сти (кого-л.)im Banne der Eindrücke во вла́сти впечатле́нийder Redner zwang die Hörer in seinen Bann ора́тор всеце́ло овладе́л внима́нием слу́шателейunter einem Bann befangen sein находи́ться под ча́рами, быть зачаро́ваннымBann юрисди́кция; полномо́чия; ист. пра́во феода́ла, юрисди́кция феода́лаBann о́бласть юрисди́кции; преде́лы вла́сти; ист. совоку́пность подвла́стныхBann диал. исключи́тельное пра́во (на прода́жу каки́х-л. това́ров); ист. исключи́тельное пра́во охо́ты (короля́); сбор за владе́ние исключи́тельным пра́вом (на прода́жу каки́х-л. това́ров)Bann воен. призы́в ополче́ния; вое́нное подразделе́ниеBann диал. общи́нная ни́ва, общи́нное по́ле -
2 Bann
-
3 Bann
Bann m -(e)s, -e1. ист. изгна́ние, ссы́лка; объявле́ние вне зако́на; отлуче́ние от це́рквиj-n in den Bann tun*, j-n mit dem Bann belé gen — изгоня́ть, ссыла́ть кого́-л.; подверга́ть опа́ле кого́-л.; объявля́ть кого́-л. вне зако́на; отлуча́ть кого́-л. от це́ркви
2. высок. принужде́ние3. высок. обая́ние, ча́рыim Bann von j-m, von etw. (D) [in j-s Bann] sein [sté hen*, sich befí nden*] — быть очаро́ванным кем-л., чем-л.; всеце́ло находи́ться под впечатле́нием чего́-л.; быть в плену́ у чего́-л.
1) привле́чь [прикова́ть] чьё-л. внима́ние2) очарова́ть, увле́чь, захвати́ть, подчини́ть свое́й вла́сти кого́-л. -
4 Bann
〈m.; Bann(e)s〉2 〈 figuurlijk〉ban, fascinatie, betovering♦voorbeelden:jemanden in Bann halten • iemand in zijn ban houden, iemand fascinerenjemanden in seinen Bann ziehen, zwingen • iemand weten te fascineren, biologeren -
5 Bann
Bann <-(e) s, -e> [ban] mer ist ganz in ihrem \Bann tamamıyla onun büyüsü altında;jdn in seinen \Bann ziehen birini büyülemek [o esir etmek];in jds \Bann geraten birinin büyüsüne kapılmak [o tutulmak] -
6 bann
Bann m o.Pl. 1. обаяние, чар, плен; 2. прокуда, изгнание; 3. отлъчване, анатема (от католическа църква); jmdn. in seinen Bann ziehen запленявам, омайвам някого; den Bann über jmdn. verhängen анатемосвам някого, отлъчвам някого от църквата.* * *der 1. лит власт, плен, чар, обаяние; in s-n zwingen прен завладявам, пленявам, очаровам; den = brechen отърсвам се от влиянието; 2. ист прокуда, отлъчване (от църква и общество). -
7 Bann
in jemandes Bann stehen být pod čím vlivem -
8 Bann
Bann, I) weltlicher: aquae et ignis interdictio. – in den B. tun, mit dem B. belegen, aquā et igni interdicere alci. – II) kirchlicher: sacrificiorum interdictio (die Ausschließung von der kirchlichen Gemeinschaft). – devotio (ἀνάϑεμα, der Bannfluch). – in den B. tun etc., sacrificiis interdicere alci (jmd. von der kirchlichen Gemeinschaft ausschließen); devovere alqm (den Bannfluch über jmd. aussprechen).
-
9 Bann
m; -(e)s, -e1. HIST. banishment; (Kirchenbann) excommunication; den Bann aussprechen über jemanden, jemanden in den Bann tun, jemanden mit dem Bann belegen banish s.o., outlaw s.o.; kirchlich: excommunicate s.o.; gesellschaftlich: ostracize s.o.; geschäftlich: boycott s.o.; vom Bann gelöst werden have one’s banishment ( oder excommunication) lifted2. fig. (Zauber) charm, spell; unter dem Bann stehen von (einer Person) be ( oder have come) under the spell ( oder sway) of; (Musik etc.) be spellbound by, be under the spell of; (Alkohol etc.) be in the grip of; in jemandes (Akk) Bann geraten come under s.o.’s spell ( oder sway); in den Bann der Musik etc. geraten be enthralled ( oder spellbound) by the music etc.; in den Bann des Alkohols geraten become a slave to alcohol ( oder the demon drink); jemanden in seinen Bann schlagen oder ziehen captivate s.o., spellbind s.o.; jemanden in Bann halten have s.o. spellbound; den Bann brechen break the spell ( oder charm); endlich war der Bann gebrochen the ice had finally been broken* * *der Bannban* * *Bạnn [ban]m -(e)s, -e1) no pl geh = magische Gewalt) spellsie zog or zwang ihn in ihren Bann — she cast her spell over him
2) (HIST = Kirchenbann) excommunicationjdn in den Bann tun, jdn mit dem Bann belegen, den Bann über jdn aussprechen — to excommunicate sb
* * *(a strong influence: He was completely under her spell.) spell* * *<-[e]s>[ban]m1. (geh) spelljdn in \Bann halten (geh) to hold sb in one's spelljdn in seinen \Bann schlagen [o ziehen] to cast a spell over sb2. HIST excommunicationden \Bann über jdn aussprechen to excommunicate sbjdn vom \Bann lösen to absolve sb [from excommunication]jdn in den \Bann tun [o jdn mit dem \Bann belegen] to excommunicate sb* * *der; Bann[e]s1) (kath. Kirche) excommunication2) (fig. geh.) spellin jemandes Bann/im Bann einer Sache (Gen.) stehen — be under somebody's spell/under the spell of something
jemanden in seinen Bann schlagen — cast one's/its spell over somebody
* * *den Bann aussprechen über jemanden, jemanden in den Bann tun, jemanden mit dem Bann belegen banish sb, outlaw sb; kirchlich: excommunicate sb; gesellschaftlich: ostracize sb; geschäftlich: boycott sb;vom Bann gelöst werden have one’s banishment ( oder excommunication) lifted2. fig (Zauber) charm, spell;unter dem Bann stehen von (einer Person) be ( oder have come) under the spell ( oder sway) of; (Musik etc) be spellbound by, be under the spell of; (Alkohol etc) be in the grip of;in jemandes (akk)Bann geraten come under sb’s spell ( oder sway);in den Bann des Alkohols geraten become a slave to alcohol ( oder the demon drink);ziehen captivate sb, spellbind sb;jemanden in Bann halten have sb spellbound;den Bann brechen break the spell ( oder charm);endlich war der Bann gebrochen the ice had finally been broken* * *der; Bann[e]s1) (kath. Kirche) excommunication2) (fig. geh.) spellin jemandes Bann/im Bann einer Sache (Gen.) stehen — be under somebody's spell/under the spell of something
jemanden in seinen Bann schlagen — cast one's/its spell over somebody
* * *nur sing. m.ban n. -
10 Bann
m -(e)s, -e1) изгнание, ссылка; опала; отлучение от церкви; объявление вне законаj-n in den Bann ( in Acht und Bann) tun, j-n mit dem Bann belegen — изгонять, ссылать кого-л.; подвергать опале кого-л.; объявлять кого-л. вне закона; отлучать кого-л. от церквиüber j-n den Bann aussprechen — предавать кого-л. анафеме; подвергать кого-л. опалеj-n vom Banne lösen, den Bann von j-m nehmen — снять с кого-л. опалу ( анафему)2) принуждение, приказание; запрет3) обаяние, чарыden Bann des Schweigens brechen — нарушить молчание, прервать молчаниеim Bann von j-m, von etw. (D) ( in j-s Bann) sein ( stehen) — быть очарованным кем-л., чем-л.; всецело находиться под впечатлением чего-л.; быть в плену у чего-л.j-n in (seinen) Bann schlagen — привлечь ( приковать) чьё-л. внимание; очаровать, увлечь, захватить, подчинить своей власти кого-л.j-n im ( in) Bann halten — очаровать, держать в своей власти кого-л.der Redner zwang die Hörer in seinen Bann — оратор всецело завладел вниманием слушателейunter einem Bann befangen sein — находиться под чарами, быть зачарованным4) юрисдикция; полномочия; ист. право( юрисдикция) феодала5) область юрисдикции; пределы власти; ист. совокупность подвластных6) диал. исключительное право (на продажу каких-л. товаров); ист. исключительное право охоты ( короля); сбор за владение исключительным правом (на продажу каких-л. товаров)7) воен. призыв ополчения; военное подразделение8) диал. общинная нива, общинное поле -
11 Bann
1) magische Kraft ча́ры. Einfluß влия́ние. im Banne v. etw. a) v. Eindruck, Erlebnis; v. Erzählung, Musik во вла́сти <под вла́стью> чего́-н. b) v. Ereignis в плену́ чего́-н. den Bann brechen нару́шить запре́т ; разру́шить ча́ры. den Bann des Schweigens brechen наруша́ть /-ру́шить молча́ние. jdn. in seinen Bann schlagen <ziehen, zwingen> очаро́вывать /-чарова́ть кого́-н. v. Redner всеце́ло завладева́ть /-владе́ть чьим-н. внима́нием. in jds. Bann stehen быть очаро́ванным кем-н. [находи́ться под чьим-н. влия́нием/ einer Frau находи́ться во вла́сти чьих-н. чар]. in jds. Bann geraten быть очаро́ванным кем-н. [подпада́ть/-па́сть под чьё-н. влия́ние/ einer Frau под чьи-н. ча́ры]2) Ausschluß: Kirchenbann ана́фема, отлуче́ние от це́ркви. Ächtung объявле́ние вне зако́на. den Bann über jdn. aussprechen, jdn. mit dem Bann belegen предава́ть /-да́ть кого́-н. ана́феме, отлуча́ть отлучи́ть кого́-н. от це́ркви [объявля́ть/-яви́ть кого́-н. вне зако́на]. den Bann aufheben снима́ть сня́ть ана́фему -
12 Bann
m (1) 1. məcbur etmə; 2. məc. cazibə; sich im \Bann von etw. befinden nəyəsə (kiməsə) valeh olmaq; j-n in \Bann schlagen kimisə özünə cəlb etmək; kimisə valeh etmək; 3. sürgün; din. kilsədən ayırma, dinsiz sayma; in Acht und \Bann gözdən düşmə, etibardan düşmə; in den \Bann tun, mit dem \Bann belegen qanundankənar elan etmək -
13 Bann
banm1) destierro m, proscripción f2)Bann [ban]<-(e)s, -e>2 dig(gehobener Sprachgebrauch: Zauber) encantamiento Maskulin, hechizo Maskulin; jemanden in seinen Bann ziehen cautivar a alguien; in jemandes Bann geraten estar hechizado por alguien -
14 Bann
banmBannBạnn [ban] <-[e]s>1 (gehobener Sprachgebrauch: Einfluss) envoûtement Maskulin; Beispiel: in den Bann einer Person/Sache geraten se laisser envoûter par quelqu'un/quelque choseWendungen: jemanden in seinen Bann ziehen fasciner quelqu'un -
15 Bann
m <-(e)s, -e>1) ист объявление вне закона; отлучение от церкви (в Средневековье)den Bann über j-n áússprechen [verhängen] — 1) изгнать кого-л в ссылку 2) отлучить кого-л от церкви
2) высок чарыin j-s Bann geráten* — поддаться чарам кого-л
unter dem Bann von etw. (D) stéhen* — находиться под чьими-л чарами
j-n in séínen Bann schlágen* [zíéhen*] — приковывать чьё-л внимание
-
16 Bann
-
17 Bann
-
18 Bann
der; -(e)s, -eотлучение от Церкви;jemanden mit dem Bann belegen – отлучить кого-либо от Церкви
-
19 Bann
-
20 Bànn
De BannFr ban
См. также в других словарях:
Bann — steht für: die Übereignung von Lebewesen oder Sachen an den Gott der Bibel, siehe Bann (Bibel) den Ausschluss aus der jüdischen Glaubensgemeinschaft, siehe Herem den Ausschluss aus einer kirchlichen Gemeinschaft, siehe Anathema einen… … Deutsch Wikipedia
Bann — Sm std. alt. (9. Jh., latinisiert seit dem 7. Jh.), mhd. ban, ahd. ban, as. ban Stammwort. Aus g. * banna m. Aufgebot, Befehl, Bann , auch in afr. ban(n), bon, anord. bann (n.) Verbot , ae. geban(n). Abstraktum zu g. * bann a Vst. aufbieten,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Bann — »Ausschluss aus der ‹kirchlichen› Gemeinschaft«, (früher auch:) »Gerichtsbarkeit, Rechtsbezirk«: Das altgerm. Wort (mhd., ahd. ban »Gebot, Aufgebot«, niederl. ban, engl. ban, schwed. bann) gehört zu dem starken Verb ahd. bannan, mhd. bannen… … Das Herkunftswörterbuch
Bann — may refer to:*Banns of marriage *River Bann *River Bann (Wexford) *Bann, Germany, a municipality in Rhineland Palatinate, Germany … Wikipedia
Bann — est un toponyme pouvant désigner: Sommaire 1 Toponyme 1.1 Allemagne 1.2 Irlande 1.3 Royaume Uni … Wikipédia en Français
Bann [3] — Bann (auch Upper B., spr. bänn), Fluß in Irland, entspringt auf den Mournebergen in der Grafschaft Down, östlich von Newry, durchströmt den Neaghsee und mündet unterhalb Coleraine nach 137 km langem Lauf an der Nordküste in den Ozean … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Bann [1] — Bann (Bannus), 1) was die Freiheit eines Menschen einschränkt; 2) oberherrlicher Zwang; 3) Gebot od. Verbot einer Obrigkeit; 4) der Aufruf u. Zwang zur Heeresfolge, vgl. Ban; 5) so v.w. Bannrecht; 6) die vollständige Gerichtsbarkeit, z.B. Blut ,… … Pierer's Universal-Lexikon
Bann [2] — Bann, 1) Fluß in Irland, entspringt in der Grafschaft Down, geht durch Armagh, bildet den See Neagh, scheidet die Grafschaften Antrim u. Londonderry, ist durch einen Kanal mit dem Irischen Meere verbunden u. mündet nördlich ins Atlantische Meer;… … Pierer's Universal-Lexikon
Bann [1] — Bann (mittellat. bannus oder bannum, franz. ban, ital., span. und portug. bando, vom altdeutschen Ban), nach I. Grimm (»Deutsche Rechtsaltertümer«, S. 732) ursprünglich soviel wie Gebot und Verbot. Doch wird der Ausdruck bannus oder B. in den… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Bann [2] — Bann (hebr. Cherem), das Verbotene, dessen Besitz und Verwendung den Israeliten nicht gestattet und als Gottesgreuel, mit dem Fluche behaftet, dem Heiligtum, bez. der Vernichtung geweiht war. Ursprünglich war er ein Gelübde, vermöge dessen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Bann — Bann, im Mittelalter das Recht eines öffentlichen Würdenträgers, bei Strafe etwas zu gebieten oder zu verbieten, auch das Gebot oder Verbot selber und die betreffende Strafe. Daher Königs B., Heer B. (kriegerisches Aufgebot), Blut B.… … Kleines Konversations-Lexikon