-
41 напасть
апанаваць; напасці; напасьці; натрапіць; пошасць; пошасьць; успасці; успасьці* * *I совер. (на кого-что) напасці, накінуцца, апанаваць (каго-што)3) (жадно наброситься) прост. накінуцца, кінуцца4) (случайно обнаружить) напасці, наткнуцца, натрапіцьII сущ. разг. напасць, -ці жен. -
42 несмотря
* * * -
43 из
з* * *при этом са употребляется перед словами, начинающимися с двух и более согласных, из которых первый шипящий, свистящий или плавныйкроме того, иногда переводится также иными предлогами, в частности:за (каго-што)ад (каго-чаго)— лепшы з (за, ад) усіхна (кім-чым) -
44 бдеть
-
45 забывать
забывацца; забываць* * *несовер. забываць, забывацца (пра каго-што, на каго-што и без доп.) -
46 испытать
адчуць; выпрабаваць; зазнаць; зьведаць; спазнацца; спазнаць* * *совер. -
47 класть
класці; класьці* * *несовер.1) класці2) (прибавлять, подмешивать) кідаць3) (делать каменную кладку — стену, здание и т.п.) мураваць5) (холостить животных) обл. пакладаць, лягчаць— класці (складваць, складаць) зброю— пляміць каго-што, класці пляму на каго-штокласть резолюцию канц.
— накладваць рэзалюцыю -
48 метить
значыць; імкнуцца; імкнуць; мерыцца* * *I несовер. (ставить знак, метку) меціць, значыць II несовер.1) (целить) цэліць, меціць, мерыцца4) (намереваться) уст. мець намер, збірацца -
49 найти
адшукаць; вылучыць; вынайсці; вынайсьці; знайсці; знайсьці; назнаходзіць; палічыць* * *I совер.(подыскать, подобрать) знайсці, адшукаць(обнаружить, открыть, изобрести) знайсці, вынайсці(определить путём умозаключений, вычислений) знайсці(выбрать, уделить для чего-либо время) знайсці3) (получить, обрести) знайсці, атрымаць3) (прийти к заключению) знайсці, палічыць(усмотреть) убачыць, угледзець(счесть, признать) прызнаць, палічыць, знайсці— урач прызнаў (палічыў, знайшоў) яго здаровымсм. находить III совер.1) (натолкнуться на кого-либо, что-либо) найсці, натрапіць2) (надвигаясь, закрыть) найсці, насунуцца— найшла (апанавала, агарнула) тугасм. находить II -
50 нападать
апаноўваць; нападаць* * *I (напа́дать)совер. нападацьII (напада́ть) III (напада́ть)несовер. (на кого-что)1) нападаць3) (жадно набрасываться) прост. накідвацца, кідацца4) (случайно обнаруживать) нападаць, натыкацца, натрапляць -
51 обдавать
несовер.см. обдать -
52 обдать
* * *совер.— абліць кіпнем (кіпетнем, варам) -
53 облаивать
несовер. -
54 подражать
пераймацца; пераймаць* * * -
55 положить
пакласці; пакласьці; ускласці; ускласьці* * *совер.(постановить) ухваліць, пастанавіць— зараз жа і дай, вымі ды палажы -
56 положиться
пакласціся; пакласьціся; паспадзявацца* * *— я цалкам здаўся на яго (даверыў, даверыўся яму)— даверцеся мне, здайцеся на мяне -
57 похожий
* * *падобны (да каго-чаго, на каго-што)это похоже на то, что…
— гэта падобна на тое, што…похожий, как две капли воды
— падобны, як дзве кроплі вады -
58 пренебречь
-
59 сойти
саступіць; сыйсці; сыйсьці; сысці; сысьці* * *совер.сойти с дистанции спорт.
— сысці з дыстанцыі— звар'яцець, з глузду з'ехаць -
60 ставить
* * *несовер. в разн. знач. ставіцьставить точки (точку) над «і»
— ставіць кропкі (кропку) над «і»
См. также в других словарях:
БелСат — Телеканал «БелСат» Страна … Википедия
жаловати — 1. наракаць, жаліцца; складаць скаргу на каго н.; судзіцца; 2. праяўляць жаль, шкадаванне з прычыны чаго н., каяцца; 3. адчуваць жаль, літасць, шкадаваць каго н. ці што н.; 4. смуткаваць, маркоціцца, аплакваць; 5. шкадаваць; берагчы; 6. аказваць… … Старабеларускі лексікон
закидати — 1. кідаючы што н., запоўніць (адтуліну, яму і г.д.), засыпаць, пакрыць; 2. перан. намякаць на што н; закидати сети ашукваць, падманваць каго н … Старабеларускі лексікон
заставовати — 1. пакідаць каго н. або што н.; 2. даваць у заклад, закладаць; 3. абараняць што н … Старабеларускі лексікон
залетити — 1. рэкамендаваць што н., прадпісаць, загадаць; 2. рэкамендаваць каго н., пазнаёміць, прыцягнуць увагу; 3. даверыць, даручыць … Старабеларускі лексікон
затягати — (затегати) 1. прыцягваць, запрашаць; вербаваць, наймаць; 2. падаваць у суд на каго н.; прад яўляць іск каму н.; 3. уцягваць у што н., ублытваць, умешваць; 4. затрымліваць … Старабеларускі лексікон
затегати — затягати (затегати) 1. прыцягваць, запрашаць; вербаваць, наймаць; 2. падаваць у суд на каго н.; прад яўляць іск каму н.; 3. уцягваць у што н., ублытваць, умешваць; 4. затрымліваць … Старабеларускі лексікон
спирати — 1. адвесці каго н. ад уладання чым н., пазбавіць правоў на што н.; 2. не пагаджацца, пярэчыць … Старабеларускі лексікон