(в+чем-то)

Куыд уæлæмæ цыдыстæм, афтæ хъæд лыстæгæй лыстæгдæр кодта, рагъы сæр та бынтон фæгæмæх, æрмæст ма тырты, æхсæр æмæ уагъылыйы къутæртæ, стæй бæрз æмæ цъуйы стæм бæлæстæ уыд фæндаджы фæйнæ фарс. – Чем выше мы поднимались, тем лес все больше редел, а на самом хребте деревьев не было совсем, лишь только кустарники барбариса, фундука и шиповника, да редкие березы и рябины росли по обе стороны дороги. (Дзесты К., Тегайы бæлас)

Алчи куы уаид йæ бынаты, Ницæмæй уаиккам хъуаг. – Если бы каждый был на своем месте, то не было б у нас ни в чем нужды. (Ситохаты С., Алчи куы уаид йæ бынаты)

Уыйхыгъд чысыл нациты æвзæгтыл уынгæджы бон акодта: уыцы æнæхайыры «общность» фæлдисынæн сæ æрмæг хъуыдис æмæ бæстæйы адæмты, æппæты фыццаг чысыл нациты, хъуамæ нывондæн æрхастаиккой. – Зато языки малых наций попали в затруднительное положение: для создания этой злополучной «общности» (т.е. «новой исторической общности – советского народа») им нужен был материал, и народы страны, прежде всего малые народы, должны были быть принесены в жертву. (Хъодзаты Æ., «Мах дуг», 2007, №1)

Уыйхыгъд хи стауын æмæ кæрæдзи æфхæрынмæ, стæй æрыгоны размæ цæлхдуртæ æвæрынмæ хорз арæхсынц дохтыртæн сæ фылдæр. – Вместо этого, большинство врачей умудряются оскорблять друг друга и ставить препоны молодым. (Цгъойты Х., «Мах дуг», 2004, №9)

Кæрæдзийы къухтæй скъæфæгау кодтам æмæ зыдæй кастыстæм æмдзæвгæты къаннæг æмбырдгонд, «Фараст барæджы», зæгъгæ, ахæм сæргондимæ, йæ автор – Хаджеты Таймураз. Авторы ном не ’ппæтæн дæр æнæзонгæ уыд, никуы йын федтам йæхи дæр, фæлæ нын уыйхыгъд йе ’мдзæвгæтæ та тырысайау систы. – Мы вырывали друг у друга из рук и жадно читали маленький сборник стихов под названием «Девять всадников», его автор – Таймураз Хаджеты. Не всем из нас было знакомо имя автора, никогда мы не видели его самого, но зато стихи поэта стали для нас чем-то вроде знамени. (Косты Л., Æрдхæрæны зарæг)

уæлæнгай цæстæнгас – поверхностное отношение (к чему-л.)

уæлæнгай бакаст – беглый взгляд; поверхностное знакомство (с чем-л.)

Ирыстоны разамонджытæ фылдæр хатт сæ адæмы æвзаг хъахъхъæнынæй сæ бынæттæ хъахъхъæнын ахсджиагдæр хъуыддагыл нымадтой. – Руководители Осетии защиту своих должностей обычно считали более важной задачей, чем защиту языка своего народа. (Хъодзаты Æ., «Рæстдзинад»)

фос фæхæццæ кæнын – смешать скот (объединить в одно стадо)

Кавказаг субстраты æндæвдады кой куы фæкæнæм, уæд хъуыдыйаг у ссæдзгæйттæй нымад дæр, уый дæр, æвæццæгæн, кавказаг субстратæй цæуы. – Ведя речь о влиянии кавказского субстрата, стоит держать в мыслях то, что, по всей видимости, двацатеричный счет идет из кавказского субстрата. (Дзасохты М., Дæллаг Ир)

Ахæм уавæрты алцы дæр хъуыдыйаг у. – В этих условиях все нужно учитывать. («Ирон ныхасы культурæ», Ир, 1989)

Цалдæр мæйы рауад. Зымæджы фæзынд цыдæр дæргъæй-дæргъмæ бæмбæджджын уæлæфтауы, цыма йын ам Париж нæ, фæлæ Оренбурджы быдыртæ сты. Æмæ та йæ мангойлаг цæстыты фæлывд æнгас æмæ рагзаманты цæсгом: мæ цæстыты раз уадидæгæн сыстынц хус дзæгæрæг быдыртæ, цатыр, Чингисханы æндæрг. – Проходит несколько месяцев. Зимой он появляется в чем-то похожем на длинную ватную кофту, точно это и не Париж, а Оренбургская степь. И опять этот виляющий взгляд узких монгольских глаз и древнее лицо: я сразу вижу перед собой безводные степи, юрту, тень Чингисхана. (Гæздæнты Г., Блокнотæй. Тæлмацгæнæг – Гусалты Б.)

Хæрзбон у, мæ табор, Мæ бæллиц, мæ зын, Дæ цатыртæм ахсæв Фæстаг хатт кæсын!.. – Прощай, мой табор, моя мечта, моя боль, на твои шатры я сегодня ночью в последний раз смотрю!.. (Малиты Васо, Пэя)