(φόβους

(ἥ ναῦς διολισθαίνουσα ἐπ΄ ἄκρων τῶν κυμάτων Luc.)

(τινά Arph., Plat.; φόβους καὴ κινδύνους Polyb.; δ. καὴ ὑποφεύγειν τι Plut.)

τέν γλῶτταν διολισθαίνων Luc. — с заплетающимся языком

(γᾶ Plat.; καμπή Arst.; πλοῖα Polyb.; στρατιά Plut.)

(διάνοια Arst.)

(μόνιμος καὴ δ. Plut.)

(Ἅιδης Anth.)

(πρὸς τοὺς φόβους Plat.; πρὸς γέλωτα Plut.)

(τὸν λίθον, τέν νηδύν Her.; τὸ δέλτα τοῦ ὀνόματος Plat.; τοὺς ὀδόντας Arst.; ἔπος τινὰ ἐκ τῶν τοῦ Ἡσιόδου Plut.)

(πέπλους ἔνθεν, med. ὀϊστὸν φαρέτρης Hom.; λέβητός τι Pind.)

(ἐν τρισὴν ἡμέραις Εὐροϊκὸν τάλαντον Diod.)

(οἴακας νεώς Eur.)

(τὰ μεγάλα ἱστία Xen.)

(τὰ φορτία Hes.; τὸν σῖτον Thuc., Dem.; τὰ ἀγώγιμα Xen.)

(ὅ κέραμος ἐξαιρεόμενος Her.)

(Μήδειαν ἐκ Κόλχων δόμων Pind.; med.: τέκνα τινί Hom.; τὰ φίλτατα Soph.; ἄνδρα δραπετέν γενόμενον Her.)

(τινὰ τῶν κινδύνων Dem.; τινὰ τοῦ πολέμου Polyb.; τοὺς ἀδικουμένους βίας Plut.)

(τινὸς φόβον Eur. и φόβους Isocr.; med. νεῖκός τινος Eur.)

(λόγοις τὰς διαφοράς Isocr.)

(τὰς ἐμποδίους δόξας Plat.; med. τὸν ἐναντίον λόγον Arst.; ἐξελέσθαι τέν διαβολήν τινος Plat.)

(τὰ παλαιὰ θέσφατα Soph.)

(τι ἐκ τοῦ λέγειν καὴ τοῦ γράφειν Plat.)

(τὰς ἀντιμοιρίας, med. τέν οἰκίαν εἰς ἔκτισιν προικός Dem.)

(τοὺς ἐν τῇ λίμνῃ κατοικημένους Her.)

(θῆρας χθονός Eur.; σφῆκας Xen.)

(οἰκίας καὴ πόλεις Plat.)

(πόλιν Thuc.; χωρίον Dem., Plut.)

(ἐκ τούτων πάντων τούτον τὸν τρόπον Xen.)

(Ἑκαμήδην Νέστορι Hom.)

(κλήρους τοῖς θεοῖς Thuc.)

(τινα Her., Eur.; πόδα Her.)

(βλάβην Plat.)

(πείνην ἢ δίψαν Plat.)

(τοὺς τῶν ἀνθρώπων φόβους Plat.)

(πόλεως ἅλωσιν Eur.)

(τινὰ δεῦρο Eur.; παῖδάς τινος Plut.)

(τὸν Πέρσην Her.; τὸ πλῆθός τινι Arst. - ср. 10)

(στρατιήν Her.; στρατόν Plut.)

ὡς ἐπάγοντες ἐπῇσαν Hom. — когда они, охотясь, продвигались вперед

(σιγῇ καὴ σχέδην Plut.)

(τοὺς λίθους Thuc.; τροφὰ ἐπάγεται τῷ σώματι Plat.; med. ἐκ θαλάττης Thuc.)

(τὰ ἐκ τῶν διωρύχων νάματα Plat.; αὔλακα βαθεῖαν Plut.)

(μαρτύρια Xen.; ποιητὰς ἐν τοῖς λόγοις Plat.)

(πῆμά τινι Hes.; γῆρας νόσους τε Plat.; κινδύνους τινί Isae.; ταραχὰς καὴ φόβους Plut.)

(τινά Hom., Eur., Thuc., τινὰ ἐπί τι Plat., Dem. и τινὰ ποιεῖν τι Eur., med. Thuc.)

οὐκ ἐπήγαγε διὰ τῆς ἑβδόμης Luc. — он прожил не больше недели

(οἱ νόμοι τὰς τιμωρίας ἐπάξουσι Arst.)

(πέντε πάρεξ τοῦ ἀριθμοῦ Her.)

ἀπὸ τῶν καθ΄ ἕκαστα ἐπὴ τὸ καθόλου ἐ. Arst. — заключать от частностей к общему;

(τὸν τράχηλον Xen.)

(βάκτρον τινί Luc.)

(πράξειν τι Polyb.)

(ἐπανετείνοντο μείζονες ἐλπίδες τοῖς ἀξίοις ἐπαίνου Xen.; med. μείζους φόβους καὴ κινούνους τινί Polyb.)

ἑωυτὸν ἐπιβαλεῖν ἐς τὸ πῦρ Her. — броситься в огонь;

(ἐπὴ ἁμάξας τι Thuc.; ὕλην καὴ γῆν Xen.; κόπρον ἐπί τι Plat.)

(τέν χεῖρα τῇ λαβῇ τοῦ ξίφους Plut.; τέν χεῖρα ἐπ΄ ἄροτρον NT.)

(βοῶν ἐχέτλῃ Anth.; med. τοῖς αὐλοῖς Diod.)

(πληγάς τινι Xen.)

(δακτύλιον Her.; σφραγῖδάς τινι Arph. и med. σφραγῖδας ἐπι τι Polyb.; σύμβολον Arph.; σημεῖα γράμμασι Plat., χαρακτῆρα Arst.)

(τέν ταμιευτικέν ἀρχήν τινι Plut.)

(ἐπιβολάς или ἀργύριόν τινι Lys.; ζημίας τινί Plat.; τέλος τῷ σιτίῳ Arst.; φόρον ταῖς πόλεσι Plut.)

(ἀνάλγητά τινι Soph.; λύπην τινί Eur.; φόβους ψυχαῖς Plat.)

(κρόκον καὴ νάρδον Plut.)

(τὸν πῆχυν τῷ μετρουμένῳ Arst.)

(ἐπίβλημα ἐπὴ ἱματίῳ NT.)

(μηδὲν ἢ μικρόν τινι Arst.)

(τὸν τέταρτον στόλον τινί Polyb.)

(Φεάς Hom.; Φεράς HH.)

(ἀλλήλοις Plat.; ἐπὴ τόπον τινά, εἰς τοὺς Λοκρούς Polyb.; τοῖς Ἀρβήλοις Diod.; τοῖς μυρίοις, sc. πολεμίοις Plut.; перен. τὰ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς τὸ πλοῖον NT.)

ὅπου ἂν ὅ ἥλιος ἐπιβάλλῃ Arst. и ἅμα τῷ τὸν ἥλιον ἐπιβάλλειν Polyb., — с восходом солнца

(ἑξῆς Polyb.; τινί Plut. и ἐπί τινι Diod.)

(τινί Her., Arst. и ἐπί τινα Dem.)

(φιλοσόφοις ἐπιβάλλει μάλιστα ὅ σχολαστικὸς βίος Plut.)

(τοῖς κοινοῖς πράγμασιν, med. ναυπηγίᾳ Plut.)

(τοσοῦτον ἔργον Plat.; ταύτην τέν μέθοδον Arst.; τόλμῃ καὴ πράξει τινί Polyb.)

(ποιεῖν τι Dem., Polyb.)

(ἐπὴ ταῖς νευραῖς Xen.)

(ἥ σκέψις ἐπιβάλλει τινί и περί τινος Arst.)

(θ. μὲν ἀπὸ τέχνης γίνεται, ἀνδρεία δὲ ἀπὸ φύσεως Plat.; ἥ ἀνδρεία μεσότης περὴ φόβους καὴ θάρρη Arst.)

ὀλολυγμὸς θ. φίλοις Aesch. — боевая песнь, поднимающая дух у друзей

(αἰσχρὰ θάρρη θαρρεῖν Plat.)

(θ. ἄητον Hom.)

(μυίης Hom.)

(τινὰ χεροῖν или ἐκ χερός Soph.; τινὰ ἰέναι ἐπὴ τέν θήρην Her.)

μεθέμεν χόλον τινί Hom. — перестать гневаться на кого-л.;

(βλαστόν Her.)

(τόδ΄ ἄγγος Soph.)

(φόβους Eur.)

(δάκρυα Her.; καρδίας σταλαγμόν Aesch.)

(αἰσχίστους λόγους Eur.; μ. γλῶσσαν Περσίδα Her.)

(βκρὺν βρόμον Eur.)

(τι ἐς ποταμόν Hom.)

(ἄγκυραν Aesch.)

(ἰόν Hom.; βέλος Soph.)

(ξίφος εἰς γυναῖκα Eur.)

μ. τινὴ αἰχμάς Her. — опустить в честь кого-л. копья

(κῆρ ἄχεος Hom.)

(Τρώεσσί τι, Ἕκτορι νίκην Hom.)

(τὸ βεβουλευμένον, στόλον Her.)

(τινός Soph. etc.) или избегать (πολέμου καὴ κακῶν NT.)

(ἀρχήν Her.)

(τὰ παρεόντα ἀγαθά Her.; τὸ κόσμιον Soph.)

(τὸν παῖδα Xen.)

(τέν παῖδα νυμφεύειν τινί Soph.)

(προσοφειλόμενον φόρον, τὰς ἀμαρτάδας Her.)

(τὸ δεῖγμα εἰς τὰς πόλεις Plat.)

(φόβους τινί, τινι τῆς δεισιδαιμονίας Plut.)

(τινά τινι Aesch., Eur., Thuc.)

(στίχας ἀνδρῶν Hom.)

φ. ἀπό, παρά, πρός и ἔκ τινος Soph., Xen., Luc. или πρός τινα (τι) Dem., Plut. — страх перед кем(чем)-л. или чей-л. страх;

ἀπὸ τούτου τοῦ φόβου Polyb. — после этого страшного времени

(φόβοι καὴ δείματα Thuc.; κίνδυνοι καὴ φόβοι Plat.; φόβους λέγειν Soph.)

(πρῶτος ἦρξε φόβοιο Hom.)

διαλύω τούς φόβους — рассеивать опасения;

τον εμπνέει το παράδειγμα σου — его вдохновляет твой пример;

η συμπεριφορά του μού εμπνέει δυσπιστία — его поведение меня настораживает;

εμπνέω φρίκη (φόβους) — внушать, вызывать ужас (опасение);

εμπνέω θάρρος — придавать смелость;

εμπνέω ελπίδες — вселять надежду;

εμπνέομαι 1. αμετ.

ο ποιητής εμπνέεται από την άνοιξη — весенний пейзаж вдохновляет поэта;

πολλοί εμπνέονται από τα βιβλία του — многие черпают идеи в его книгах;

οι εφημερίδες εμπνέονται από τούς χρηματιστικούς κύκλους — газеты находятся под влиянием финансовых кругов;

§ εμπνέομαι υπό αρίστων διαθέσεων — иметь наилучшие намерения