-
61 clearance certificate
świadectwo odprawy celnejEnglish-Polish dictionary for engineers > clearance certificate
-
62 Cof
świadectwo zdatności do lotu -
63 death certificate
świadectwo zgonu -
64 health certificate
świadectwo zdrowiaEnglish-Polish dictionary for engineers > health certificate
-
65 medical certificate
świadectwo lekarskieEnglish-Polish dictionary for engineers > medical certificate
-
66 pratique
świadectwo sanitarne swobody ruchów statku -
67 quality certificate
świadectwo jakości wyrobuEnglish-Polish dictionary for engineers > quality certificate
-
68 seaworthiness certificate
świadectwo zdolności żeglugowejEnglish-Polish dictionary for engineers > seaworthiness certificate
-
69 shipping note
świadectwo załadowania towaru -
70 tally sheet
świadectwo liczenia sztuk towaru przy załadowaniu -
71 test certificate
świadectwo próby -
72 tonnage certificate
świadectwo pomiarowe statkuEnglish-Polish dictionary for engineers > tonnage certificate
-
73 trimming certificate
świadectwo trymowności statkuEnglish-Polish dictionary for engineers > trimming certificate
-
74 Taufschein
świadectwo chrztu -
75 Zeugnis
Zeu gnis ['ʦ̑ɔyknɪs] <-ses, -se> nt1) ( Bescheinigung) świadectwo nt; (Arbeits\Zeugnis) świadectwo nt pracy, referncje fPl (Führungs\Zeugnis) nt świadectwo nt; niekaralności (Schul\Zeugnis) świadectwo nt szkolnedas \Zeugnis vorlegen przedstawić świadectwojdm ein [hervorragendes/gutes/schlechtes/mieses] \Zeugnis ausstellen (a. fig) wystawić komuś [świetne/dobre/słabe/fatalne] świadectwovon etw Zeugnis ablegen złożyć [o składać] zeznanie, [za]świadczyć [o po-] coś/o czymś ( liter) da[wa]ć świadectwo [o dowód] czemuś -
76 świadectw|o
n 1. (dokument) certificate; (szkolne) (school) report- świadectwo chrztu a certificate of baptism- świadectwo ślubu a marriage certificate- świadectwo zgonu a death certificate- świadectwo zdrowia a health certificate2. książk. (dowód) evidence- dawać świadectwo prawdzie to bear witness a. testimony to the truth książk.- kartki z pamiętnika były świadectwem jej samotności the pages of her diary testified to her lonelinessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świadectw|o
-
77 certificate
[sə'tɪfɪkɪt]n(of birth, marriage etc) akt m, świadectwo nt; ( diploma) świadectwo nt, dyplom m* * *[sə'tifikət](a written official declaration of some fact: a marriage certificate.) zaświadczenie, świadectwo -
78 GCE
n abbr(BRIT, = General Certificate of Education) świadectwo ukończenia szkoły średniej; ≈ świadectwo dojrzałości; ≈ matura* * *[,‹i: si: 'i:]( abbreviation) (General Certificate of Education; an examination taken in a particular school subject usually at age 16 (O-level) or at age 18 (A-level); a pass in such an examination.) świadectwo ukończenia szkoły średniej -
79 dojrzałość
- ci; fmaturity; ( owocu) ripenessświadectwo dojrzałości — certificate of secondary education, ≈GCSE (BRIT), ≈High School Diploma (US)
* * *f.biol., psych. maturity; dojrzałość płciowa biol. puberty; egzamin dojrzałości szkoln. w Polsce secondary school final examinations; Br. A levels; świadectwo dojrzałości szkoln. w Polsce certificate of secondary education, secondary school graduation certificate; US high school diploma; Br. GCSE.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dojrzałość
-
80 maturalny
adjświadectwo maturalne — ≈GCSE (BRIT), ≈High School Diploma (US)
* * *a.graduation; bal maturalny graduation ball; świadectwo maturalne high school diploma ( in Poland); egzamin maturalny high school finals ( in Poland).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > maturalny
См. также в других словарях:
świadectwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świadectwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument stwierdzający ukończenie określonego etapu nauki; cenzurka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadectwo maturalne. Świadectwo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… … Słownik języka polskiego
świadectwo — Wystawić komuś, czemuś jakieś świadectwo; coś wystawia komuś, czemuś jakieś świadectwo zob. wystawić 3 … Słownik frazeologiczny
matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… … Słownik języka polskiego
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
matura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. maturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} egzamin z całości materiału objętego programem szkoły średniej; egzamin dojrzałości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matura z języka polskiego, z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojrzałość — ż V, DCMs. dojrzałośćści, blm «stan osiągnięcia pełni rozwoju, stan gotowości do czegoś» a) «o organizmach żywych» Dojrzałość owoców. Dojrzałość owadów, zwierząt. Względność pojęcia dojrzałości roślin. ∆ Dojrzałość płciowa «możność wytwarzania… … Słownik języka polskiego
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… … Słownik języka polskiego
wystawiać – wystawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {jakieś} {{/stl 8}}świadectwo {{/stl 13}}{{stl 7}} dowodzić jakiejś cechy kogoś; świadczyć o kimś w jakiś (dobry lub zły) sposób; wyrabiać sobie jakąś opinię u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawił sobie jak najgorsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień