-
1 panaceum
panaceum [panaʦ̑ɛum] nt\panaceum na coś Wundermittel nt gegen etw -
2 Abhilfe
-
3 Hilfsmaßnahme
Hilfsmaßnahme <-, -n> fśrodek m pomocy [o zaradczy] -
4 Vorkehrung
Vorkehrung <-, -en> fśrodek m zaradczy\Vorkehrungen treffen przedsiębrać [ perf przedsięwziąć] środki zaradcze
См. также в других словарях:
antidotum — n VI; lm M. antidotumta, D. antidotumtów farm. «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny na organizm; odtrutka» Antidotum przeciw truciźnie. przen. «środek zaradczy na coś, sposób» Praca to antidotum przeciw nudzie. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
odtrutka — ż III, CMs. odtrutkatce; lm D. odtrutkatek «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny (jadu) na organizm; antidotum» Odtrutka przeciw truciźnie (na truciznę). przen. «środek zaradczy na coś» Taki spacer to odtrutka na… … Słownik języka polskiego
panaceum — n VI; lm M. panaceumcea, D. panaceumceów «hipotetyczny środek leczniczy uważany za skuteczny na wszelkie możliwe choroby; poszukiwany od starożytności» Medycyna nie zna panaceów. przen. «środek zaradczy, sposób na wszelkie kłopoty, trudności»… … Słownik języka polskiego
antidotum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lmM. antidotumta {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}med. {{/stl 8}}{{stl 7}} środek przeciwdziałający truciźnie lub neutralizujący jej działanie na organizm; odtrutka {{/stl 7}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
panaceum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. panaceumea {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uniwersalny lek na wszystkie choroby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydawało mu się, że nowy środek stanie się panaceum. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… … Słownik frazeologiczny
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
kąpiel — ż V, DCMs. i; lm M. e, D. i 1. «kąpanie się, kąpanie kogoś; to, w czym się ktoś kąpie, zanurza, woda przeznaczona do kąpania» Kąpiel w wannie, w jeziorze, w morzu. Kąpiel parowa, powietrzna, słoneczna. Czuć się odświeżonym, odmłodzonym,… … Słownik języka polskiego
lekarstwo — n III, Ms. lekarstwowie; lm D. lekarstwoarstw «substancja chemiczna (lub zespół substancji) mająca pochodzenie roślinne, zwierzęce lub otrzymywana syntetycznie, stosowana w lecznictwie w celu zapobiegania chorobom, ich zwalczania, łagodzenia… … Słownik języka polskiego
remedium — n VI; lm M. remediumdia, D. remediumdiów 1. ekon. «dopuszczalne odchylenie od przepisowych wymiarów i ciężarów w przedmiotach znormalizowanych; obniżenie wartości złotej lub srebrnej monety spowodowane jej starciem w czasie obiegu» 2. książk.… … Słownik języka polskiego
wylać — dk Xb, wylaćleję, wylaćlejesz, wylaćlej, wylaćlał, wylaćlali a. wylaćleli, wylaćlany wylewać ndk I, wylaćam, wylaćasz, wylaćają, wylaćaj, wylaćał, wylaćany 1. «lejąc usunąć płyn z jakiegoś naczynia, spowodować rozlanie się płynu po czymś» Wylać… … Słownik języka polskiego