-
1 środek
сущ.• измерение• измеритель• лекарство• мера• мерка• размер• середина• середка• способ• средоточие• средство• центр• шаг* * *środ|ek♂, Р. \środekka 1. середина ž; центр;\środek koła центр круга; \środek miasta центр города; \środek miesiąca середина месяца; w \środekku в середине; внутри; \środek napadu спорт. центр нападения;
2. средство ň;\środek nasenny снотворное; \środek przeczyszczający слабительное;
3. \środekki мн. меры, средства;\środekki bezpieczeństwa меры безопасности; \środekki zapobiegawcze профилактические меры;
4. \środekki мн. средства;\środekki do życia средства к существованию; \środekki lokomocji, transportu средства передвижения, транспортные средства; \środekki produkcji эк. средства производства; \środekki masowego przekazu средства массовой информации, СМИ;
5. в знач, нареч. \środekkiem посередине;● złoty \środek золотая середина;
cel uświęca \środekki погов. цель оправдывает средства+1. centrum 5. pośrodku
* * *м, P środka1) середи́на ż; центрśrodek koła — центр кру́га
środek miasta — центр го́рода
środek miesiąca — середи́на ме́сяца
w środku — в середи́не; внутри́
środek napadu — спорт. центр нападе́ния
2) сре́дство nśrodek nasenny — снотво́рное
środek przeczyszczający — слаби́тельное
3) środki мн ме́ры, сре́дстваśrodki bezpieczeństwa — ме́ры безопа́сности
środki zapobiegawcze — профилакти́ческие ме́ры
4) środki мн сре́дстваśrodki do życia — сре́дства к существова́нию
środki lokomocji, transportu — сре́дства передвиже́ния, тра́нспортные сре́дства
środki produkcji — эк. сре́дства произво́дства
środki masowego przekazu — сре́дства ма́ссовой информа́ции, СМИ
5) в знач. нареч. środkiem посереди́не•- cel uświęca środkiSyn: -
2 Beförderungsmittel
Beförderungsmittel n środek transportu, środek lokomocji -
3 Verkehrsmittel
Verkehrsmittel n środek komunikacji, środek lokomocji -
4 Fortbewegungsmittel
Fortbewegungsmittel n środek lokomocji
См. также в других словарях:
środek lokomocji — {{/stl 13}}{{stl 7}} urządzenie techniczne umożliwiające przenoszenie z miejsca na miejsce osób i towarów; środek transportu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samolot należy do najszybszych i najbezpieczniejszych środków lokomocji. Powietrzne, naziemne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokomocji — lokomocji* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. środek lokomocji {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
dwójka — ż III, CMs. dwójkajce; lm D. dwójkajek 1. «cyfra oznaczająca dwa» Napisać dwójkę. 2. «dwie osoby, dwoje zwierząt, rzadziej dwa przedmioty; para» Iść, maszerować, ustawić się dwójkami. Pracować, zrobić coś, rozmawiać we dwójkę. 3. «mierna ocena… … Słownik języka polskiego
lektyka — ż III, CMs. lektykayce; lm D. lektykayk «fotel lub łoże osłonięte baldachimem albo ściankami bocznymi i daszkiem, przystosowane do noszenia na drągach przez tragarzy lub juczne zwierzęta; używane jako środek lokomocji na Wschodzie, w starożytnej… … Słownik języka polskiego
metro — n III, Ms. metrotrze, blm «szybka elektryczna kolej miejska, zwykle podziemna, służąca jako środek lokomocji w wielkich miastach» Stacja metra. Jechać metrem. Konduktor w metrze. ‹skrót fr.› … Słownik języka polskiego
nieprędki — nieprędkidcy 1. «następujący po długim czasie; nierychły» Nieprędka odpowiedź, reakcja. 2. rzad. «poruszający się, działający powoli, opieszale; wolny» Nieprędki środek lokomocji … Słownik języka polskiego
osiemnastka — ż III, CMs. osiemnastkatce; lm D. osiemnastkatek 1. «liczba 18» 2. pot. «dom, mieszkanie, pokój (zwykle w hotelu, szpitalu), środek lokomocji miejskiej oznaczone numerem 18» Mieszkać pod osiemnastką, w osiemnastce. Jeździć do pracy osiemnastką … Słownik języka polskiego
przesiąść się — dk XI, przesiąść sięsiądę się, przesiąść sięsiądziesz się, przesiąść sięsiądź się, przesiąść sięsiadł się, przesiąść sięsiedli się, przesiąść sięsiadłszy się przesiadać się ndk I, przesiąść sięam się, przesiąść sięasz się, przesiąść sięają się,… … Słownik języka polskiego
szóstka — ż III, CMs. szóstkatce; lm D. szóstkatek 1. «cyfra albo liczba 6» Napisać szóstkę. Szóstka rzymska, arabska. 2. «grupa sześciu osób, zwierząt (rzadziej przedmiotów)» Ustawić się szóstkami. Wędrować w szóstkę. 3. «sześć koni w zaprzęgu» Powozić… … Słownik języka polskiego
wehikuł — m IV, D. u, Ms. wehikułule; lm M. y książk., często żart. «środek lokomocji (zwłaszcza niezwykły, osobliwy, nienowoczesny); pojazd» Staromodny, dziwaczny wehikuł. ‹łac.› … Słownik języka polskiego