Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

'bischof

  • 121 Alcimus

    Alcimus, ī, m. (Ἄλκιμος), latein. Eigenname, a) Latinus Alcimus Avitus Alethius, ein lat. Rhetor u. Epigrammatist ums Jahr 360 n. Chr., Auson. prof. 2. Sidon. ep. 5, 10 u. 8, 11. Vgl. Teuffel Gesch. d. röm. Liter.5 § 417, 3. – b) Alcimus Ecditius Avitus, Bischof von Vienna, als christlicher Schriftsteller u. Dichter bekannt, gest. 523 n. Chr., Isid. vir. ill. 23. Vgl. Teuffel Gesch. der röm. Liter.5 § 474, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Alcimus

  • 122 antistes

    antistes, stitis, c. (antisto), der Vorsteher, Aufseher, I) im allg.: vindemiatorum, Col.: imperii Romani, Tert.: – fem. die Vorsteherin, Aufseherin, latrinarum, Tert. de pall. 4. – II) insbes., der Vorsteher, erste Priester eines Tempels u. der dabei verordneten heiligen Gebräuche, die er auch mit verrichtet, der Oberpriester u. übh. Tempelpriester, sacrorum, Cic.: templi, Liv.: Iovis, Nep.: sacerdotes et antistites religionum, Lact.: dah. auch. der Bischof absol., spät. ICt. u. Eccl.: Christianae legis ant., Amm. 15, 7, 6. – fem. die Tempelvorsteherin, Oberpriesterin, Liv. u.a.: Delphicae cortinae (von der Pythia), Val. Max. – Übtr., der Priester = der in irgend eine Wissenschaft od. Kunst Eingeweihte, der Meister in usw., artis dicendi, Cic.: sapientiae, Plin.: iuris, Quint.: Academici et veteres et minores nullum antistitem reliquerunt, gingen ein, Sen. nat. qu. 7, 32, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > antistes

  • 123 Bonifatius

    Bonifātius (nicht Bonifācius), ī, m. (bonum fatum), eig. Winfried, geb. 683 n. Chr. zu Kirton in Devonshire, Benediktiner, zuletzt Bischof von Mainz (745-755 n. Chr.); vgl. W. Teuffel Gesch. d. röm. Literat.5 § 500, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Bonifatius

  • 124 cathedraticum

    cathedrāticum, ī, n. (cathedra), die Einsetzungsgebühren, die ein Bischof beim Amtsantritt entrichten mußte, Iustin. epit. nov. 115. § 431.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cathedraticum

  • 125 Christianus

    Chrīstiānus, a, um (Χριστιανός), christlich, religio, Eutr. 10, 16. Amm. 21, 16, 18 u. Eccl.: Christianae legis studiosus, Amm.: Christiani ritus presbyter u. Christianae legis antistes, Bischof, Amm.: ritus Christiam cultor, Amm.: Christiani populi vexationes, Sulp. Sev.: adhaerere cultui Christiano, Amm.: Christianos esse passus est, er übte Toleranz gegen die Chr., Lampr. – subst., Chrīstiānus, ī, m., der Christ, Amm. u. Eccl.: bes. Plur. Chrīstiānī, ōrum, m., die Christen, Tac. u.a. – Compar., Christianiores, ernstere, strengere Christen, Augustin. c. Faust. 30, 3 in. – Superl., Christianissimus, allerchristlichster, vir omnium nobilium Christianissime, Hier. epist. 57, 12: Christianissime princeps! Ambros. epist. 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Christianus

  • 126 episcopus

    episcopus, ī, m. (επίσκοπος), der Aufseher, I) im allg., Arcad. Charis. dig. 50, 4, 18. § 7. Corp. inscr. Lat. 5, 7914. – II) insbes., der Bischof, rein lat. Christianae legis antistes, Hadr. bei Vopisc. Sat. 8, 2. Amm. 15, 7, 8 u. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > episcopus

  • 127 Macedonius

    1. Macedonius, a, um, s. 1. Macedo.
    ————————
    2. Macedonius, iī, m., ein Bischof zu Konstantinopel; dav. A) Macedoniānus, a, um, macedonianisch, des M., pars (Partei, Sekte), Hieron. de vir. ill. 89. – B) Macedoniāni, ōrum, m., die Anhänger des Macedonius, Cod. Theod. 16, 5, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Macedonius

  • 128 metropolita

    mētropolīta, ae, m. (μητροπολίτης), der Metropolit, Bischof in der Hauptstadt, Ven. Fort. carm. 3, 6, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > metropolita

См. также в других словарях:

  • Bischof — ( de. bishop) is a surname, and may refer to:* Gustav Bischof, German chemist * Hugo Bischof (1882 1971), German politician * Norbert Bischof (b.1930), psychologist * Peter Bischof (b.1954), German canoeist * Werner Bischof (1916 1954), Swiss… …   Wikipedia

  • Bischof — Bischof: Die den germ. Sprachen gemeinsame Bezeichnung des kirchlichen Würdenträgers (mhd. bischof, ahd. biscof, niederl. bisschop, engl. bishop, schwed. biskop) beruht auf einer frühen Entlehnung aus kirchenlat. episcopus »Aufseher; Bischof«.… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Bischof — Sm std. (8. Jh.), mhd. bischof, ahd. biscof, as. biskop, biscop Entlehnung. Geht zurück auf eine außerhalb des Gotischen gemeingermanische Entlehnung aus l. episcopus Bischof aus gr. epískopos Aufseher , zu gr. skopeĩn sehen . Durch romanische… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Bischof [1] — Bischof (v. gr. ἐπίσκοπος, Aufseher), 1) Vorsteher einer christlichen Gemeinde. Bischöfe kommen schon im N. T. vor u. sind in der alten Kirche neben den Presbytern, die ihre Amtsgehülfen sind, zugleich Lehrer in der Gemeinde. I. In der Römisch… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bischof — [Wichtig (Rating 3200 5600)] Bsp.: • Der Bischof gab seinen Segen …   Deutsch Wörterbuch

  • Bischof [2] — Bischof, Getränk, durch einen Aufguß von rothem Wein (Medoc, Pontac, Burgunder) auf zerschnittene frische bittere Pomeranzen (nicht aus Treibhäusern), od. auch nur die Schale davon, mit Zusatz von Zucker bereitet. Man trinkt ihn meist kalt,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bischof [3] — Bischof, Vogel, Art von Tanagra, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bischof [4] — Bischof, 1) Karl August Leberecht, geb. 1762 in Neuhausen im Sächsischen Erzgebirge; war erst Rector in Fürth u. st. in München 1814, wo er seit 1813 im Staatsschuldentilgungsbureau gearbeitet hatte. Er schr.: Lehrbegriff der kosmologischen u.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bischof [1] — Bischof (v. griech. episkopos, »Aufseher«, altdeutsch Piscof, Bischolf), Titel der Kirchenobern, die, im Besitz der höchsten Weihe, in den ihnen zugehörigen Sprengeln (Diözesen) die Kirchengewalt ausüben. Der Name ist biblischen Ursprungs und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Bischof [2] — Bischof (Bischofwein), aus Rotwein mit Zucker und der dünn abgeschälten Schale von grünen bittern Pomeranzen (zwei Früchte auf eine Flasche) bereitetes Getränk. Mit rotem Burgunder bereiteter B. heißt Prälat, mit weißem Wein bereiteter Kardinal.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Bischof [3] — Bischof, 1) Karl Gustav, Geolog und Chemiker, geb. 18. Jan. 1792 in Wörd bei Nürnberg, gest. 30. Nov. 1870 in Bonn, studierte seit 1810 in Erlangen, habilitierte sich daselbst und ward 1819 Professor der Chemie und Technologie, 1822 Professor der …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»