-
1 бағынулы
зависимый, находящийся в подчинении
См. также в других словарях:
қынулы — 1 Қ орда., Арал; Орал, Орда) нық, мұқият, әбден. Сен одан, аласыңды қ ы н ул ы сұра Қ орда., Арал). Бұл жұмысты жасауға Қабес қ ы н у л ы (Орал, Орда). Айналайын, өзі қ ы н у л ы, жігерлі боп өсіп келеді, – деп сүйсінеді Жаңыл (Т. Ахт., Дала.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қынулы — сын. жерг. Лыпып тұрған, епті, тың (ат). Құр ұстап қойға мінбеген Бәрінде бір бір қ ы н у л ы ат. Құлайды орғыл құмменен Ор қоян–шана зуылдап (Қ.Мырзабеков: Лен. жас, 01. 01. 1976, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
