-
1 злосць
-
2 злосьць
-
3 рызыкант
рызыкант, -а м.Дерзкий человек, готовый идти на риск....Варожыя кулі ціўкаюць, цокаюць па бярозавых камлях. - Пойдзем адгэтуль, - кажа. - Тут прастрэльваецца. Сам бачу, што «прастрэльваецца»! Злосць мяне разбірае: храбрасць сваю хоча паказаць, рызыкант! Бялевіч. Бываюць от жа такія рызыканты - ты яму кол на галаве чашы, а ён адно выскаляецца. Вітка. Бач ты яго, рызыканта! Перад машынай дарогу пераязджаць! Карпюк.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > рызыкант
-
4 горшаць
горшаць незак., безас. Становиться хуже.З кожным днём на свеце ўсё горшала, вайна ўчэпістай лапаю падбіралася ўсё бліжэй, а цяпер дык і зусім улезла ў хату, на самы покуць, пад абразы. Быкаў. Калі ж сыну горшала, дык часам нібы супроць волі зноў (Багдан) пачынаў адчуваць горкую крыўду і злосць да жывёліны. Кулакоўскі.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > горшаць
-
5 ляшыць
ляшыць незак. абл.Делить участок поля на полосы, отмечая края посева.Ляшыў Мікіта жыта, і як на злосць яму валы скрывілі баразну. Купала. Праслаўляе ён поле... і сяўбу, і агні на рабінах з баравое паляны, і красуню-дзяўчыну, што так ляшыць старанна... Броўка. Толькі пад канец вячэры пачаў раіцца з дзедам, што рабіць заўтра: ці адворваць бульбу, ці канчаць ляшыць жыта ў Дрывасеку. Танк.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > ляшыць
-
6 слібізаваць
слібізаваць незак., разм.Читать по слогам.У Кастуся «Родное слово»; ён слібізуе ўсё нанова, але склады штось не выходзяць і хлопца ў злосць адно прыводзяць. Колас. На словах з «Слоўніка замежных слоў» ён (сакратар) трымаўся, слібізаваў па складах і наракаў на члена бюро... Калюга. Я сядзеў на печы і слухаў, як вучні слібізуюць склады, чытаюць, вучаць табліцу множання, і ўсё гэта ўголас. Чарнышэвіч.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > слібізаваць
-
7 zloste
кір. злосць; злосьцьБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > zloste
См. также в других словарях:
вазнь — (васнъ) 1. злосць, варожасць, гнеў; 2. сварка, разлад … Старабеларускі лексікон
васнъ — вазнь (васнъ) 1. злосць, варожасць, гнеў; 2. сварка, разлад … Старабеларускі лексікон
ранкоръ — (ренкоръ) гнеў, злосць, абурэнне … Старабеларускі лексікон
ренкоръ — ранкоръ (ренкоръ) гнеў, злосць, абурэнне … Старабеларускі лексікон